Dünyayı imar etmek için önce insanı imar etmek gerekir. İnsan düşünen bir varlıktır. O zaman düşünmesine, konuşmasına, yazmasına saygı duymak ve müsaade etmek gerekir.
Dünyaya medeniyet ve insanlık öğreten bir geçmişe sahipken, bütün geçmişi silip, insan hak ve özgürlüklerine darbe vuran, milli ve dini değerlerden tamamen yoksun bırakıp, tek tip insan imal etmek için fidan diker gibi darağaçları kuran, okul yapar gibi hapishane inşa eden CHP zihniyetinin son çırpınışlarını izliyoruz.
İnsanın doğuştan elde ettiği hak ve özgürlükleri vardır. CHP zihniyeti bu hakları inkâr etti. Vurarak, kırarak, bombalayarak, döverek, söverek, camileri kapatarak, kitapları yakarak, dini ve milli değerleri ayakaltına alarak, sinema, tiyatro ve kitaplarda aşağılayarak yeni bir nesil yetiştireceklerini zannettiler ve yapmak istedikleri her iş başlarına bela oldu.
Bizim toplumumuz, her türlü etnik kökeniyle birbirine akraba bir toplumdur. Dini ve milli değer yargılarının öğretileriyle aile ve akraba ilişkilerini düzenler, ticaretlerine, seyahatlerine, ibadetlerine, evliliklerine, malına, mülküne, tarlasına, tapanına, köyüne, kasabasına, kentine, fakirine, fukarasına, zenginine bu gözlükle bakar ve mayasında hep iyilik vardır. Bu maya insan fıtratının bir gereğidir.
Haklarını vermek lazım, CHP zihniyeti bu mayayı ve fıtratı bozmak için elinden geleni yapmış ve 70 yıldır ülke bir türlü kaos ve kargaşadan çıkamamış, hâlâ da aynı kaosla uğraşmaktadır. Menderes, Özal ve R. Tayyip Erdoğan dönemleri dışında, memleketin canına okunmuş ve ülkeyi yaşanmaz hale getirmişlerdir.
Geçmişine sahip çıkmak sadece bizim milletimize has bir özellik değildir. Bütün dünyada her toplum, kendi geçmişine sahip çıkar. Bir tek bizde geçmiş inkâr edilerek; kültürel, sosyal, siyasal ne kadar değer varsa yok edilmek istenmiştir. Öldürmekten başka insanların beyinlerini silen bir güç bulamadıkları için, insanı insan yapan milli ve dini değerler; milletin âdet, örf, gelenek ve düşüncelerinde yaşamıştır.
İşte bu yüzden bizim toplumumuz sohbet toplumudur. Yazmak yasak, okumak yasak, giyinmek yasak, örtünmek yasak, ibadet yasak, eğitim yasak, öğretim yasak, konferans yasak, seminer yasak, hatta dükkânlara dini ve milli duyguları çağrıştıracak atasözlerini asmak yasak, daha da ötesi çocuklara dini çağrıştıran isimlerin konulması yasak.
Serbest olan tek şey, eğer herhangi bir şikâyet olmazsa, komşu ziyaretleri, akraba ziyaretleridir. Bu ziyaretlerde de öyle kalabalık olunmayacak, konferans, seminer anlamında herhangi bir konuşma yapılmayacak, yine bu ziyaretlerde kitap asla okunmayacak.
Sadece konuşabilirsiniz, konuşurken de eğer birileri şikâyet ederse, ev basılır ve evdekiler cezalandırılır. Şimdi bu söylediklerim, CHP zihniyetliler ile belki genç nesillere komik gelebilir ama Türkiye bunları yaşadı. 28 Şubat ve Ergenekon son örnekleriydi.
Bütün bu baskılara rağmen, halkımız bir yolunu bularak nesilden nesile kendi kültürel değerlerini sohbet yoluyla taşımıştır. O dönemlerin en kıymetli mirası, anne ve babaların çocuklarına geçmişlerine dair bıraktıkları ve bırakacakları dini-milli değerleriydi.
Bu miras atasözleriyle taşındı. Büyük dertler ve sevinçler, kısa ve özlü sözlerle anlatıldı. Fazla konuşmanın yasak olduğu zamanların ifadeleridir atasözleri ve en çok da bizde vardır. Çünkü bir insanın atasına, vatanına, dinine sahip çıkma arzusu, ruhunun bir parçasıdır. Osmanlı Devleti bu inançla 700 yıl dünyaya insanlık, barış ve medeniyet götürmüştür.
İnkârcı ve retçi CHP’liler, bu toplumun mayasını yoğuran, Kur’an’ın ve elçisinin buyruklarıyla toplumu aydınlatan Hacı Bektaş, Mevlana, Yunus, Hoca Nasrettin, Hacı Bayram, Fatih, Kanunî, Sinan, Galip, Itrî, Yahya Kemal ve Akif gibi daha nicelerinin temsil ettiği ruhu anlayamadılar. Bu kafayla anlamaları da mümkün değildi. İşte bu yüzden her fırsatta ülkede kargaşa ve kaos çıkarmaktalar. Yalnız eninde sonunda iyiler kazanacaktır.