Daha etraf bilmeyen bilgisiz bir “tay coşkusuyla” kendimi sağcı-milliyetçi cenahta hissettiğim 1970’li yılların ortasında ön ve arka yüzü turuncu renk olan bazı türkü plaklarını cebimde taşır, müsamahalı olan fikirdaşlarımın tuhaf nazarları altında Mahzuni Şerif’in “Amerika Kâtil Kâtil” türküsünü vecdle dinlerdim.
“Bütün insanlık adına /Amerika kâtil kâtil / Hukuk yapar kendi bozar /Amerika kâtil kâtil / Devleti devlete çatar / İt gibi pusuda yatar / Kan döktürür silah satar /Amerika kâtil kâtil / Gavurun alçak sarısı / Küstü dünyanın yarısı / Vietnam’ın pis karısı / Amerika kâtil kâtil./ Kâtil Amerika kâtil.”
Türkiye’ye gelen Amerika’nın 6. Filo’suna 68 Kuşağı gibi “Yankee Go Home!” demeyi ne kadar arzu ederdim. Lakin serde “sağcılık” ve “devletçilik” vardı. “Kahrolsun Amerika!”, “Kâtil Amerika!” sloganını canı gönülden atmaya fırsat oluşturulmadı.
1968’lerde MTTB ve “Komünizmle Mücadele Dernekleri”nin, 6. Filo’yu protesto eden solcuları, “Komünistler miting yapıyor” diyerek karşı yürüyüş yapmaları, Amerika ve Nato çerçevesindeki Türkiye derin güçlerinin bir oyunuydu.
Ne yazık ki 1967’de başlayarak 1970’e kadar 6. Filo’yu protesto eden solcu gençlerin karşısına dâva duygusuyla cihada çıktığını sanan o saf milliyetçi ve mukaddesatçı üniversiteliler Amerikan taraftarı pozisyonuna düşürüldüklerini çok geç anlayacaklardı.
Ah! İman dolu göğüslerini siper eden o gençler de “Kâtil ve Emperyalist Amerika!” diyerek haykırsalardı. İçlerinde ukde kalmasıydı o yıllarda.
“Soğuk Savaş Politikası” sebebiyle Amerika’nın desteklediği Türkiye derin güçlerinin “manipüle” ettiği solcu, sağcı, İslâmcı pankart altındaki gençlerin düştükleri trajik hadiseler Amerika’nın kâtil sabıkasını silememiştir.

“GELİN AMERİKA KOVULSUN GİTSİN”

1974 Yılında Amerika’nın Türkiye’ye koyduğu ambargo sosyalistler kadar sağ görüşlülerin de bağımsızlık duygularını galeyana getiriyordu. Amerikan Ambargosu, harim-i ismetimize girmiş olan alçak düşmanın çizmesi gibi, özellikle solcu grupların öfkesini bileyleyen bir hadiseydi.
Âciz fikrimce Amerika’ya karşı olmanın bütün celâliyetini ve tahrikini barındıran Mahzuni Şerif’in “Savulsun Gitsin” adlı türküsünü bir dâva duygusuyla söyleyerek fikrî öfkemi pekiştirirdim:
“Ambargo mamborgo dinleme kardaş / Gelin Amerika kovulsun gitsin / Üsleri müsleri kalksın ortadan / Kendi toprağına savulsun gitsin / Gel gel kardaşım / Gel gel hemşehrim / Bu herifler senden alır haşhaşı / Morfin eder sana açar savaşı / Boşuna vurmadan gardaş gardaşı / Bir bayram günü davul çalınsın gitsin / Bu topraklar bizimdir bizim olacak / Amerika belâ buldu bulacak / Gelin bir bayram günü kovalım gitsin / Kendi toprağına defolup gitsin / Gel gel gardaşım, gel gel hemşerim.”
1970’li yılların sonuna doğru, o yıllardaki fikrî cenahım Türk milliyetçilerinden de böylesine bir Amerikan aleyhtarlığını çok arzu ederdim.
Dönemin solcu ozanlarından Aşık Ferhat’ın “Oşt Amerika Puşt Amerika” türküsü Can Plak’tan çıkma bir plaktı. “Sağcı” fikirdaşlarımdan gizlice vecd hâlinde dinlerdim:
“Tilki gibi sinmen yeter / Yoksul halkı ettin beter / Bir gün olur zulüm biter / Oşt Amerika puşt Amerika.”
O yıllarda söz ve müziği Mehmet Koç’a ait “Amerikan Köpeği” adlı türkü plağını unutmak mümkün mü? Sosyalistler Amerikan aleyhtarlığında, “Vietnam’a Ağıt” türküsünün “Haşhaşı ekeceğiz / Seni Yurttan kovacağız” sözlerini çokça kullanırlardı.
Emperyalist Yankee’nin cemaziyelevvelini konuşmaya salı günü devam edeceğiz.

Not: Ey azizan! Bir mâni çıkmadıkça bundan böyle
haftada iki kez (cumartesi ve salı) huzurunuzda
yazı imtihanı vereceğim.