Biri dört yaşında diğeri üç aylık iki çocuğum var. Büyük kızım kardeşinin doğumundan sonra çok değişti... Artık eskisi gibi söz dinlemiyor, küçük bir şeyde ağlıyor ve bütün gün peşimden hiç ayrılmıyor. Geçen gün eski komşularımızdan biri geldi ve bebeğe birkaç giysi getirdi. Kızım bu giysileri görünce odasına çekildi ve ağlamaya başladı. Ona "Biz sana en güzel giysilerden alacağız, yarın seni mağazaya götüreyim istediğin ne varsa alalım" dedim ama beni hiç dinlemedi... Ağladı ve " Zaten herkes sadece bebeğe hediye getiriyor" dedi o gün hiç konuşmadı. Bu olaydan sonra iştahı da gitti şimdi eskisine nazaran daha sessiz, daha içedönük ve daha alıngan... Gün içinde kızım gel kardeşinle birlikte ilgilenelim diyorum "Bana ne ben onu sevmiyorum" diyor. İki çocuğum arasında dengeyi nasıl kurabilirim?

M. B

Geçici bir süreç

Çocuk ev içinde anne babanın gözbebeğidir ve bütün ilgi onun üzerinedir. Bu süreçte çocuk evin sultanı gibidir ve herkes onun peşinde koşmaktadır. Fakat bir gün eve bir kardeş gelir ve ailenin bütün ilgisi bu kardeşin üzerine yoğunlaşır. İşte çocuğun ikinci kardeşle ilgili duyguları bu serüven içinde değişebiliyor ve artık onu sahip olduğu sevgiye konan biri olarak algılayabiliyor... Çünkü, çocuk bu durumda anne babanın ilgisini kaybettiğini düşünüyor ve kardeşini, sahip olduğu sevgi ve ilgiyi kaybetmesine neden olan biri olarak görüyor. Çocuk bu duygusunu direk istemiyorum diyerek de gösterebilir kardeşiyle aşırı ilgileniyormuş gibi görünerek anne babanın beğenisini üzerine çekmek de isteyebilirler. Bu kritik dönemde, komşuların bebeğe getirdiği hediyeler ise ilk çocuk için bir düş kırıklığı bir travmaya neden olabiliyor. Bunun için,hediye getiren kişilerin ellerindeki eşyalara evde bulundurduğunuz küçük şeyleri de ilave ederek "Bunu da diğer kardeşe verin" diyebilir ve hediyeyi aynı anda iki çocuğa da vermiş olabilirsiniz. Bu durum çocuğun kardeşine karşı geliştirdiği kıskançlığı iyileştirme noktasında küçük bir katkı olabilir. Ayrıca küçük çocukla ilgilenirken diğerini de yanınıza çağırıp onunla da sohbet edebilir ilgilendiğinizi hissettirebilirsiniz.

Biraz istismar ediyor

3 yaşında bir kızım var. Bu dönem hiç çekilmez oldu ve bütün gün bizimle inatlaşıyor. Pek arkadaşı yok, arasıra komşunun kızıyla oynuyor ama arkadaşını dövüp yalnız kalıyor. Geçen yıl daha sakindi bu sene onu hiç tanıyamıyorum. O kadar yaramaz bir çocuk oldu ki, ne söylesem tersini yapıyor, sözümü hiç dinlemiyor ve çok inatlaşıyor. Gündüz vakti oyuncaklarını yere atıyor, kırıyor, gürültü yapıyor, koşturuyor, kızım biraz akıllı ol diyorum sözümü dinlemiyor. Kızım beni çok yoruyor o yüzden ikinci çocuğumun olmasını dahi düşünemiyorum. Annem sürekli beni eleştiriyor ve " kızım sen fazla yüz veriyorsun" diyor ama ben şiddeti seven bir anne değilim. Ben küçükken çok dayak yediğim için bunun ne kadar acı bir şey olduğunu anlayabiliyorum. Bu nedenle kızımla çatışmak ve ona vurmak istemiyorum. İkinci bir bebeğimin olmasını istiyorum ama bu takdir de kızımın sorunları iyice artarmı bilmiyorum?

K.K

Bir süreçtir

2 ve 3 yaş dönemi zor bir dönemdir. Bu dönem çocuk, benmerkezli hareket eder ve istediği her şeyin olmasını ister, arkadaşlarıyla sık sık kavga edebilir, bahsettiğiniz türden davranışlar gösterebilir. Bu dönem bir süreçtir ve çocuğunuz biraz daha büyüdüğünde çok değişecek ve bahsettiğiniz sorunlardan eser kalmayacak... Yaşadığınız sorunların çocuğun gelişim dönemiyle ilgili olabileceğini düşünerek onunla inatlaşmayın, fakat her istediğini de yapmayın. Bazı kuralları anlatın, bu kurallara uyması gerektiğini izah edin, olumlu davranışlar sergilediğinde onu ödüllendirin. Çocuğa davranışının sonuçlarını mizansen bir dille anlatın. "Eğer gürültü yaparsan komşu rahatsız olur, üzülür, oyuncaklarını kırarsan bir daha alamam, o zaman ne ile oynayacaksın? Türünden davranışlarının sonucunu izah edin.

İkinci bir bebek istediğinizi fakat çocuğunuz yaramaz olduğu için bu konuda sorun yaşabileceğinizi ifade ediyorsunuz. Eğer anne hamileyse ve eve bir bebek gelecekse, anne bunu ilk çocuğa anlatabilir ve çocuğu buna yavaş yavaş alıştırabilir. Bu çocuğun kardeşini kabüllenmesini kolaylaştırabilir. Ayrıca çocuğun doğumundan sonraki yaklaşımı ve iki çocuk arasında kurduğu denge de bu noktada önemlidir.