18 yaşında lise son sınıf öğrencisiyim. Bu yıl üniversite sınavlarına gireceğim. Aslında ilk hayalim Uludağ üniversitesi endüstri mühendisliğiydi ama son günlerde Uludağ üniversitesinde bir genç kızın başına gelenleri izliyorum. Kız ailesinden uzak bursa inegölde okuyormuş, onu kaçırmışlar. Bu olay beni çok etkiledi, artık şehir dışına gitmek istemiyorum. Annem olaydan etkilendiğin için korkuyorsun, korkuların birkaç ay sonra geçer diyor ama gerçekten cesaretim kırıldı. Acaba hata mı yapıyorum? N. E

Risk faktörlerinden uzak durun

Yaşadığımız toplumda gençlere yönelik tehditler gün be gün artıyor. Bu konuda uzmanlar çeşitli çözüm önerileri üzerinde çalışmalarını sürdürseler de, televizyon internet ve cep telefonlarının maksadına uygun kullanılmaması, bahsettiğiniz sorunları tetikliyor. Ekranlarda izlediği renkli hayatların büyüsüne kapılan gençler çeşitli hatalara sürüklenebiliyorlar. Burada bizlere ve siz gençlere bazı sorumluluklar düşüyor. Öncelikle, büyükler ve bu konudaki çalışmalarıyla hizmet veren kimseler risk faktörleriyle ilgili gençleri bilgilendirmeliler. Ancak siz gençlerin de, görüştüğünüz arkadaşlarınızı titizlikle seçmeniz, akşamdan sonra dışarı çıkmamanız bilmediğiniz tanımadığınız kişilerle görüşmemeniz, karşı cinsle ilişkilerinizde haram helal ölçülerine riayet etmeniz gerekir.

Üniversitedeki tercihleriniz konusunda seni yönlendiremeyiz ancak, yaşadığınız şehir nerede olursa olsun, risk faktörü oluşturabilecek kişilerden uzak durmanızı ve çevrenizden zarar görebileceğinizi hissettiğinizde bunu ailenizle paylaşmanız gerekir diye düşünüyorum.

Gelecekten endişeliyim
13 yıllık evliyim ve birbirinden zeki 3 çocuğum var. Aslında mutlu bir aileyiz. Allahıma şükrediyorum bizlere böyle çocuklar verdiği için. Ama bazen düşüncelerimi kontrol edemiyorum. Biliyorum ki herşey insanlar için ve imtihan dünyasındayız. Ama bunu bilmeme rağmen çocuklarımla ilgili kaygılara kapılıyorum, başlarına bir şey gelmesinden, zarar görmelerinden, ve onların acısına dayanamayacağımdan korkuyorum. Bunları düşündükçe de üzülüyorum. Onları elimden geldiği kadar dinimize uygun büyütüyorum. Dini eğitimlerini almalarını sağlıyorum. Hayatta neler olabileceğini, yaşamın zorluklarını, anlatıp mücadele etmeleri gerektiğini anlatıyorum. Ama bunun da doğrumu yanlış mı olduğunu bilmiyorum. Bana bu konuda vereceğiniz tavsiyeler için şimdiden teşekkür ederim. hayırlı günler. N. T

Elimizde değil

Anksiyete psikanalitik varsayıma göre, alt benlik ve üst benlik arasındaki iç çatışmanın sonucunda ortaya çıkıyor. Kişi bu çatışmanın üstesinden gelemezse, iradesi dışında gelişen kaygı ve endişelere düşebiliyor. Bu duygular, korku, gelecek endişesi, bunaltı, hayattan keyif alamama, kötü bir şeyler olacakmış sanrısı, içten ve dıştan gelebilecek tehlikelerle ilgili kurgular şeklinde ortaya çıkabiliyor. Davranışçı görüşe göre, anksiyetede öğrenilmiş bir davranıştır. Buna göre, sosyal öğrenme süreciyle çocuk küçük yaştan itibaren kaygı ve gelecek endişesini öğrenir, içselleştirir. Çocuklarla ilgili izlediğiniz olumsuz haberler ya da yaşamış olduğunuz sorunlar sanırım gelecek kaygılarınızı tetikliyor. Oysa biz insanlar geleceği hiçbir şekilde bilemeyiz, gelecek bizim planladığımızın çok daha dışında gelişir. Yani biz ne dersek diyelim her şey Allah'ın elinde. Bu nedenle, gelecekle ilgili beklentilerinizi ona havale edin, ona güvenin, ona dua edin...Bir de başınıza gelebileceğini düşündüğünüz tehlikelere karşı önlemlerinizi alın fakat yaşamadığınız şeyler için şimdiden üzüntüye kapılarak kendinizi yormayın. Ayrıca kaygılarınızı çocuklara yansıtmanız onların da bezer davranışlar göstermesine neden olabilir...