8 yaşında bir kızım var. Çok insan canlısı bir çocuk ama girişken değil ve arkadaş edinmekte sorunları var. Gruba giremiyor, çok çekiniyor. Kızımda aşırı derecede gelecek kaygısı var. Bunun nedenini bir türlü çözemiyorum ve üzülüyorum.... Eşim sinirli bir adamdır. Evde sık sık kavga çıkarır ve bu tür durumlarda ayrılmaya karar verir. Bu tür durumlarda kızımı alıp annemlere gidiyorum aradan bir süre geçtikten sonra barışıyoruz. Herhalde eşimin bu durumu kızımı etkiliyor. Çünkü kızım aşırı derecede kaygılı bir çocuk. Anne babasının başına kötü bir şeylerin gelebileceğinden korkuyor, bizden uzaklaştığında kendini kötü hissediyor. Gerçekten çocukları anlamak çok zor, kapalı bir bilmece gibiler. Kızıma yardımcı olabilmek için yardımlarınıza ihtiyacım var.

S. S

Sorunu tanımaya çalışın

Anne babanın yaşadığı sorunlar çocukları etkiler ve bunun sonucunda da bahsettiğiniz türden kaygı durumları ortaya çıkabilir. Bu nedenle anne babanın tutum ve davranışlarıyla çocuklarına örnek olmak gibi bir sorumluluğu vardır...Aile ortamında sorunları olan çocuklar, huzursuz, güvensiz, bağımlı ve çekingen olma riski taşırlar. Özellikle çocuk Okul çağındaki ise buna, arkadaşları arasında kabul görmeyeceği çevre tarafından beğenilmeyeceği kaygıları da eklenir...

Öncelikle çocuğunuzu tanımaya ve kaygıya neden olabilecek durumları ortadan kaldırmaya çalışın. Bu durum babanın ev içindeki tutumlarıyla ilişkili olabilir ve buna bağlı olarak çocuk kendisinin terk edileceği endişesine düşebilir. Çocuğun sorununu daha iyi tanımlayabilmek için bir psikologla görüşebilir ve bu noktada bir çözüme ulaşabilirsiniz. Ayrıca ev içinde de onu onaylayın takdir edin, sevgi ve ilginizi hissettirin. Duygularını ifade etmesine fırsat tanıyın...

Sürekli ağlıyor Üç ay önce, altı yıllık evliliğimi bitirdim. Eşimden inanılmaz derecede dayaklar yedim, hakaretler işittim. Şimdi hamdolsun kurtuldum ve ayaklarımın üstünde durabilmek için iş arıyorum. Bu kötü günümde bana en çok ailem ve arkadaşlarım yardımcı oldu. Gerçekten aileler böyle günlerde imdadınıza yetişiyor ve size kol kanat geriyor. Dört yaşında bir de kızım var. Evliliğimizin bitiminden sonra iyice içine kapandı. Sürekli ağlıyor, korkuyor ve eteklerime yapışıyor. Kuzenine babam annemi ben yaramazlık yaptığım için bıraktı demiş. Onun bu sözü beni çok üzdü ama ne yapabileceğimi bilmiyorum. Tavsiyelerinizi bekliyorum.

D.Y

Uygun bir dille anlatın

Bu yaşlardaki çocuklar, olayların gerçek mahiyetini anlayabilecek durumda olmadığından kendilerince senaryolar üretebilirler ve buna inanırlar. Anne babanın ayrılık durumlarında ise, çocuk daha çok kendisinin suçlu olduğunu düşünebilir ve buna bağlı olarak, tırnak yeme, alt ıslatma, içe dönüklük, aşırı yaramazlık... gibi uyum bozukluğu gösterebilirler. Size öncelikle çocuğunuzla konuşmanızı ve ona "bazı anne babaların ayrılarak hayatlarına farklı yerlerde devam ettiklerini ancak bu hiçbir zaman çocuklardan ayrılma anlamına gelmediğini ve kendisiyle ilişkilerinde bir değişiklik olmayacağını izah edin. Bu konuda babayla işbirliği yapın ve çocuğa yeni duruma uyum sağlayabilmesi için destek verin.

Evliliğin bitmesi ve ailelerin dağılması gerçekten ağır bir imtihan. Yaşadığınız bu imtihan sürecinde Allah'tan sabır dileyin. Bilmelisiniz ki hayatınızın bundan sonraki kesitinde, çalışarak ayaklarınızın üzerinde durmalı ve çocuğunuza destek vermelisiniz. Bu konudaki metanet ve gayretleriniz için size teşekkür eder ve başarılar dileriz.