İbret... Milletçe, eşsiz ibretlerle imtihan içindeyiz. Her imtihan, mükafat veya kayıp doğuran bir geçittir. Başarı, düşünce ve gayret gerektirir. Özellikle dar geçitlerde. Tavşan yamacı aşmadan. İbret soruları, zor sorulardır. Akıl, vicdan, iman ve ahlaktan başka bir ders kitabı yoktur. “Tarihi, tekerrür diye tarif ediyorlar; -Hiç, ibret alınsaydı tekerrür mü ederdi”. Parti kapatmanın zorlaştırılmasına, CHP takımı hariç, bir asırdır her partinin olduğu gibi BDP’nin de ihtiyacı olduğu zannediliyordu. Yanlışı ibret ortaya koydu. BDP de, CHP’nin arkasına geçip, koroya katıldı.
Bu değişiklik yetersiz. Ama iyileştirmedir, giriş kapısıdır. Arkası gelir. Milleti, bu karanlıkta durdurma imkanı yoktur. Muhalefet partilerinin kalpleri, istekleri, söylemleri ayrı ve hatta ters. Önemli konularda işleri aynı. Bu ne müthiş bir ibret sahnesi?
Danıştay cinayetinde, zamanın Cumhurbaşkanı Sezer’den, medyadan Danıştay Başkan vekiline kadar bir koro, bir anda, “İrtica! Müslümanlar!..” diye feryat etti. Tansel Çölaşan, “Katil silahını ateşlerken ‘Allahuekber’ diye bağırdı” yalanını da şahitliğine eklemişti. Gazeteler, bu yalanı ehemmiyetle kaydettiler. “Kameralar bozuktu” dendi ve bu yalan 4 yıl sürdü. Tam gerek olduğu zaman bozuktu... Sorular zihni işgal etti. Teknoloji yetişti imdada, “Kameralar bozuk değildi. Kayıtları sildiler” dedi. Ekmel-i mahluk fıtratıyla yaratılan insan, fıtratından kopup yalan söylüyor. Kamera hakkın şahidi. Ne ibret! Heyhat ki heyhat!
Victor Hugo, Sefiller romanında, yanlış yerde debelenmenin felaketini anlatır. Batak saha, debelendikçe batırır. Hepimiz iyi değiliz ama iyiliği isteyen çoğunluktur. Onun için, “Halkın dileği, hakkın dileğidir” denir.
Halk yol istiyor. 3-5 kişiyle dayanışıp, kuvvet gösterisi için karşı çıkarsan? Halk çocuğunu okutmak istiyor, başörtüsü, katsayı... Halk kanun istiyor, nizam istiyor, yine engel... Bu nasıl bir birlik ve dayanışma? Yanlışta birlik, aklı inkar olduğundan kendiliğinden doğmaz. Mutlak bir hesap ve tuzak içindir. Dünya koşuyorken, milletimizin zamanı boş yere kaybettiriliyor. Kime yarıyor? 367 kararı, e-muhtıra ile millet ne imkanlar kaybetti? Ekonomide kayıp 20 milyar dolar... Huzur, güven, enerji, itibar, birlik, dayanışma kayıpları...
Millet perişan ve şikayetçi olacakmış da, beyler, iktidarı ele geçireceklermiş! Anadolu, bu tür çirkin kazanım gayretine, “Emelin başında parçalansın” der.
“Sen millete git, ben güce, yetkiliye giderim” tavrının, kurnazlık görüntüsü seraptır. “Milletin elinde ne var?” sözü, aptallıktır. Milletin gönlü var, kırılır. Hakkı var, alınır. Millete karşı ümidiniz ne? “Ağaca dayanma çürür, adama dayanma ölür”. Hak etmeden istenen her mevki ve imkan, utanç ve felaketten başka netice vermez.
Su meylini bulduktan, insan salim düşünceye erdikten, millet hak yola girdikten sonra sapıtıp kendini çıkmaza, batıla atmaz. Tarih şahitlik ediyor, milletimiz hakkı bulmuştur. Hadiseleri ibretle takip eder. Onun için kendine, “Çarıklı erkan-ı harp” denir.
Görevini bırakan memur Erzurum’a koşmuş. Sincan Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı, istifa etmeden il il, konferans konferans dolaşan öfkeli Yargıtay savcısı Eminağaoğlu’ndan F-16’lara kadar, Erzurum 2. Ağır Ceza hakimlerine gövde gösterisi yapmışlar. Ama Mehmet Akif’in Çanakkale için, “Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler” mısraı ile tarif ettiği aynı ruhla hiç tınmadan görevlerini yapmaya devam etmiş hakimler.
Bu tür zorlamalar, ciddi yanlışlardır. Kimseye yarar sağlamaz. Sadece Ergenekon ile ortaya dökülen pislik, millet için beş yüz yıl yetecek ibrettir. Muhterislerin tetikçisi durumuna düşmemek dikkat ister. Örneğin: dinleme kayıtlarına göre, astığı astık, kestiği kestik darbe başbakanı hayali kuran B.D. askerlere gidip, kendi kaçmadan önce kaçanları eleştiriyor. “Yurt dışına gitse, on gün sonra idam olacak olsa dönerdim” diye yemin ediyormuş. Seneyi geçti nerede?
Kuvvetli gördüğünün eteğine sarılarak, kolay yoldan makam ve imkan arayanlar, tetikçi avcılarına bir kere daha dikkat etmelidirler. Muhterisin vicdanı yoktur.