Fatma hanım, benim biri on beş diğeri on üç yaşında iki kızım var. Büyük kızım giyimine aşırı düşkündür. Ben onun bu huyunu bildiğim için çok kıyafet alıyorum. Gardolabı dolup taşıyor. İyi bir anne olduğumu düşünüyorum. Hoşgörülüyüm anlayışlıyım... Ama iki kızım da, her şeylerini halalarıyla konuşuyorlar, halalarıyla istişare ediyorlar. Bunca fedakarlığıma rağmen bana güvenmiyorlar, halalarıyla ya da aşağı kattaki bir komşumuz var onunla dertleşiyorlar. Belli etmiyorum ama ben çok kırılıyorum. İstedikleri her şeyi yapıyorum ama kızlarım beni üzüyorlar. Sizce ne yapmalıyım? M. A

Sadece kıyafet almak yetmez

Aile bireyleri birbirlerine sevgi ve ilgi anlamında ihtiyaç duyarlar. Eşler ve çocuklar bu çatı altında değerli olduklarını hissetmek ve birbirlerine kenetlenmek isterler. Eğer çocuk bu ihtiyacını aile içinde karşılayamazsa, dış dünyada kendisini bu anlamda besleyecek kişilere yakınlaşmaya çalışır. Bu tür durumlarda çocukları birer suç keçisi olarak ilan etmek yerine, acaba nerede hata yaptım diye kendimize sormamız ve onları kazanmaya gayret göstermemiz gerekiyor. Size, kızlarınızla iyi ilişkiler kurmanızı ve onlarla birlikte vakit geçirmenizi tavsiye ederiz. Günün belli vakitlerinde onların istediği şekilde müşterek bir iş yapabilir, birlikte dışarı çıkabilir, ortak hobiler belirleyebilirsiniz. Hepimiz yakınlarımızla ve çevremizdeki insanlarla ilişkilerimizde değerli olduğumuzu hissetmek isteriz. Eğer bunu sağlayamazsak mümkün olduğunca bu ortamdan uzak kalmaya çalışırız. Oysa sevgi ve ilgi anlamında bizi besleyen ve doyuran en etkili alan aile ortamımızdır. Bu nedenle her çocuk ailesi tarafından sevildiğini ve değerli olduğunu hissetmek ister. Bu onun en doğal hakkıdır. Anne babalar, maddi anlamda çocukların her istediği alarak bunu telafi edemezler. Bu nedenle, çocuğun maddi ihtiyaçlarının yanında duygusal ihtiyaçlarının da olduğunu bilmeli ve buna göre hareket etmelidirler.
Anneler bağımlı olmamalı

29. yaşında bir babayım. Altı yaşında bir oğlum var. Ben daha bilinçli davranıyorum ama eşim çocuğa fazla tolerans tanıyor. Bu yaşta yemeğini kendisi yediriyor, üstünü başını giydiriyor, odasını topluyor, çoraplarını giydiriyor. Tabi çocuk okula gittiğinde zorlanıyor. Bunun için, anneyi uyarıyorum ama söz dinlemiyor. Çocuk büyüdüğünde hepten körelebilir diye korkuyorum. Eşimin durumunu dikkate alarak mektubuma lütfen bir cevap yazınız. K. M

Başkalarına bağımlı kalabilir

Çocuğa bazı sorumluluklar aile içinde verilmelidir. Anne baba tarafından her şeyin hazır olarak verilmesi ve çocuğun sorumlulukları konusunda desteklenmemesi ileride daha büyük sorunlara neden olabilir. Bu çocuklar, yeteneklerini geliştiremediklerinden yaşadıkları zorlukların üstesinden gelemezler.

Çocukta sorumluluk duygusunun gelişmesi için anne babanın çocuğa yeteneklerini geliştirmesi konusunda fırsat tanımaları ve çocuğa sorumluluk bilinci vermeleri gerekir. Bunun için, çocuğun yaşadığı sorunları kendisinin çözmesi noktasında destek verin ve gücünü aşan bir durum olmadığı sürece müdahale etmeyin. Eğer, çocuğun içinde bulunduğu bu durumu doğal karşılar ve onun yükünü hafifletiyorum niyetiyle yapması gereken şeyleri üstlenirseniz, çocuk ileride başkalarına muhtaç yaşayabilir ve destek almadan sorunlarını çözemeyebilir. Bu konuda kendinizi suçlamayın aksine çocuğunuza faydalı olduğunuzu düşünün. Çünkü, onun yükünü üzerinden tamamen alarak aslında onu güçsüz bırakıyor ve yeteneklerinin körelmesine neden oluyorsunuz. Bazı şeyler gözümüzde büyüse ve çocuğumuz için yorucu olsa da onların hayatta yaşadıkları sorunların üstesinden gelebilmeleri ve güçlü olmaları için gereklidir. Olaya bu tarafından baktığınızda aslında çocuğumun iyiliğini düşünüyorum derken zarar veriyor olduğunuzu görebilirsiniz.