Bakmakla görmek ayrı şeylerdir. Bakmak; “seyretmektir.” Görmek; “fark etmektir.” Bakmak umursamazlık ve bencillikle ilgilidir, bütün olup bitenlere; “Benim dışımda” diye bakılır ve seyirci kalınır.
Bu bakışta; “vicdan, yürek, kalp, his, duygu, düşünce, fikir ve diğer insani özellikler,” sadece kişinin kendi heva ve heveslerine hizmet eder. Böyle tipler, içinde yaşadıkları toplumla ilgilenmediği gibi dışarıda yaşananlarla da ilgilenmez. Böyle bakanlar için her canlı varlık bir eşyadır.
Görmek ise; “duymak, hissetmek, dokunmak, ayrıntı yakalamak” demektir. Görenler; “vicdanları, yürekleri, kalpleri, hisleri, düşünceleri, fikirleri ve duygularıyla,” yeryüzü gezegeninde başka canlıların da yaşadığını kabul ederler.
Görenler sadece kendisiyle ve menfaatleriyle ilgilenmez. Elinde, avucunda var olan imkânlarını, kendi heva ve heveslerine harcamaz, diğer insanlarla paylaşarak; bir “şükür” ifadesi gereğince yardımlaşmanın hazzını yaşar. “Bugün onaysa yarın bana” düsturu, görmeyi bilenler için temel noktalardan birisidir.
İşte “Kimse Yok mu?” denildiğinde “varım” diyenler, görmeyi bilenlerdir. Ülkemizdeki görmesini bilen hayırseverlerin, topraklarımıza 4200 km uzaklıktaki Darfur’a uzanıp, yapılan yardımları görünce, bakmakla görmenin ne demek olduğunu anladık.
Sudanlıların en büyük yoksulluklarından birisi de katarakt sonucu görme kabiliyetlerini kaybetmeleri. Güneş ışınları ve gıdasızlık gibi nedenlerden dolayı, özellikle yaşlılar, son yıllarda da orta yaş ve gençlere sıçrayan hastalık, halkı daha da yoksullaştırmış.
Kimse Yok mu Derneği geçen yıl bu hali görünce Sudan Devlet Hastanesi’nin içinde bir bölümü göz hastanesi yapmak istemiş, Sudanlılar da müsaade etmişler. Hemen harekete geçen dernek, Türkiye’den tıbbi malzeme ve doktor temin ederek ameliyatlara başlamış. Bugüne kadar bini aşkın tedavi ve ameliyat yapılmış, daha nice binler var sırada.
İkinci yılına giren hastaneye uğradığımızda yine yüzlerce hasta kuyruktaydı. Öyle iç acıtıcı manzaralar vardı ki, canilere karşı diklenmeyi iyi bilirim de masum insanlara gelince yüreğim hiç dayanmaz. Hastaların içinde daha fazla kalamayarak kendimi dışarıya zor attım. Allah kimseyi ne hastaneye düşürsün ne de dert verip derman aratsın.
Bir kişinin katarakt ameliyat ücreti “100” dolar. Kimse Yok mu Derneği bu ameliyatları bedava yapıyor, üstelik karınlarını doyuruyor ve bir de yol paralarını vererek evlerine gönderiyor. Dernek aracılığıyla binlerce hastanın görmesini sağlayan ve adını sanını bilmediğimiz hayırseverlerimize teşekkür borç biliyoruz. Yani görmesini bilenlere.
İmkânı olanlar, Kimse Yok mu Derneği’ne 100 dolar bağış yaparak bir insanı ışığa kavuşturabilirler. Hükümet de bu konuda çok önemli işler yapıyor. Bölgeye gitmek isteyen doktorlara izin veriyor ve orada vazife yapmalarına müsaade ediyor. Yani sadece 100 dolar bağış yapacakların dışında bölgeye gidecek gönüllü doktorlara da ciddi ihtiyaç var.
Darfur’da bulunduğumuz sırada radyoculuk tarihinde bir ilk gerçekleşti. Burç FM Genel Yayın Yönetmeni Bünyamin Şen de heyetteydi ve fırsat buldukça oradan canlı yayın yaparak Darfur ve Sudan’dan dinleyenleri haberdar etti. Bir akşam; “Uzak Mesafe Gündemi” başlığı altında birlikte canlı yayın gerçekleştirdik ve Darfur’da yapılanları anlattık.
Ağırlıklı olarak da katarakt konusunu işledik. Hükümet başta olmak üzere yardımseverlerden ve sağlık sektöründen buralara el uzatmalarını istedik. Canlı yayının ertesi günü Sağlık Bakanı Sayın Recep Akdağ adına programın kayıtları istenmiş. Bakanlığın bu isteğini şöyle anladık. “Sizi duyduk ve gördük.”
Evet, kalabalık bir heyet olarak biz de Sudan’ı, Darfur’u gördük ve fark ettik. Bizi gören, duyan ve fark edenleri de Kimse Yok mu Derneği bekliyor.