Fatma ablacım, ben 15 yaşında bir genç kızım. Büyük bir sorunum var... Ben namaz kılamıyorum. Daha doğrusu kılmıyorum. Sanki beni tutan bir şey var... Ayaklarım ne kadar seccadeye gitmek istese de nefsim istemiyor. Adeta nefsimle büyük bir kavga içerisinde oluyorum. Ama hep nefsim galip oluyor. Ben istiyorum ki, namazlarımı huşu içerisinde kılayım... Bu konuda bana bir öneriniz olursa memnun kalacağım. E. E.

Sorumluluklarımız var

Biliyorsunuz namaz, bir müslüman olarak birinci derecede sorumluluklarımız arasında yer alıyor. Efendimiz, "beş vakit namazın benzeri, sizden birinin kapısı önünden akıp giden ve her gün içinde beş defa yıkandığı bol sulu bir ırmak gibidir" der ve namazın bizler üzerindeki tesirini bir çok hadisinde ifade eder. Namaz bizlerin kimliğini ifade eden önemli bir vecibedir. Ancak bizler bu dünyada sorumluluklarımızı yerine getirirken çeşitli şekillerde sınanıyoruz. İster nefis deyin, ister şeytan deyin, ister dürtü deyin bizi iyilikten alıkoymaya çalışan bazı saikler vardır. Ancak içimizi aydınlatan bir gerçek var ki o da, insan aklını ve iradesini kullandığında bütün bu iç ve dış kuvvetlerle başa çıkacak yeterliliğe sahip olabiliyor.

Namazın bir Müslüman olarak sorumluluklarımız arasında olduğunu biliyor ve bu görevini yerine getiremediğin için kendini suçluyorsun. Bu da aslında duyarlı bir insan olduğunu gösteriyor. Şimdi yapacağın tek şey, önünü kesmeye çalışan ve seni namazlarından alıkoyan bu iç ve dış kuvvetleri iman ve gayretlerinle alt edip bu sorumluluğunu yerine getirmek olmalıdır. Eğer istersen bunu yapabilirsin.

Unutma ki bizi kötülüğe sevk edenler aslında çok zayıflar. Fakat bizim güçsüzlüğümüzden faydalanarak baskın gelmeye çalışıyorlar. İlk günlerde kendini zorlayarak kılmaya çalış, bir ay devam ettiğinde isteksizliğin yavaş yavaş azalabilir. Ayrıca bol bol Kur'an oku, İslami sohbetlere katıl. Eğer namazlarında yaşadığın isteksizlik hayatının diğer alanlarında da varsa bir psikiyatriste gidebilirsin. Bu genç yaşta bu duyarlılığın için sana teşekkür ediyor ve bu davranışının bütün gençlere örnek olmasını diliyorum.

Başarılı olamıyorum

Ben, meslek yüksekokulunu bitirdim, şimdi üniversiteye hazırlanıyorum. Sosyal aktiviteyi seven ve hep içinde olan biriyim. Arkadaş ortamlarında, insan ilişkilerinde kısacası toplum içinde rahat hareket edemiyorum, bu konuda zorluk çekiyorum, utanıyorum ve rahat olamıyorum. Bazen gereksiz şeylere çok takılıyorum, açık ve rahat olamıyorum. Bazen sorunum genetik midir diye düşünüyorum. Bu sıkıntım meslek hayatıma da yansıyor. Mesleğimi seven biriyim ama çalıştığım yerde hiçbir şekilde başarılı olamıyorum. Çekingen kaldım ve işimi öğrenemedim. Yardımlarınızı bekliyorum. H. K.

Her insan kendine özgüdür

Kendinize olan inancınızı kaybettiğiniz için, ister istemez çalışma azminizi kırıyor ve kendinizi insanlardan soyutluyorsunuz. Bu tür durumlarda, kişi toplum tarafından dışlanacağını beğenilmeyeceğini, küçük düşürüleceğini düşünür ve hata yapma korkusuna kapılır. Oysa, siz de biliyorsunuz ki, bu bir varsayım ve bu varsayımla hareket ettiğiniz sürece yeteneklerinizi değerlendiremeyeceksiniz. Size öncelikle, grup içinde söz almanızı ve düşüncelerinizi ifade etmekten kaçınmamanızı tavsiye ederiz. Kendinize inanın ve işinizle ilgili yeni projeler üretin, bunu iş yerinizdeki sorumlu kişiyle paylaşın. Gerek işinizle olsun gerek sosyal yaşamınızla olsun düşüncelerinizi uygun bir dille ifade etmekten kaçınmayın. Unutmayın, hiç kimse kimseden daha değerli ya da değersiz değildir. Aksine her insan kendine özgüdür ve kendi yetenekleri içinde bir bütündür. Allah insanın değer ölçüsünü kulluk kalitesiyle belirliyor. Bununla beraber siz iş yerinizde, evinizde, arkadaşlarınızla ilişkilerinizde kendinize özgü bir insansınız ve bu yönüyle değerli ve önemlisiniz. O halde kendinize olan inancınızı yenileyerek ayağa kalkabilirsiniz. Bunun için ihtiyacınız olan tek şey biraz gayret biraz da cesaret...