Başörtü sorununa bağlı olarak üniversite tahsilimi yarıda bıraktım. Okumayı çok seviyordum. Zor günler geçirdim, eğitim hakkım elimden alındığı için depresyona girdim. O dönem YÖK denkliği olmayan bir üniversite okudum ve çevremde iş aramaya başladım. İnanın kendini muhafazakar olarak tarif eden kimseler bile beni ya kapıdan geri çevirdiler ya da küçük işler vererek pasifize ettiler. Fırsat buldukça kitap okuyorum, mahallemizdeki genç kızlara siyer dersi veriyorum ama çalıştığım iş yerinde beni mutfağa verdiler ve burada on beş kişinin çayını yapıyorum. İşin ne olduğu önemli değil ama başörtü mağdurlarına neden sahip çıkmıyorlar bunu anlayamıyorum.

Fatma hanım bu konuda lütfen bir şeyler yazın. K.M

Bir bedel ödediniz

Başörtü sorununa bağlı olarak birçok genç kız okulunu bırakmak zorunda kaldı. Kimileri yurt dışına gitmeyi tercih etti, kimileri sizin de ifade ettiğiniz gibi alternatif eğitimlere yöneldi. Bildiğiniz üzere bu sorun hâlâ devam ediyor ve kızlarımız, eğitimlerine devam edebilmek için çeşitli yollara başvuruyorlar... Tabi, bütün bu imkanların hiçbirine sahip olamayan ve okulunu bırakıp çareler arayan kızlarımız da var. Siz de bu mağdurlardan birisiniz. Ama emin olun ki, yaptığınız hiçbir çaba boşuna değil. Sizlerin bu direnişi, dik duruşu, gelecek nesillerin önünün açılması için bir katkı olacaktır. Sizler onların önlerinin açılması için aslında bedel ödediniz.

Ne yazık ki, sizin de ifade ettiğiniz gibi, birçok genç kızımız, başörtüsü yasağına karşı çıkan kesimler tarafından dahi iş anlamında yeterince desteklenmeyebiliyor. Ancak bu konuda duyarlılık gösterenler de var... Bu durumda siz bütün bunların ödediğiniz bedelin bir parçası olduğunu düşünerek mücadeleye devam edeceksiniz. Bu konudaki fikrinizi de lütfen işvereninizle paylaşmaktan kaçınmayın. Allah bir kapıyı kapatır diğerini açar, ödediğiniz bedelin karşılığında sizleri nelerin beklediğini bilemezsiniz.

Saçların beyazlamasın diyor
8 yaşındaki kızım, akşamları boynuma sarılıp "Lütfen yaşlanma anneciğim" diyor ve yalnız korktuğunu o yüzden benimle yatmak istediğini söylüyor. Ona herkesin yaşlanacağını ve öleceğini söylüyorum bana dönüyor "Senin saçların beyazlamasın o zaman çok çirkin olursun" diyor. Kızım bu yakınmalarını babaannenin ölümünden sonra yapmaya başladı. Babaanneyi çok severdi ve çoğu zaman onun yanında kalırdı. Babaanne ani bir rahatsızlık geçirip vefat etti. Babaannenin ölümü kızımı çok etkiledi, üç ay içine kapandı ve kimseyle konuşmadı. Şimdi gayet iyi sadece bana lütfen yaşlanma, yaşlanmayacaksın değil mi? Yaşlılığı iyileştiren bir ilaç var mıymış, doktora soralım türünden şeyler söylüyor. Bu konuda kızımla nasıl konuşabilirim tavsiyelerinizi bekliyorum. G.Ü

Koruyup kollayan bir Varlığın himayesindesiniz

Çocuklar için anne baba vazgeçilmez iki insandır. Anne babanın himayesinde olmak çocuğa güven verir. Yakınların ölümünde ise çocuklar bu güven çemberinin yıkılabileceğinden endişe edebilirler ve anne babayı kaybetme korkusuyla çeşitli sorunlar yaşayabilirler. Anladığıma göre kızınızın sorunu babaannenin ölümünden sonra başlamış. Burada çocuk çok sevdiği bir insanın öldüğünü ve ölümün kendisini sevdiği kişilerden ayıran bir unsur olduğunu düşünebilir. Aynı şekilde anneyi de kaybedeceğinden endişe edebilir. Ayrıca ölümle yaşlanma arasında bir bağlantı kurduğundan sizin yaşlanmanızdan da korkuyor olabilir. Bütün bunlar bizi çocuğun anne babanın kendisini terk edeceği öleceği ve bir daha geri gelmeyeceğine dair bir endişesinin olduğunu gösteriyor. Bu durumda çocukla konuşarak, yaşlanmanın korkulacak bir şey olmadığını, her canlının bir gün yaşlanacağını ama bunun da güzelliklerinin olduğunu anlatabilirsiniz. Yaşlı insanların, bilgi ve tecrübelerinin daha çok olduğunu ve bu yönüyle bizlere bir şeyler öğrettiğini, Allah'ın o insanları çok sevdiğini ifade edebilirsiniz. Ayrıca çocuğa bizleri gören, gözeten koruyan, kollayan seven, merhamet eden bir varlığını olduğunu anlatabilirsiniz.