18 yaşında bir genç kızım. Doğduğumda çok az işitiyormuşum. Bunun için annem beni çeşitli doktorlara götürdü. Şimdi kulaklıkla biraz da olsa duyabiliyorum. Konuşmayı pek sevmiyorum, çok utangaç bir yapım var. Bu yüzden kendimi resim çalışmalarına verdim. Resimle ilgili kurslara gidiyorum ve bu konuda önemli çalışmalar yapıyorum. Ama çalışmalarımı insanlarla paylaşabilmem için biraz daha girişken olmam gerekiyor. Fakat ben utangacım. Bir topluma girdiğimde yüzüm kızarıyor, ellerim titriyor, konuşamıyorum, kendimi kötü hissediyorum. Utangaçlıktan kurtulabilmek mümkün mü? Bunun için neler yapabilirim? G. G.

Kendinize güvenin

Olumsuz ebeveyn tutumları, genetik yapımız ve çevreden gelen olumsuz etkenler utangaçlığımızın temelini oluşturabilir. Bu durumda kendimize olan güven duygumuz zedelenmiştir ve sanki etraftaki bütün insanlar, bize bakıyor ve beğenmiyorlar, eleştiriyorlar, kınıyorlar zannederiz. Buna bağlı olarak hata yapma, beğenilmeme korkularımız nükseder ve topluluk içinde sessizliğe gömülür, konuşmak istemeyiz...

İfadenizden anladığıma göre, çocukluk yıllarınızda işitme sorunları yaşadınız ve bu durumla ilgili sıkıntılarınız oldu. Bu dönem arkadaşlarınız tarafından dışlanacağınızı düşünerek, çekingen davranmış ve kendinizi geri çekmiş olabilirsiniz. Böyle durumlarda, olumsuz düşüncelere kapılabiliriz. Çevremizdeki insanların bizi beğenmeyeceği, küçük düşüreceği kanısına varabilir, kendimizle ilgili yetersizlik duygularına kapılabiliriz. Bu tür durumlarda öncelikle çarpık düşüncemizi değiştirmeli ve kendimizle ilgili pozitif düşünceler geliştirmeliyiz.

Anladığıma göre, resimle ilgili çalışmalar yapıyor ve bu noktada kendinizi geliştirmeye çalışıyorsunuz. Çalışmalarınıza devam edin ve bunu daha geniş alanlara yaymaya çalışın. Mesela yakınlarınızdaki bir sosyal kurumla görüşerek bir sergi açabilir, çalışmalarınızda sosyal sorunlara da yer vererek insanlara faydalı olabilirsiniz. Ancak bütün bunları yaparken, kendinize güvenin, kendinize inanın ve arkadaş gruplarına katıldığınızda hata yapmaktan korkmayın, kendinizi ifade etmekten kaçınmayın.
Kendimi kötü hissediyorum

25 yasında bir gencim. kilom 49 boyum 1,70 normal bir insana göre kilomun az olduğunu düşünüyorum. İnsanların bana sürekli "neden bu kadar zayıfsın" demelerinden çok bıktım. Çevremden aldığım bu geribildirimler beni çok üzüyor, kendimi kötü hissediyorum. Ne yapsam kılo alamıyorum. Arkadaşlarıma bakıyorum zayıf da olsalar, manken gibi hoş görünüyorlar. Ben ise onlara göre çok zayıf görünüyorum elbiseler üzerimde emanet duruyor. Mağazaya gittiğimde inanın çocuk reyonuna giriyorum. Bu durum canımı çok sıkıyor, moralim bozuluyor. Lütfen kilo alabilmem için bana tavsiyelerden bulunur musunuz? Yoksa bir doktora mı gitsem ya da gideceksem hangi bölüme gitmeliyim. Bilmiyorum, zayıflık bir kader olmasa gerek diye düşünüyorum. Cevabınız için şimdiden çok teşekkür ederim. N.D.

Doktorunuza güvenin

Öncelikle kilo alamama nedeninizin üzerinde durmalısınız. Bunun için, bir dahiliye uzmanına giderek, gerekli araştırmaları yapabilirsiniz. Eğer, metabolizmayı hızlandırma etkisi yapan bir troid sorununuz varsa tedavi olabilir, bu sorundan kurtulabilirsiniz. Bunun dışında zayıflığa yol açacak başka bir sağlık sorununun olup olmadığı konusunda da gerekli araştırmalar yapılmalı ve sorunun temeline ulaşılmalıdır. Bu aşamadan sonra sorunun ortadan kalkması daha kolay olacaktır.

Zayıflığa yol açan etken, yaşadığınız stres ve gerginliğe bağlı bir durum ise, bu durumda diyetisyen ve psikoloğun ortak çalışabileceği bir tedaviye başlayarak problemi çözme yoluna gidebilirsiniz. Ama sorunun nedenini anlayabilmek için, önce bir doktora ve diyetisyene giderek gerekli tetkikleri yaptırmalısın. Sorun yanlış beslenmeye bağlı bir durumsa, diyetisyen gerekli tavsiyeleri yapacak ve size yardımcı olacaktır. Bu konuda diyetisyeninize ve doktorunuza güvenin onların tavsiyelerini dikkate alın.