Gözleri o kadar kararmış ki, Mısır’daki demokrasi gösterileriyle Türkiye’de Ergenekon tezgahı Cumhuriyet mitinglerini kıyaslıyorlar.

Oysa bugün mahkeme kayıtlarına geçmiş gerçekler var.

Cumhuriyet mitingleri, “Ordu-millet el ele” sloganlarının atıldığı, seçilmiş iktidarı yasadışı yollarla devirmeye yönelik tezgahlardı.

Halkı önce endişelendirip sonra bu endişeyi darbe yandaşlığı olarak ortaya koymanın bir sonucuydu o.

Kahire’de olup bitenlere bir benzetme yapmak gerekirse, bu mitinglerin düzenleyicileri, dün Kahire’de demokrasi isteyenlere kılıçlarla saldıranlarla aynı kaba konulabilir.

Türkiye’de “Cumhuriyet olsun, demokrasi olmasın” diye bağıranlar, bugün Mısır için “Diktatörlük olsun yoksa dinciler işbaşına gelir” diye haykırıyor.

Herkesin maskesinin düştüğü bir dönemden geçiyoruz.

Darbeciler ile demokratlar arasındaki o muazzam fark bir kez daha açığa çıkıyor.

Mısır’ı Türkiye’ye örnek gösterme cüretinde bulunanların yüzüne Mısırlılar’ın Türkiye gibi olma talebi tokat gibi patlıyor.

Onların parti kapama dahil her yöntemle iktidardan uzaklaştırmaya çalıştığı siyasi hareket, bölgede tarihi bir Türkiye dönemi açıyor.

Türkiye demokrasiyle, sağlam ekonomisiyle, giderek güçlenen kurumlarıyla bölgedeki her ülkenin imrendiği bir yer.

Bu coğrafyada Türkiye hakkında tek kötü söz söylenen bir ülke bulmanız mümkün değil.

O nedenle, Başbakan Erdoğan’ın Mübarek’e “Bırak git” çağrısı sadece günübirlik olarak değerlendirilmemeli.

Türkiye’nin bölgede oynayacağı yeni liderlik rolünün ilkelerine uygun bir çağrıdır aynı zamanda.

Bir ülkenin gücü sadece ordusunda, ekonomisinde, kurumlarında değildir çünkü.

Başka ülkelerin onun gibi olma arzusunda yatar bu güç.

Amerika yıllarca dünyaya “soft power” dediğimiz güç sayesinde hakim oldu.

Bugün bu yumuşak güç Türkiye’nin elinde.

Türkiye, bu liderliği yapabilecek kadrolara da sahip.

Coğrafyamız bundan böyle terör, baskı, işkence ve insan hakkı ihlalleriyle anılmayacaksa, bunda Türkiye’nin son 10 yılda yaşadıklarının rolü büyük.