Bir yıl önce kız kardeşimi kaybettim. Geride üç yaşında bir kız çocuğu kaldı. Kız kardeşimin eşi çocuğu, yuvaya vermek istedi ama buna içim elvermediğinden onun bakımını üstlenmeye karar verdim. Bir yıldan beri de çocuk benim yanımda kalıyor. Ona elimden geldiği kadar her türlü fedakârlığı yapıyorum, sevgimi göstermeye çalışıyorum ama çok fazla mızmız bir çocuk. İstediği bir şey olmadığında sorun çıkarıyor ve saatlerce ağlıyor. Eşim bu kadar yüz verme diyor ama ben onu sevgi ve ilgiden mahrum bırakırım endişesiyle arışı üstüne düşüyorum. Bu konuda bana neler tavsiye edersiniz? Hata yapmadan ona nasıl davranabilirim? İyi bir ortam sağladığım sürece annenin yerini tutabilir miyim?

Sevgide de aşırıya kaçmamalıyız
Allah evreni bir düzen ve denge üzerine yaratmıştır. Buna göre ilişkilerimizde, sevgiden mahrum bırakmak kadar aşırı sevgi yüklemek de çeşitli sorunlara neden olabiliyor. Bu nedenle ilişkilerimizde dengeyi esas almalıyız.

İfadenizden anladığıma göre kız kardeşinizin ölümünden sonra yanınıza aldığınız yeğeninize yardımcı olmaya ve ona annenin yokluğunu hissettirmemeye çalışıyorsunuz. Bunun için size teşekkür eder ve Allah razı olsun diyoruz. Bir teyze olarak ona sahip çıkmanız gerçekten örnek bir davranış. Ancak, sanırım, annesinin olmaması nedeniyle sevgi ve ilginizde biraz aşırıya kaçıyorsunuz.

Size, yeğeninizle ilişkilerinizde, son derece doğal davranmanızı tavsiye ederim. Kendi çocuklarınızla ilişkilerinizde olduğu gibi, hata yaptığında uyarabilir, aile içinde uyması gereken kuralları öğretebilir ve bu konuda net çizgilere sahip olabilirsiniz. Yani ilgi ve sevginizde de abartılı davranmayın derim...

Anladığıma göre, çocuk, ağladığında sizin istediği her şeyi yapabileceğinizi keşfetmiş ve bunu kullanıyor. Bu nedenle ona kabul edemeyeceğiniz bir şey istediğinde, "ağlasan da kabul edemem" duygusunu vermeniz gerekiyor. Sevgi ve ilgimizi göstermenin yolları çocuğun istediği her şeyi yapmak demek değildir, ona güven vermek, ona sevdiğinizi hissettirmek fakat hayır diyebileceğimiz durumların da olabileceğini vermektir.

Neler yapabilirim?
FATMA abla ben yirmi yaşında bir genç kızım. Fırsat buldukça yazılarınızı okumaya çalışıyorum. Kendim meslek yüksek okul mezunuyum, evlendiğimde çalışmayı düşünüyorum. Evleneceğim kişi uzaktan akrabam, bu evliliği benden çok annem istedi ama nişanlımı tanıdıktan sonra sevdim. Şimdi birlikte evliliğimizle ilgili hayaller kuruyoruz.

Ben evlilikle ilgili tavsiyelerinizi bekliyorum. Benim gibi evlenecek genç kızlara neler tavsiye edersiniz? Bazen duyuyoruz eşlerin evlendikten sonra değiştiğini söylüyorlar bu da beni korkutuyor? Bu konuda şimdiden yapabileceğimiz bir şeyler olabilir mi? N. G.

Doğal seyrine bırakın
Her şeyden önce evlenmeden önce, eş adayının belli bir olgunluğa ulaşmış olması gerekiyor. Aynı zamanda evlenecek kişinin ekonomik ve duygusal bağımsızlığını kazanmış olması ve evliliğin getirdiği sorumlulukları kaldırabilecek yeterliliğe sahip olması da gerekir. Anladığıma göre, doğru karar verebilecek yeterlilikte birisin ve bu noktada gerekli titizliği gösterdiğini düşünüyorum.