İsrail bir yangınla baş edemedi. Bundan dolayı da içeride epey eleştiriler aldı. İsrail retorikte iyi lakin icraatta ve fiiliyatta sıfıra çalışıyor. Veya sıfırı tüketmiş bir durumda. İsrail basınında şöyle değerlendirmeler var. Ya yangın yerine bir İran saldırısı olsaydı halimiz nice olurdu? Buna cevaben: Düşünmek bile istemiyoruz, diyorlar. Gerçekten de bir yangınla bile baş edemeyen ve bu yönüyle iflasını ilan eden İsrail hakiki düşmanlarla karşılaştığında ne yapabilir? Wikileaks sızmaları sonrasında ABD veya bazı ülkeler nasıl çıplak duruma düşmüşlerse yangınla birlikte İsrail de çıplak vaziyete düşmüştür. Düşman kardeşler Netanyahu, Barak ve Lieberman çaresizliklerini ispat ettiler. Dünyaya rezil olmaları bir tarafa, İsrail’in cılızlığı da görülmüş oldu. Bu yangın İsrail’in sonunu bile getirebilirdi. Neden İsrail yangın karşısında bu kadar pür telaş oldu? Bunun nedenlerinden birisi yangın mahallinde yani Mecdel ve Hayfa yakınlarında birkaç nükleer başlığın bulunma ihtimalidir. O yönde iddialar vardır. Yangın nükleer silah stoklarına ulaşmadan söndürülmeliydi. Burada bir kez daha İsrail’in karşısına, fiziki darlığı veya stratejik derinlikten yoksun olması çıkıyor. Küçük coğrafyanın her alanı tehlike noktası. Askeri yığınaklar ve stoklar her an alev alabilir. Bu da İsrail’in sonunu getirir. İsrail o kadar küçük ki, savunması oldukça zor. Gerçek manada iradeli, zorlu ve zorba bir düşmanla karşılaşması halinde çözülmesi işten bile değil. Lakin yatıp kalkıp çevresindeki sahte düşmanlara dua etsin!
¥
Yangın meselesinden sonra Suriye Deniz Ticaret Odası Başkanı Abdulkadir Sabra ile karşılaştık. Kendisiyle Halep’te tanışmıştık. Beni tanıdı ve bir serzenişini nakletti. Türkiye’nin Hayfa yangınına yönelik tavrını değerlendirmesini istemiştim. Buna doğrudan değil dolaylı bir cevap verdi: İsrail her gün ve her gece zulüm irtikap ederken ve milyonlarca Filistinliye işkence ve eziyet çektirirken dünya da bu rezalete seyirci kalırken İsrail’in yardımına koşma yarışını doğrusu anlayamıyorum. Vicdanen de onaylamıyorum.
Araplar arasında da İsrail’in kucağına atılma anlamında ‘hervele’ deyimi meşhur olmuş ve her bir yönetici diğerini hervele ile suçlamaya başlamıştı. Gerçekten de ülkeler ve liderler İsrail’e hulus çekmekte ve sadakat gösterisinde yarışmaktadır. Beşer planında böyle iken Allah İsrail’i yangınlar vasıtasıyla uyarmaktadır. Zira sadece yangın meydan okuması karşısında çaresiz kalmamış; aynı zamanda yangın aracılığıyla Gazze’de Filistinlilere reva gördüklerine benzer bir biçimde cezalandırılmış ve otobüsteki 41 İsrailli görevli adeta kavrulmuştur. İsrail’in silahlarla yaptığını burada yangın yapmış ve adeta yangın Gazze’nin intikamını almış ve misillemede bulunmuştur. Rum Suresi 41’inci ayet şöyle buyurmaktadır: İnsanların kendi işledikleri (kötülükler) sebebiyle karada ve denizde bozulma ortaya çıkmıştır. Dönmeleri için Allah, yaptıklarının bazı (kötü) sonuçlarını (dünyada) onlara tattıracaktır.
İster ilahi ikaz isterse misilleme deyin hakikaten de yangın Allah’ın askerlerinden veya bölüklerinden bir bölük olarak Filistinlilerin imdadına yetişmiş ve İsrail’e de bir uyarıda bulunmuştur.
¥
İsrail seçilmiş bir millet kompleksiyle ve gururuyla bu mesajı kabul etmeyecektir. Olsun varsın, lakin İsrail mesaj almıyor diye mesaj sahibi mesajından vazgeçecek değildir. Yangından sonra birçok kişiyle konuştuğumda meselenin bu yönüne parmak bastılar. Hatta basının meseleye hiç bu yönüyle yaklaşmadığına dikkat çektiler. Depremler, yangınlar, ilahi afetler aslında anlayana kuvvetli birer ilahi ikazdır. Anlamayan ise İsrafil’in suruyla uyanacaktır. Eskilerin deyimiyle anlayana sivrisinek saz anlamayana davul zurna az! İsrafil, İsrail’e uyan borusu çaldı. Uyanamazsa kıyamete gözleri kapalı vaziyette gidebilir. Yangın İsrafil’in İsrail’e uyan borusuydu. Yangınla İsrafil Aleyhisselam bir defalık İsrail’in suruna üfürmüştür. Uyan borusuna icabet etmezse daha sertleriyle mukabele görecektir.