30 yaşında bir bayanım. İki yıl süren bir evlilik yaşadım şimdi bekarım. Annem çok kuşkucu biriydi bana da bunu aşıladı. Yaşım otuza geldi ve hala kimseye güvenemiyorum. Sanki güvendiğim insan bana bir kötülük yapacakmış sanıyorum ve kendimi geri çekiyorum. Birkaç yıl öncesine kadar bu durumdan pek şikayetçi değildim ama son yıllarda kendimi çok yalnız hissetmeye başladım. Artık güvendiğim inandığım arkadaşlarımın olmasını istiyorum bunun için neler yapabilirim? N. L

Yalnız kalabilirsiniz

Anladığıma göre, annenizden bu davranışı öğrenmiş ve etrafınızdaki insanlardan kuşku duymaya başlamış, güven duygunuzu kaybetmişsiniz. Bizler davranışlarımızın büyük bir kısmını ailemizden ve çevremizden öğreniriz. Bunlar arasında olumlu tutum ve davranışlarımız olabileceği gibi, olumsuz davranışlarımız da olabilir. Ancak kendimize ve çevremize zarar getirecek davranışlarımızı fark ettiğimizde değiştirmemiz de mümkündür.

Her şeyden önce bu durum sizi yalnızlığa itiyor ve çevrenizde kimseler kalmıyor. Eğer hayatınızda bazı değişikliklere gitmezseniz yalnız kalabilirsiniz. Ayrıca, insanlara güvenemediğinizden onlarla bir paylaşım içinde olamazsınız ve çeşitli zorluklar yaşarsınız. Bunun için öncelikle, kendinizle ve çevrenizle güven ilişkisi kurmaya çalışın. Kuşkularınızın size verdiği zararı dikkate alın ve bu durumdan kurtulabilmek için küçük uygulamalar yapın...
Çok baskı yapıyor

5 yaşında bir yeğenim var. Yengem insanlara karşı çok yumuşak ve iyi davranırken çocuğuna karşı acımasız oluyor. Yeğenimi sürekli eleştiriyor, baskı yapıyor, çocuğun evde oyuncaklarıyla oynamasına bile izin vermiyor. Öfkelendiğinde hiç acımadan vuruyor ve "aptal çocuk, senden adam olmaz, sana bunun hesabını soracağım" türünden tehditler savuruyor. Yeğenim son günlerde iyice içine kapandı, insanları gördüğünde utanıyor, başını yere eğiyor hiç konuşmuyor sorduğumuz sorulara bile cevap veremiyor. Ona yardımcı olmak istiyorum ama bu konuda yengemle nasıl iletişim kuracağımı bilemiyorum... F. Ş

Eleştiri yıkıcıdır

Çocuklarımızın eğitiminde zaman zaman cezaya başvurabiliyoruz. Ancak ceza hiçbir zaman dayak ya da sözel şiddet tarzında olmamalıdır. Eğitimde ödül her zaman cezadan daha etkin ve tesirlidir. Bu nedenle çocuklarımızı takdir etmekten, onları onaylamaktan kaçınmamalıyız.

Sürekli eleştirilen çocuk kendini değersiz hisseder ve güven duygusunu yitirir. Anne baba sevgisini çocuğa koşulsuz bir şekilde vermelidir ve çocuk kendisinin koşulsuz bir şekilde sevildiğini hissetmelidir.

Ayrıca bu dönem oyun çocuk için vazgeçilmez bir şeydir. Bu nedenle evde kendine oyunlar kurabilir, arkadaşlarıyla birlikte oynamak isteyebilir. Aile çocuğun oynayabileceği alanları açmalı ve ona destek olmalıdır.

Size yengenizle konuşmanızı ve uygun bir dille çocuğun durumunu paylaşmanızı tavsiye ederim. Gerekirse bir uzman yardımı alınarak yengenin çocukla doğru iletişim kurması sağlanabilir.