13 yaşındaki kızım bir yıldan beri saç kıllarını kopartıyor ve bu davranışını tik olarak sürdürüyor. İlk günlerde bunu sıradan bir şey gibi düşündük ve pek üstünde durmadık. Ama birkaç aydan beri, sorun iyice arttı. Kızım küçük bir sıkıntısı olduğunda ya da evde kardeşleriyle birlikteyken ellerini saçına götürüyor, saçlarını yoluyor. Birkaç kere uyardım hatta ceza vermek istedim ama "elimde değil, bu şekilde rahatlıyorum" dediği için üstüne gitmedim. Kızım bu yıl okul değiştirdi ve okulda da pek arkadaşı yok. Bu okula hiç alışamadı, sürekli eski okulunu sayıklayıp duruyor. Onu anlamaya çalışıyorum ama ne yapacağımı bilemiyorum. Saçlarıyla uğraşması, saçlarını kopartması acaba ciddi bir sorun mudur? Yoksa bir tik olarak mı bunu yapıyor? Bu konuda bana tavsiyelerde bulunursanız sevinirim... G.C.
Yardım alabilirsiniz

Özellikle gençlerde saç ya da kirpik yolma davranışı gencin yaşadığı gerginliğin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Kişi, bu aşamadan önce belirgin bir gerginlik hali yaşar ve bu davranışıyla da savunma içersine girer. Çünkü saç koparma davranışıyla geçici de olsa gerginlik azalmıştır. Tıptaki adı Trikotillomani olan saç yolma davranışı özellikle 12-13 yaşlarda daha sık görülür ve kişi, gerginliği gidermek için, saçını, yüz kıllarını yolabilir ya da evde bulunan battaniye gibi yumuşak eşyalardan tüy kopararak rahatlamaya çalışır. Trikotillomani yaşayan kişilerde aynı zamanda kaygı bozukluğu, dürtü kontrol bozukluğu ve depresyon durumları da görülebilir.

Bu tür durumlarda, bilişsel davranışçı terapi ve ilaç tedavisi etkendir. Bu süreçte öncelikle kaygının nedeni bulunmalı ve iyileştirilmeli, sonra da davranışsal metodla tekrar eden davranışın sağaltılması için ödevler verilmelidir.

Kızınızın sorunu devam ederse siz de, bir psikiyatriste götürerek yardım alabilirsiniz. Aldığınız yardım neticesinde sorununuzun giderileceğine inanıyorum. Ancak bu noktada onu eleştirmeyin, baskı yapmayın, olayı sürekli yüzüne vurmayın. Yeni okulunda yeni arkadaşlar edinmesi noktasında okulun rehber öğretmeniyle görüşün. Duygularını aktarması ve kaygısını sizinle paylaşması için fırsat tanıyın...
Biliyorum sabredin diyeceksiniz

Kaynım ve eltimle aynı evde yaşıyoruz. Kaynımın işleri çok kötü olduğundan şimdilik bizde kalıyorlar. Eltim evde el işi yapıp satıyor. Onlara yardımcı olmak istiyoruz ama eltim çok sorunlu biri. Çok dağınık, yattığı yatağı bile toplamıyor, yediği yemek kapları ortada kalıyor. Benim iki küçük çocuğum var, romatizma hastasıyım. Bana yük oluyorlar. Biliyorum sabredin diyeceksiniz ama benim gücüm kalmadı, kendi işimi bile zor yapıyorum. Titizim, dağınıklığı hiç sevmem, bu gidişle onları evimden göndermek zorunda kalabilirim... N.M.
Allah razı olsun

Zor durumda kaldığımızda akrabalarımızın desteğine ihtiyaç duyarlarız. Önce onları arar, onlardan yardım isteriz. Böyle durumlarda, yakınlarımız, kendi keyiflerinden vazgeçer ve bizlere kol kanat gererler. Siz de aynı şekilde zor durumda kalan kaynınıza yardımcı olmuş ve evinize almışsınız. Ancak, sizinle birlikte yaşayan bu insanların sorumluluk almamaları ve sizi yoruyor olmaları bu kararınızı yeniden gözden geçirmenize neden oluyor. Bu konuda, eğer, "ben bu insanları evime misafir olarak aldım, durumlarını düzeltinceye kadar her türlü sıkıntılarını çekerim, hizmetlerini yaparım" diyorsanız, mesele yok. Ancak ifadenizden anladığıma göre, eltinizin sorumluluk almaması sizi çok yoruyor ve onları evinizden göndermeyi düşünüyorsunuz. Bu konudaki kendi işlerini yapmaları ve sorumluluk almaları konusunda beklentinizin olduğunu ifade edebilirsiniz. Eltiniz, iş yapmayı sevmiyor ya da bunun gerekliliğine inanmıyor da olabilir. Bu nedenle ona "gelin şu evi toplayalım, ben mutfağa gireyim sen de yatakları topla ya da mutfak dağıldığında toplamak vaktimi alıyor, yoruluyorum, biraz daha dikkatli kullanırsanız daha iyi olur" tarzında rahatsızlığınızı ve beklentilerinizi ifade edebilirsiniz. Bütün olup bitenlere rağmen, zor durumda kalmış bir akrabanızı evinize alıp yardımcı olmaya çalıştığınız için Allah razı olsun diyoruz... Allah bu davranışınızın mükafatını size verecektir.