Dünya zaman zaman sıcak zaman zaman da buzul çağlar yaşamıştır. 4.5 milyar yaşındaki dünya 5 defa “Buzul Çağı” dönemi geçirmiştir. Sıcak çağlardaki ortalama yıllık sıcaklık 22 derece olmuştur. Sıcak çağlarda kutuplarda buz bulunmuyordu. Buzul çağda ortalama yıllık sıcaklık ise 17 derece olmuştur. İçinde bulunduğumuz zaman buz çağıdır. Ve yaklaşık 2.5 milyon yıl önce başlamıştır. Buzul çağda zaman zaman sıcak devreler (vahalar) olmuştur. Ama bu dönemler kısa sürebilir. Şu anda buzlar eriyor ve eridikçe yansıma azalıyor. Ve sıcaklık artıyor. Sıcaklar arttıkça buzlardaki erime devam etmektedir. Denizlerde zaman zaman 120 metre yükselmeler ve çekilmeler yaşanmıştır.
Yalnız kutuplarda buzullar erimekle kalmıyor, yüksek dağlardaki buzullar da erimektedir. Ganj Nehri suyunun yüzde 70’ini Himalayalar’daki Gangotir Buzulları oluşturmaktadır. Bu buzullar her yıl 35 metre geriliyor. Bu buzul yok olduğunda Ganj Nehri mevsimlik nehir olur ve 400 milyon insan susuz kalır. Okyanus suyu 1880’den bu yana bu derece ısınmamıştır. 2009 Temmuz ayında okyanus sularının sıcaklığı 17 derece idi.
Grönland’daki küresel ısınma sebebiyle buzullardaki eski haritalar işe yaramaz hale geldi. Eskiden Grönland’ın otobanı (deniz-buzullar-kızak ve köpekler)den oluşuyordu. Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Ban Ki-Moon “Dünyanın soğutucusu olan beyaz kalkanlar yani buzulların 30 yıl sonra tamamen eriyeceğini” ifade ederek liderleri harekete geçmeye çağırdı.
Uluslararası çevre örgütü Greenpeace, Kuzey Kutbundaki buzulların erime hızının daha önce görülmemiş bir seviyeye ulaştığını, 20 yıl içinde bölgede bulunan tüm buzulların yok olabileceğini bildirdi. İtalyan haber ajansı Ansa’nın haberine göre, Kuzey Kutbunda araştırma yapan Greenpeace’e ait “Arctic Sunrise” gemisinde bulunan bir grup bilim adamı, yüzölçümü neredeyse Manhattan ile aynı olan devasa Petermann buzulundaki erimeyi inceliyor. Bilim adamları tarafından şu ana kadar toplanan çarpıcı bilgilere yer verilen haberde, buzulun, debisi saniyede 50 metreküp olan 27 kilometre uzunluğunda bir nehir tarafından parçalandığı ve dibindeki erime hızının yüzeyindekinden çok daha fazla olduğu kaydedildi.
Greenpeace yetkililerinin verdiği bilgiye göre, NASA tarafından yapılan bir araştırma da buzulların sadece küçülmediğini, aynı zamanda inceldiğini ve bu gidişle 2030 yılında Kuzey Kutbunda buzul kalmayacağını ortaya koydu.