* İki çocuk annesi bir bayanım. Küçük kızım beş yaşında ve beni kaybetmekten çok korkuyor. Gün içinde onu ablasına bırakıp derslere katılıyorum ben gelinceye kadar kapıya yakın bir yerde bekliyor ve geldiğimde sarılıyor. Sık sık sen ölme anne, ölünce ben seni göremem deyip boynuma sarılıyor. Eşim akşamları çocuklara dini konularda bilgi veriyor. Bu çalışmadan sonra kızım Cehennem korkusu da yaşıyor....Büyük kızımda böyle bir şey görmediğim için biraz bocalıyorum ve bu konuda yanlış yapmaktan da korkuyorum. Sırf korkularını atsın diye bu yıl anaokuluna verdim ama o iyileşeceğine daha kötü oldu. Okulda sık sık öğretmene annemi arayın onunla konuşmak istiyorum diyormuş. Bu durum acaba geçici bir şey mi yoksa ileride daha büyük sorunlara neden olabilir mi? Kızıma bu konuda nasıl yardımcı olabilirim? M. M

Geçici bir süreç

* Bu dönem çocuklar anne babanın her türlü zorluklarla başaçıkabilecek kadar güçlü olduklarını düşünürler ve onların yanında kendilerini güvende hissederler. Bunun yansımalarını çocukların oyunlarında sık sık işitiriz..Çocuk oyun oynarken ya da arkadaşlarıyla kavga ettiğinde " bak seni anneme söylerim, benim babam çok güçlüdür sizi döver" türünden çıkışlarda bulunur. Çünkü onun gözünde anne baba çok güçlüdür ve her şeyin üstesinden gelebilmektedir ve kendisini dış tehlikelere karşı korumaktadır. Buna bağlı olarak çocuklar anne babalarını kaybetmekten korkarlar ve küçük bir şeyde onların eteğine yapışırlar. Anladığıma göre çocuğunuzun korkuları sizi ve onu biraz etkiliyor ve siz sorunun kronikleşmesinden endişe ediyorsunuz. Bunun için, önce onunla konuşarak korkularının kaynağını öğrenmeye çalışın ve bu konuda onu rahatlatın...Korkularını ortadan kaldıracak şekilde güven verin ve bu konuda ikna edici olun...Ölümle ahiretle, Cennetle, Cehennemle ilgili sorduğu sorulara cevap verirken, lütfen çocuğun gelişim dönemini de dikkate alın. Bu dönem çocuk olayları somut olarak algılar dolayısıyla ona bu soyut kavramları anlatırken anlayacağı tarzda bir yöntem belirlemelisiniz. Onu dini konularda bilgilendirirken daha ziyade Allah sevgisinden ve Allah'ın rahmetinin bütün dünyayı kapsadığından bahsedebilirsiniz. Ayrıca gün içinde arasıra öğretmeni arayarak ona selam gönderebilir ve giderken şu saatlerde geleceğim türünden bilgilendirmelerde bulunabilirsiniz

Nasıl atlatabilirim?

* 30 yaşında bir anneyim. İki çocuğum var. Büyük oğlum bu yıl okula başladı şimdilik okulla ilgili bir sorunumuz yok. Ama evliliğimin ilk bir yılından sonra eşimle sorunlar yaşamaya başladım. Küçük şeyde kavgaya tutuşuyoruz incir kabuğunu doldurmayacak şeyler için bile birbirimizi kırıyoruz. Bu dönem yine eşim büyük bir hata yaptı ve bu hatasından dolayı ondan ayrılmaya karar verdim. İki aydan beri eşim ablasında kalıyor. Ben de şu günlerde ondan ayrılmak için başvuruda bulunacağım. Ama bu durumu çocuklarıma nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Sürekli babamız nerde diye soruyorlar ve onu sen gönderdin diyerek beni suçluyorlar. Bu konuda nasıl bir yol takip edeceğimi bilemiyorum çocuklar babalarını seviyor ama ben bu evliliği bitirmeye kesin kararlıyım. Bu durumu çocuklarıma nasıl anlatabilirim?

E. K

Çocukları bilgilendirin

* Anne babanın ayrılması çocuk için bir travma nedeni olabilir. Ancak çocuğun bu travmayı atlatması biraz da anne babanın tutum ve yaklaşımlarına bağlıdır. Ayrılmaya karar veren anne babalar çocuklarına " onlar küçüktür bir şeyden anlamazlar" diye düşünmeyip olayı onlarla paylaşmaları gerekir. Çocuklar olayları biz erişkinler gibi algılayamazlar bu nedenle onlara anlayacakları tarzda " bazı anne babaların bu şekilde ayrıldıklarını fakat çocuklarından hiçbir şekilde ayrılmayacaklarını, ayrı evlerde yaşasalar da onlarla sürekli görüşeceklerini ve kendilerine olan sevgi ve ilgiden bir şey eksilmeyeceğini " izah etmelidirler. Siz de çocuklarınıza aynı şekilde ayrılsanız da babalarıyla sürekli görüşeceklerini ve bu noktada değişen hiçbir şeyin olmayacağını belirtin. Ancak onlarla konuşurken hiçbir şekilde babayı kötülemeyin, özel sorunlarınızdan bahsetmeyin...Babayla ilişkilerinizde çocukları ortaya koymayın ve babanın da çocukları sizin kadar görme hakkının olduğunu düşünün... Çocuklara hayatta böyle şeylerin de olabileceğini anlatın ve bu konuda onlara destek olmaya çalışın....