Anayasa Mahkemesi, Başkanvekili Osman Alifeyyaz Paksüt’ün kurumdaki müzakerelerle ilgili gizli bilgileri sızdırdığını tescil etti. Ancak Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (CMK) 135. ve 138. maddelerine göre soruşturma açılmasına gerek olmadığına karar verdi.

CMK 135. madde, ‘iletişim tespiti, dinlenmesi ve kayda alınmasını’ düzenliyor. 138. madde ise ‘tesadüfü elde edilen delilleri’ hükme bağlıyor.

Anayasa Mahkemesi’nin bu kararını şöyle tercüme etmek mümkün; bu ses kayıtları, Ergenekon sanığı eşinin telefonları dinlenirken tesadüfen elde edildi, Paksüt’le ilgili doğrudan bir dinleme kararı yok, o nedenle soruşturma açılamaz.

Ama şu hüküm atlanamaz; ‘Anayasa Mahkemesi müzakereleri ile ilgili gizli kalması gereken bilgileri Osman Alifeyyaz Paksüt’ün bazı basın mensuplarıyla paylaştığı anlaşılmış olmakla birlikte...’

Kurum içinden gizli bilgileri başkalarıyla paylaşmanın ne anlama geldiğini herhalde hepimiz biliyoruz. TDK sözlüğüne göre, mecazi manada, ‘Bir iş yerinden, kurumdan özellikle gizli servisten bilgi sızdıran kimse’ için ‘köstebek’ deniyor.

Anayasa Mahkemesi, Paksüt için bu hükmü vermiş. Ama Paksüt, hakkında soruşturma açılmadığı için sevindirik vaziyette. Soruşturma açılsaydı ne olurdu? Belki koltuğunu kaybederdi. Şimdi koltuğunu korudu ama arkadaşlarının oy birliğiyle alnına yapıştırdığı etiket, umurunda bile değil.

Keşke çıkıp arkadaşlarına şöyle deseydi; Beni yargılayın, gerekirse idam edin, ama alnıma o kara lekeyi sürmeyin.

Diyemedi.

Yarın önüne, Ergenekon davasıyla yakından ilgili askere sivil yargı yolunu açan yasaya dair CHP’nin iptal başvurusu gelecek. Alnında o etiket, arkasında Ergenekon sanığı bir eş, karar verecek.