Küçüklüğümden beri, her şeyi kendime dert ediyorum. 5. yayındayken annemle babam ayrıldılar ve ben annemin yanında kaldım. Annem benim için büyük fedakarlıklar yaptı, okuttu ve evlendirdi, beni hiçbir şeyden mahrum bırakmadı. Ama ben her zaman kaygılı, stresli alıngan bir insan oldum. Geçen sene bir uzmana gittim, kaygı bozukluğu olduğunu söyledi ve tedaviye devam etmem gerektiğini belirtti ama devam edemedim.

Küçük bir şeyde hemen kaygı duyuyorum, her şeyden olumsuz bir senaryo üretiyorum. Bu da benim yeme içme, insanlarla iletişim kurma ve uyku durumlarımı etkiliyor. Bu durumdan tamamen kurtulmam mümkün mü? Bu konuda neler tavsiye edersiniz? Şeymanur Balkanlı

İsterseniz değişebilirsiniz?
Kardeşim, kaygı bozukluğunun bazı nedenleri vardır. Bu durum, olumsuz hayat şartları, aile içi sorunlar, kaygılı anne baba modeli, genetik yatkınlık, sosyal çevre ve yaşanan tıravmalar sonucunda gelişebilir. Kaygı bozukluğuna bağlı sorunlar, gerginlik, halsizlik, dikkati toparlayamama, hemen alınma, olaylara negatif anlam yükleme, bulantı, iştahsızlık, uykusuzluk... Şeklinde kendini gösterebilir. Sen de benzer yakınmaları belirterek içinde bulunduğun durumdan kurtulmak istiyorsun. Bu durumda değişmeyi, iyileşmeyi öncelikle kararlılıkla istemeli ve bu noktada girişimlerini yapmalısın. Bunun için, bir psikiyatriste gidebilirsin. Hem ilaç hem de bilişsel davranışsal terapiyle yaşadığın kaygının sağaltılmasını sağlayabilirsin. Ancak ısrarla belirtmek isterim ki, bu konuda istikrarlı olmalı ve tedaviyi bırakmamalı, uzmanın tavsiyelerine uymalısınız.

Çocuğum okuma güçlüğü çekiyor
9 yaşındaki oğlumda okuma bozukluğu var. Birinci sınıftan beri tedaviye devam ediyoruz. Şu günlerde biraz daha iyi, ama normal bir çocuk seviyesine ulaşamadı. Okumakta zorlanıyor, kelimeleri seçemiyor, sürekli yardıma ihtiyaç duyuyor. Vaktimin çoğunu ona ders çalıştırmakla geçiriyorum ve diğer çocuğuma zaman ayıramıyorum.

Akrabalarla aynı apartmanda yaşıyoruz ve çocuğuma özürlü gibi davranıyorlar alay edip gülüyorlar. Okulda da arkadaşları sürekli alay ediyor, aşağılıyor ve küçük görüyorlar. Bazen eve geldiğinde ağlıyor ve okula gitmek istemediğini söylüyor. Bunun için onunla konuşuyorum, kendini savunması gerektiğini söylüyorum ama yapamıyor. Eğer çocuğum normal bir çocuk gibi okuyabilseydi bunlar başına gelmez di? Okumayı geliştirmesi için neler tavsiye edersiniz? Safiye Çınar

Onu olduğu gibi kabul edin
Safiye hanım, anladığıma göre, çocuğunuz hem okula gidiyor hem de tedaviye devam ediyor. Tabi bu süreçte sizin büyük çaba sarf etmeniz gerekiyor. Doktorun önerdiği tavsiyeleri uygulamak, okuma ekzersizleri yapmak, çocuğun aile içinde ve çevredeki uyumunun iyileştirilmesi için gerekli teşvik ve çabayı göstermek size düşüyor. Fakat, mücadelenizi sürdürürken, çocuğu olduğu gibi kabul edip, bunu kendi içinizde sorun haline getirmemelisiniz. Okuma bozukluğu doğuştan olabileceği gibi, sonradan geçirilen bir hastalık neticesinde ya da aile içindeki sorunlara bağlı, ilişki bozukluğundan da kaynaklanabilir. Okuma bozukluğu olan çocukların konuşmasında da sorunlar olabilir. Konuya uygun kelime seçememe, unutma, kelime ve kavramları hatırlama güçlüğü zaman zaman sözcüklerin yerine değiştirme davranışları görülebilir.

Sizin de bahsettiğiniz gibi çocuk, okul içinde arkadaşları tarafından dışlanabilir, alay edilme, aşağılanma gibi tavırlara maruz kalabilir. Bu durumda öğretmenle işbirliği yaparak okul içindeki sorunların iyileştirilmesi için onun da desteğini alabilirsiniz. Ayrıca tedaviye düzenli bir şekilde devam ederek doktorun tavsiyelerini yerine getirebilirsiniz. Kardeşim her şeyden önce bunun bir imtihan olduğunu idrak edip, dua ile Yaratıcıya sığınmanız olaya karşı direncinizi arttıracaktır.