23 yaşında bir öğretmenim. Bir kaç ay önce nişanlandım. Annem kendisiyle aynı şehirde oturacağımızı düşünüyordu. Ama hiç bir şey istediğimiz gibi olmadı ve nişanlımın tayini çıktı. Şimdi, zorunlu olarak birkaç yıllığına başka bir şehirde oturmamız gerekiyor. Ama annem bu konuda beni çok zorluyor. Tayin isteme hakkı doğar doğmaz mutlaka buraya geri dönün diyor. Olayları zamana bırakmıyor, beni anlamak istemiyor. Onu anlayabiliyorum evlattan ayrılmak zor. Ben de onun yokluğunu hissedeceğim ama görevim icabı gitmeye de mecburum. Belki başka bir şehirde de mutlu olabilirim. Annem beni rahatlatmak yerine, sürekli "bensiz yapamayacaksın çok ağlayacaksın" falan diyor. İnanın psikolojim alt üst olmuş durumda. Annem her konuda sürecin kendisine göre işlemesini istiyor. Resmi nikah yaptık, neden kendi soyadını almadın, babanı hiçe saydın diyor. nişanlımla onun arasında kalmış durumdayım. "şu kadar altının olsun, şunları da al" filan diyor, çok bunalıyorum. Artık evlilikten filan soğudum. sürekli ağlamak istiyorum. Sürekli suçluluk hissi yaşıyorum... sizce neler yapmalıyım?P. K

Zor bir durum

Yaşadığımız toplumda ailelerin büyük bir çoğunluğu duygusal olarak çocuklarıyla ayrışmış değiller. Bu kimseler, çocuklarının büyüdüğünü, kendi kararlarını verebilecek yaşa geldiğini kabüllenemediklerinden, onlar üzerinde baskı yapmayı ve onları kontrol altında tutmayı tercih ediyorlar. Böyle durumlarda çocuklar vicdanlarıyla mantıkları arasında kalıyorlar ve karar vermekte zorlanabiliyorlar.

Bahsettiğiniz türden sorunlar günlük hayatta sık sık rastladığımız bir durumdur. Bu anlamda sizi anlayabiliyorum ve zor bir süreç yaşadığınızı tahmin ediyorum. Bildiğiniz üzere dinimiz, ana baba hakkına büyük önem veriyor ve evlatların bu konuda gerekli hassasiyeti göstermelerini istiyor. Ancak, anne babaya gerekli bütün saygı ve ihtimamı gösterdiğiniz halde, bireysel haklarınız ihlal oluyorsa burada onları kırmadan kendi sınırlarınızı izah edebilirsiniz. Size annenizle konuşarak, artık evlendiğinizi ve evinize eşinize karşı da sorumluluklarınızın olduğunu ifade ederek anlayış göstermesini ifade etmenizi tavsiye ederim. Bu konuda ona kendi yaşadığınız sıkıntıları, çektiğiniz vicdan azabını ve sorunları aktararak, anlayış göstermesi gerektiğini ve uzakta da olsa kendisini çok sevdiğinizi, ihtiyacı olduğunda yanında olabileceğinizi belirtin. Allah yar ve yardımcınız olsun.

Resim yapıyorum
19 yaşındayım. Liseyi dışarıdan veriyorum ve İnşallah seneye mezun olacağım. Liseden sonra güzel sanatlara gitmeyi düşünüyorum...Küçüklüğümden beri resme karşı ilgim vardı. Üç yıl, ismekteki resim kurslarına gittim ve burada kendimi geliştirmeye çalıştım. Şimdi evde çalışıyorum. Bazen üzüldüğüm ya da sevindiğim olayları da resme aktarıyorum. Resim benim terapistim oldu ve onunla rahatlıyorum. Arkadaşlarıma akrabalarıma da özel günlerde yaptığım tabloları hediye ediyorum. Ama başörtüsü sorunundan dolayı güzel sanatları okuyamayacağım diye korkuyorum. Ailem de bu konuda beni karamsarlığa sürüklüyor ve boşuna hayal kurma bu sorun çözülmez diyorlar. Hepten umutsuzluğa kapılıyorum ve kendimi kötü hissediyorum. İnşallah bir sorun kalmaz da okuruz. N. K

Dua edin

Başörtüsü sorununa bağlı olarak birçok kızımız eğitimine devam edemedi. Bu konuda yaşanan sorunlar zaten hepimizin içini acıtıyor ve bizleri de aynı şekilde üzüyor. Ama bizim şer gibi gördüğümüz sorunların ardından bazen hayırlı işler de doğuyor. Bu yasağın akabinde de aynı şekilde, kızlarımız çeşitli alanlarda kendilerini yetiştirmeye gayret ederek çok yönlü bilgi ve donanımlara sahip oldular... Vaktini iyi değerlendirmeye ve kendini yetiştirmeye gayret ediyorsun. Bu yönüyle aslında bir çok genç kıza örnek bir davranış sergiliyorsun. Ne yazık ki gençlerimizin büyük bir çoğunluğu boş avuntular peşinde koşmaktan yorulup bir şeyler üretemiyorlar. Oysa gençlik dönemi, zihnimizin öğrenmeye açık olduğu bir dönemdir ve iyi değerlendirildiğinde hayatımız çok daha verimli geçebilmektedir. Çalışmalarına devam etmeni tavsiye ederim İnşallan başörütüsü sorunu da çözüme ulaşır ve istediğin bölümü okursun. Ancak bu sürece kadar, çalışmalarına biraz daha zenginlik katabilir ve sosyal sorunlara da yer verebilirsin. Hatta bulunduğunuz alanda bir sergi açabilir ve çalışmalarını insanlarla paylaşabilirsin. Sana çalışmalarında başarılar diler ve çalışmalarını bizimle paylaştığın için teşekkür ederim.