Lale devri sona eren ve maması kesilen medya gruplarının güdümlü kalemleri, gazeteciliği ‘başbakana küfür ve hakarete’ indirgediler. Meslekte ‘sadakat kuşağı’nın rengini, küfür ve hakaretin dozuna endekslediler. Bu tanıma uyan kim varsa, ‘fazilet timsali’ seçtiler.

Oysa bu durum, sadece yanılsamadır.

Eğer, ‘başbakana tavır’, iktidar gücüne direnişin sembolü olarak gösterilmek isteniyorsa veya mesleki muhalefet ruhunun şahlanışı olarak hissettirilmeye çalışılıyorsa, ‘Kimi kandırıyorsunuz?’ diye sorarlar.

‘İktidar’ olmak, muktedir olmaktır. Sadece hükümetlerden beslenmez. İktidar sahibi, bazen evdeki eşiniz veya kankanızdır. Kimi zaman iş yerindeki yöneticiniz, patronunuzdur. Çoğu zaman asker, yargıç, savcı, politikacı veya cemaattir, örgüttür.

Özetle; elinde ‘güç sopası’ bulunan her şahıs, her kurum veya her örgüt, Demogles’in Kılıcı gibi tepenizde sallanabilir.

Özgürlükler ise nefes almak gibi en temel haktır. Hakka ve hukuka riayetsizlik karşısında başkaldırı, isyan, öfke patlaması, en doğal ve en insani tavırdır.

Demem o ki, ‘hak arayışı’, sadece, gazeteciye özgü haslet değildir. Her insanda olması gereken bu ‘protest ruh’, bazen toplum baskısı, kimi zaman cemaat, örgüt ya da yönetici dayatması veya siyasal erk sahibi kurumlarca frenlenebilir.

İşte, kişilikli tavır, bu esnada fışkırır.

Esaslı olan, hak arayışını yaşam biçimi olarak içselleştirip gündelik ve toplumsal hayatımızın parçası haline getirmeyi başarabilmektir.

İktidar sahiplerine karşı ruhunu iğdiş ettirenlerin, kendi gruplarında paraya tahvil etmek veya mahallelerinde itibar kazanmak ya da yandaşlarını gaza getirmek için başbakana küfür etmesi, yiğitlik değildir.

Kategorik yaklaşımla, birincil gerçek yiğitlik, paraya başkaldırıdır. Ve aranızda yiğit arıyorsanız, gerçek yiğit, aranızda dolaşıyor: Yiğit Bulut...

Doğan Grubu’nda Ertuğrul Özkök’e laf etmek, öyle her babayiğidin harcı değildir. Başbakana posta koymak kolay, küfrettikçe cebin doluyor, tatil kuponları kazanıyorsun.

Yazabiliyor musun onun gibi, diyebiliyor musun şöyle: ‘Ben de artık balinaları, uzaylıları, bağları, bahçeleri, üzümü, kayısıyı, sirkeyi, şarabı yazacağım! Ben de artık kimseyi eleştirmeden kızıma-çocuğuma büyük paralar ile TRT’de dizi çektireceğim! Hatta artist olup ben de oynayacağım! Başbakana ‘Oskar’ verip, kızınca Oskar’ı geri alacağım! ‘Ne oluyor’ diyenlere de ‘kara gömlekli, kara vicdanlı’ diyeceğim!’

Mesela Ahmet Hakan, başbakana ‘terbiyesiz’ dediğin gibi, sigortaların attığında Aydın Doğan’a, Ertuğrul Özkök’e de diyebilir misin? Damadın TRT’deki dizi macerasına dalabilir misin?

Hadi, yaz...

Söz veriyorum, TRT Türk’le ballı börek sözleşme imzalayan One Ajans’ın ortaklarıyla ilgili tek satır yazmayacağım.

Bu arada haberin olsun, ‘iyi çocuktur’ dediğin Ergenekon sanığı Gürbüz Çapan çete ve rüşvet suçundan 5 yıl hapis cezasına mahkum oldu.

Ya sen, Yalçın Bayer?

Sana da söz; Petersburg’da Türk okullarıyla ilgili Fethullah Gülen’e dizdiğin methiyelere hiç değinmeyeceğim.

Yılmaz Özdil, peki sen yazabilir misin?

İnan, yandaşlık tarihine altın harflerle geçecek ‘Cem Uzan yalamalı’ eski manşetlerinden hiç mi hiç söz etmeyeceğim.

Biliyorum, bu grupta değilsin ama belki yandaşlarına yardımın olur, sen ne diyorsun Korcan Karar?

Tayfun Devecioğlu’nun dizlerine kapandığın günleri, hatırlatmayacağım sana. Koş yardımlarına...

Beni yazınca fark ettim, bir de Kanat bilmem ne kaya varmış, ona da sormak isterdim ama öncelikli tavsiyem, Türkçesini düzeltsin.

Bekir Coşkun’u çık, Enis Berberoğlu’nu çık, bir iki yazar daha ekle. Geriye kalanları zaten kimse okumuyor.

Harekete geçmek için Fethullah Gülen’den mektup bekliyorsanız, vallahi ona gücüm yetmez...

Uğur Dündar’a gidin...

Ülkücüler hidayete erdi

Ümraniye operasyonunun Ergenekon soruşturmasına dönüşmesi karşısında en şaşkın kitlelerin başında Ülkücü gruplar vardı. Ergenekon tanıdık, mühim bir efsaneydi ama terör örgütüne nasıl isim babalığı yaptığına, hele Doğu Perinçek gibi sanıklara bakınca hiç anlam veremediler.

Tehlikeyi en kısa zamanda sezen isimlerin başında Devlet Bahçeli vardı. Büyük ölçüde hem parti tabanına sahip oldu, hem kenarda kalmayı başardı.

Tuğrul Türkeş, Deniz Bölükbaşı ve Süleyman Turan Çirkin gibi ayrı telden çalanlar da vardı tabi.

Bu konuda meclise soru önergesi veren Tuğrul Bey, Ergenekon isminden dolayı savcı ve polislere tepkiliydi. Oysa, kızması gerekenler, bu ismi lekeleyen örgüt mensupları olmalıydı. MHP Hatay Milletvekili Çirkin, vahim iddiaların üzerine gitmek veya sessiz kalmak yerine gazetecileri hedef tahtası haline getirdi.

Bu tavır değişikliğinde; Türkeş’in Ergenekon sanıkları Zekeriya Öztürk ve Güler Kömürcü, Çirkin’in ise Ergenekon’da gözaltına alınıp serbest bırakılan Emin Şirin’in danışmanıyla çalışıyor olmasının etkisi var mıdır, bilemem.

Deniz Bölükbaşı’na gelince, onun iflah olması biraz zor.

Aradan geçen süre, tabanın Bahçeli’yi daha iyi algıladığını gösteriyor. Sıklıkla Ülkücülerin ziyaret ettiği www.ulkucu.org sitesinin anketi, bu tabloyu ortaya koyuyor. 5 bin 764 kişinin katıldığı anket sonuçlarına göre, katılımcıların yüzde 81’i sözkonusu yapılanmanın devlete ve milliyetçiliğe zarar verdiğini düşünüyormuş.

Hele şükür...