19 yaşında ortaokul mezunu bir genç kızım. Annemin isteği üzerine lise birden ayrıldım ve eğitimimi tamamlayamadım. Şimdi evde sürekli iş yapıyorum, komşulara çay hazırlıyorum, kardeşlerime bakıyorum. Okumadığım için o kadar pişmanım ki ama bunu anneme anlatamıyorum. Annem kız çocuğu okuyup ne yapacak diyor ve öfkeleniyor. Seneye yirmi yaşında olacağım ve okul hayatım bitiyor. Kendimi yetiştirmek istiyorum ama ev işi yapmaktan fırsat bulamıyorum. Anneme kalsa erkenden evlendirmek istiyor. Ama ben dışarıdan da olsa liseyi hatta üniversiteyi okumak istiyorum. Bu konuda tavsiyelerinizi bekliyorum. F. K.

Gayretleriniz beklentilerinizi karşılayacaktır

l Çeşitli nedenlere bağlı olarak birçok genç kızımız eğitimini tamamlayamadan okuldan ayrılmıştır. Ancak, bu durumu telafi etmek için çeşitli alternatiflere başvurarak kendilerini geliştirmeye gayret etmişlerdir. Öncelikle size bilginin sadece okullarda verilmediğini, sahip olduğunuz imkânlar dâhilinde kendinizi geliştirebileceğinizi belirtmek isterim. Ayrıca okula gidemiyorsanız, açık liseye kaydınızı yaptırarak liseyi dışarıdan bitirebilirsiniz. Yaşadığınız olaylarla ilgili annenizi suçlamayın fakat kendinizi geliştirebilmek için çeşitli alternatifler üzerinde durmaya çalışın.

Annelerimiz, bizim için her zaman iyi niyetlidirler ama kendi ebeveynlerinden getirdikleri örfi düşünce ve inanç kalıplarıyla bazen de bizler için en iyisinin bu olduğunu düşünerek anlayamayabiliyorlar. Bu durumu annenizle uygun bir şekilde konuşun ve onunla eğitiminize devam etme konusundaki düşüncelerinizi paylaşın. Ayrıca dini ve maddi ilim talebeliği öğrenimin iki kanadı gibidir, birinden biri ihmale gelmez.

Yaşınız ilerlediğini düşünüyorsunuz. Oysa ne ilmin ve ne de talebeliğin hiç yaşı yoktur, hayat boyu her zaman bir şeyler öğrenebiliriz. Üstelik yirmili yaşlar zihnimizin en aktif olduğu bir yaş sürecidir....

Bunun için uygun şartları kollamaya ve ilgi alanlarınıza uygun şekilde kendinizi geliştirmeye gayret edin.

Çocuğumu istiyorum
İki yıl önce eşimden boşandım. Boşandığımda iki yaşında bir oğlum vardı, bakacak durumum olmadığı için onu çocuk esirgeme kurumuna verdim. Ama verdikten sonra çok pişman oldum, günlerce ağladım, onun zıbınlarını, ayakkabılarını kokladım.

Oğlum şimdi dört yaşında, hafta sonları gidip görüyorum. Ama bana hiç yakın davranmıyor, ittiriyor, kucağıma alıyorum çok soğuk davranıyor. Oğlumu alabilmek için iki ay önce bir evlilik yaptım. Eşim çocuğuma da bana da bakabileceğini söylüyor. Ama yaptığımız anlaşmaya göre onu alamıyorum. Şimdi ne yapacağım bilmiyorum ama çocuğumu çok özlüyorum. Eğer onu geri alabilirsem bana yine soğuk davranır mı? Onu yeniden kazanabilir miyim?

K. G.

Haklarınızı arayabilirsiniz

Bir anne için çocuğundan ayrı kalmak ve onu istemeden başkalarına bırakmak büyük bir travma nedenidir. Ancak yaşadığımız hayat şartları bizleri bazen bu türden olaylara da sürükleyebiliyor.

Çocuğun bakımını üstlenecek imkânlarınız yoksa ve zor durumdaysanız, bebeğinizi verebileceğiniz en uygun yer elbette Çocuk Esirgeme Kurumu'dur. Çocuğu verdikten sonra geri alma konusundaki hukuki şartları yine bu kurumda çalışan görevlilerden ve avukatlardan öğrenebilirsiniz.

Şu an durumunuzun düzeldiğini ifade ediyorsunuz. Bu durumda çocuğunuzu nasıl alabileceğinizi bir avukatla görüşerek öğrenebilirsiniz. Çocuğunuzun size soğuk davrandığını ve kucağınıza aldığınızda hiç tepki vermediğini ifade ediyorsunuz. Çocuklar bakımını üstlenen kimseye yakınlık duyarlar ve uzun süre görmediklerine karşı anneleri de olsa kimi zaman bir yabancılık hissederler. Kuruma ara sıra gidiyor olmanızdan dolayı çocuk yabancılık çekiyor ve çekiniyor olabilir. Bu çözüme ulaşamayacağınız bir durum değil...

Şu an hukukun size verdiği haklara ulaşarak çocuğunuzu nasıl alabileceğiniz konusu üzerine yoğunlaşabilirsiniz. Çocuğu aldıktan sonra çocukta bahsettiğiniz türden sorunlar gözlemlerseniz bir uzmanla görüşebilir ve onun tavsiyelerine uyarak sorunu çözebilirsiniz.