- Kendimle hiç barışık değilim, oldu olası karamsar bir insanım. Küçük yaşta annemle babam boşandı ve hayatın bütün yükü üstüme dağ gibi çöktü. Bu yükü kaldırmak pek te kolay olmadı ve yoruldum. Yaşadığım bu sorunlar o dönemlerde benim için tam bir travma oldu. Benden iki yaş küçük erkek kardeşim annemde kaldı beni de halamlar aldılar. O günleri hiç hatırlamak istemem... Halamlar ellerinden geldiği kadar bana yardımcı olmaya, kol kanat germeye çalıştılar ama ben yaşadığım travmayı hiç atlatamadım. 18 yaşında kendi istediğim biriyle evlendim. Eşim çok dindardı bana dinimi öğretti. Allah'ın izniyle dinimi öğrendikçe sorunlarımın bir imtihan olduğunu idrak edip sabır göstermeye çalıştım. Şimdilerde eskisi kadar sorunum kalmadı ama oğlumun doğumundan sonra yine depresyona girdim ve yardım almaya başladım. Ama terapiste sürekli muhalefet ediyorum, sürekli onu bastırmaya çalışıyorum ve sonradan da üzülüyorum. Kimi zaman tedaviye gitmiyorum ve sanki terapistin öfkelenmesi beni hiç etkilemiyor. Bu nedenle şu anda tedaviyi yine yarıda bıraktım. Muhalefet etmeyi seviyor olmam, kendimi savunmaya çalışmam tedavi açısından yani benim açımdan olumsuz bir şey mi? Bu sorunu nasıl aşabilirim?

Ş. Nurkaya

Tedaviyi tamamlayın

- Direnç, dinamik psikoterapide kullanılan önemli bir kavramdır. Böyle durumlarda kişi kendi isteği dahilinde tedaviye gelmiş olsa da, sürekli terapiste muhalefet ederek direnç gösterebilir. Görüşmelerde sık sık itiraz edebilir, kendince yorumlar yapmaya çalışabilir ve böyle bir iletişim tarzı da tartışmaya neden olabilir. Kişi bu direncini sürdürmek için, bazı olayları unutmak isteyebilir, bir önceki konuşulan şeyleri dahi unutma eğiliminde olabilir. Yine bu durumda kişi yaşadığı sürecin farkında olmayabilir de, dolayısıyla burada uzman, direnç noktalarını dikkate alarak bilinçaltı çatışmalarını yorumlayacak ve kişinin farkındalığını arttıracaktır. Fakat tedaviyi bıraktığınız için bu sürece gelemediğinizi anlıyorum...

Size, terapiye başladığınız yerden devam etmenizi ve bu süreci tamamlamanızı tavsiye ederim. Sanırım, tedaviye devam etmek ve sorununuzu çözüme ulaştırmak istiyorsunuz fakat direnç gösterdiğiniz için yarıda bırakıp sonuca ulaşamıyorsunuz. Bu noktada biraz sabırlı olmaya çalışın. Yaşadıklarınızın bir imtihan olduğunu ifade etmeniz bu noktada size güç verecektir. Biraz daha sabır ve gayret diyorum...

Çok agresif

- 16 yaşındaki kızım söylediğim her şeye karşı geliyor ve söz dinlemiyor. Evde terör estiriyor ve inanın hiç birimiz bir şey söyleyemiyoruz. Okulda da hocalarından sürekli şikayetler alıyorum. Otorite kabul etmek istemiyor, kimseden emir almayı sevmiyor, istediği gibi davranıyor. Son günlerde yatağını hiç toplamıyor, ona " bunun bir sorumluluk olduğunu, her sabah yatağını toplaması gerektiğini" söyledim kapıyı çarpıp gitti ve üç gün kimseyle konuşmadı. Kızımla ilgili ciddi sorunlarım var ve bu konuda ne yapacağımı bilemiyorum. İki kızım daha var onlar küçük ve ablalarını örnek alıp agresif davranışlarda bulunuyorlar kendi aralarında kavga ediyorlar.

Kızımla oturup konuşmak istiyorum ama böyle bir şey söylediğimde avazı çıktığı kadar bağırmaya başlıyor ve " seninle ne konuşacağım, sanki beni anlayacak mısın?" türünden sözler söylüyor. Bu konuda eşimden de bir destek göremiyorum, o her şeyi bize bırakıyor ne ilgileniyor ne de bir sorunumuz olduğunda müdahale ediyor. Yaşadığım sorunu nasıl çözebileceğim konusunda bana yardımcı olur musunuz?

S. Sarı

Yönteminizi değiştirin

- Ergenlik dönemi sorunları arasında, bahsettiğiniz türden şikayetler görülebiliyor. Özellikle pasif agresif ruh hali içinde bulunan gençler başkalarından emir almaya karşı tepkiseldirler. Emir almayı, yönlendirilmeyi, otorite etkisine karşı boyun eğmeyi sevmezler ve benzer etkenlerden uzakta kalmayı tercih ederler. Dolayısıyla verilen emirler karşısında tepki gösterirler ve otorite figürlerine karşı öfke geliştirirler. Aile içinde de hem otoritenin desteğine ihtiyaç duyarlar hem de bağımsızlıklarını koruma çabası içinde hareket ederler, tepkisel davranırlar.

Size tavsiyem kızınızla kurduğunuz ilişkilerinizde yönteminizi değiştirerek onu kazanmaya çalışmanızdır. Bunun için ifadelerinizde mümkün olduğu kadar emir vermemeye, onu eleştirmemeye çalışın tarzınızı yumuşatın. " Yatağını toplamak senin görevin" demek yerine, " yatağını toplamadığın için işlerim biraz daha arttı ve yoruldum" toplayabilir misin? " Tarzında bir yaklaşım benimseyerek daha kuşatıcı ve daha yumuşak bir uslup kullanabilirsiniz. Aynı zamanda kızınızla birlikte vakit geçirmeye, onunla bir paylaşım içinde olmaya çalışın. Okuldan size ulaşan sorunlarla ilgili de rehber öğretmenle bağlantı kurun ve birlikte işbirliği halinde çalışın. O'nunla konuşmak istediğinizde, " seninle ne konuşacağım sanki beni anlayacak mısın" diyor diye ezberletmişsiniz. Böyle söylediğinde ona "nasıl davranmamı isterdin, bu konuda senden yardım istiyorum" tarzında ifadelerde bulunarak istekleri doğrultusunda ilişkilerinizi yeniden biçimlendirin.