CHP ve DSP’liler ancak bir darbeyle devlette görev alabilirler. Onun için de Ergenekonculara muhtaçlar. Yoksa CHP ve DSP zihniyetinin kıyamete kadar seçimle iktidara gelmesi mümkün değil. Türkiye’yi ve milleti tanıyan her aklı başında insan, bunun böyle olduğunu bilir ve inanır.
CHP ve DSP’liler zerre kadar önlerini görebilselerdi eğer, herhangi bir sokağa çıkıp, önlerine gelen herkese; “Ergenekon denilince akla ne geliyor” diye sorarlardı. Eğer üç kişiden istedikleri gibi cevap alabilirlerse, inanmalılar ve bilmeliler ki, Ergenekon meselesi tamamen hayal ürünüdür ve ilk seçimde ikisinden birisi iktidara gelir.
Çok basit şu soruyu da mı sormazlar; “Dünyanın neresinde seçmene sırtını dönüp, darbecileri destekleyen siyasi bir parti vardır? Dünyanın neresinde seçimle işbaşına gelmek isteyen partiler, darbeyi ve darbecileri savunmaktadır?”
İsmet İnönü’den bu yana CHP zihniyeti ne zaman iktidara gelmiş veya iktidar ortağı olmuşsa, halka karşı bütünüyle darbeci kesimlerle iş tutmuş, milleti dışlamıştır. Siyasi tarih böyle yazar. CHP’nin yönetimde olduğu yıllarda memlekete ve millete dair, bir tek hizmet gösterilemez, göstermeleri de imkansızdır.
Yakın tarih ortada. İsmet İnönü’den başlayalım ve “İşbaşına geldikleri dönemlerde devlet millet menfaatine şu şu işleri yapmışlar, onların zamanında ülkede bolluk, bereket olmuş, halk huzur ve güven içerisinde yaşamıştır” diye bir satır varsa okuyalım.
Bugün gücünü halklarından alan dünya medyası ile insan hak ve hürriyetlerinden yana olan dünya halkı, Ergenekon meselesinde Türkiye’nin doğru yolda olduğuna inanıyor. Mevcut iktidarın, şimdiye kadar ki hiçbir hükümette görülmeyen cesaretle darbecilerin üzerine gittiğini yazıyor ve okuyor.
Dünya medyası ne diyor bir bakalım:
“Bu dava Türkiye’nin modern tarihinde belirleyici bir an olabilir.” “Ergenekon davası, derin çatlağı ortaya çıkardı.” “Ergenekon kamuoyunu şaşkına çevirdi.” “Türk siyasi hayatının en önemli davalarından biridir.” “Dava, devlet mekanizması içerisinde faaliyet gösteren kişilerce işlendiği öne sürülen, çözümlenmemiş cinayetleri çözmeye çalışıyor. Ancak karmaşık kanıtlar ve sorgulananların pek rastlanmayan yüksek profili ve görünürdeki saygınlığı kamuoyunu şaşkına çevirdi ve yabancılaştırdı.” “20 Temmuz’da İstanbul’da açılan tartışmalı Ergenekon davası, Türk siyasi hayatının en önemlilerinden biridir.”
Bu arada şunu da söylemeli. Bir bakıma Ergenekon meselesinin Türkiye’ye faydası da olmuştur. Bu gerçeği göz ardı etmemek lazım. Toplumun hangi kesimleri Ergenekondan yana tavır alıyor, hangi kesimleri karşı çıkıyorsa, kimin toplumun güven ve huzurunu tehdit ettiği, kimin de etmediği böylece anlaşılmış oluyor.
Bu açıdan meseleyi ele aldığımızda görülüyor ki, iktidarı halka dayalı olarak değil de halkın elinden zorla almak isteyenlerin Ergenekoncular olduğu ortaya çıkıyor. CHP ve DSP hükümetle niye çatışıp darbecilerden yana oyunu kullanıyor? Halka giderek iktidar olma güçleri ve yüzleri olmadığı için. Başka bir sebep bilen varsa söylesin.
Eğer hakikaten kendilerine güvenmiş olsalar halka giderler. Milletin huzuruna çıkarlar ve insanları ikna ederler. Sadece kendi aralarında nal topluyorlar. Oysa nal toplamayla iktidara gelinmeyeceğini hepimizden daha iyi biliyorlar ve bu yüzden de darbelere ve darbecilere sığınıyorlar. Şu anda takındıkları tavrın başka bir izahı olamaz.
Kameraları ve mikrofonları görür görmez; öfke küpüne binerek, hırslanarak, kin kusarak, söverek, sayarak, alay ederek iktidara yüklenip, darbecileri savunmaları o kadar gülünç ki, bu halleri bile Türkiye ve halk adına ne kadar samimiyetsiz olduklarını gösteriyor.
Ülkesini ve milletini benimseyen her sağduyu sahibi vatandaşımız, Ergenekon hadisesinin açıklığa kavuşması için; ister sevsin, ister sevmesin, hükümete destek vermek, adaletten, haktan, hukuktan yana olmak zorunda. Memleketimizin bir daha karanlığa gömülmesini istemiyorsak, Ergenekon meselesinin çözülmesine duyarsız kalmamalıyız.