Fatma hanım, sorunumu kısaca özetlemek istiyorum. Yıllar önce ailem tarafından hiç istemediğim biriyle zorla evlendirildim... Ama aradan yıllar geçmesine rağmen eşime hâlâ alışamadım... Eşime bir türlü ısınamıyorum, artık çocuklarımız da oldu... Yaşadığım sorunu ortadan kaldıramıyorum ve başka kızlarla konuşuyorum. Ne yapayım eşime bir türlü ısınamıyorum bu durumdan çok muzdaribim. Bu konuda ne yapmam gerekir, tavsiyelerinizi bekliyorum. M. K.

İmtihandayız

Çevremizde bu türden sorunlara sık sık rastlıyoruz. Bazı ailelerimiz, evlilik gibi önemli bir kurumun ciddiyetini dikkate almadan çocuklarını istemedikleri kimselerle evlendirebiliyorlar. Ancak bunun zorluklarını yine çocuklar yaşıyor ve yük çocukların omuzuna biniyor.

Yaşadığınız sorunu anlayabiliyorum. Ancak, sorununuzun çözümünün yine sizde olduğunu düşünüyorum. Bunun için ilk yapacağınız şey, bir aile danışmanıyla görüşmek ve onun desteğini almak olmalıdır. Evlendikten sonra eşime olan sevgim bitti deseydiniz tavsiyelerim farklı olabilirdi ama siz eşinizi ilk günden itibaren istememişsiniz. Ancak yaşadığınız sorun ne olursa olsun, başka bayanlarla konuşarak durumu telafi etmeye kalkmamalısın. Aksi taktirde yaşadığınız sorun daha büyük boyutlara ulaşabilir ve işin içinden hiç çıkamazsınız... Çünkü bildiğimiz ve inandığımız bir gerçek var ki, haramda hiçbir zaman huzur yoktur. Yaşadığınız geçici hevesler bir zaman sonra size büyük mutsuzluklar olarak geri dönecektir. Başınıza gelenlerin bir imtihan olduğunu düşünebilirsiniz. Ve bu konuda eşinize hiçbir şekilde zulmetmemelisiniz. Çünkü yaşananlardan eşiniz hiçbir şekilde sorumlu değil ve o da bu durumdan mağdur olanlardan biri. Kısa zamanda bir aile danışmanına gidin ve sorununuzu burada değerlendirerek çözüme odaklanın...
Kendimi kötü hissediyorum

Fatma abla, ben 18 yaşında lise bire kadar okumuş sonra da okulu bırakmış bir genç kızım. Benden iki yaş büyük bir kız arkadaşım var, altı ay önce nişanlandı. Arkadaşım nişanlısıyla gezmeye çıktığında ara sıra beni de götürürdü. Burada ben onun nişanlısından hoşlandığımı hissettim. Bunu hissettiğim anda ondan uzaklaştım. Çünkü arkadaşımı seviyordum ona zarar veremezdim. Şimdi onlarla pek görüşmüyorum ama çok bunalıyorum, kendimi kötü hissediyorum, o kişiyi unutamıyorum, aklımdan çıkmıyor. Kendimi unutmaya zorluyorum ama olmuyor... Sizce ne yapabilirim? M. K.

Zamana bırakın

Dinimiz, kadın erkek ilişkilerine bazı sınırlar getirmiştir. Fakat ne yazık ki, günümüz insanı bu sınırları küçümsemeye ve hayattan uzaklaştırmaya çalışıyorlar. Bunun sonucunda ise, aile içinde ya da aile dışında çeşitli sorunlar ortaya çıkıyor. Mesela, komşusuyla ilişkilerinde İslam'ın belirlediği sınırları ihlal eden bir kişi bir zaman sonra helal çizgilerini aşmaya ve aileyle ciddi sorunlar yaşamaya başlıyor. Ya da gençlerimiz, arkadaşlık ilişkileri adı altında Allah'ın koyduğu sınırları aşarak çeşitli sorunlara zemin hazırlıyorlar. Bu konuda yapacağımız şey, karşı cinsle ilişkilerimizde Allah'ın koyduğu ölçüleri dikkate almak olmalıdır.

Yaşadığın sorunun geçici olduğunu bilmeni isterim. Ancak bunun için aynı kişiyle tekrar görüşmemeye ve aynı ortamda bulunmamaya çalış. Sosyal aktivitelere katıl, bıraktığın okulunu dışarıdan da olsa bitirmeye çalış. Hayatımızın başka alanlarının da olduğunu düşün ve yatırımını buralara yap. Mutlaka unutmalıyım diye kendine baskı yapma çünkü bu yaşadığın sorunu daha da çıkmaza sürükleyebilir. Bunun için, olayı zamana bırak ve kendine vakit ayır...