Bir önceki yazımızda “Hizmet nedir?” sorusunun cevabını vermeye çalıºıyorduk. Değiºik boyutlarıyla üzerinde durmaya devam edelim:

* Hizmet, Risâle-i Nur’un mesleği olan ihlâs sırrına dayanmaktır. 1 İman ve Kur’ân hizmetinin, maddî ve manevî hiçbir makama basamak yapılmamasıdır. 2 Zira, hedef dünyayı değil, ahireti kazanmaktır. 3
* Hizmet, Risâle-i Nur mesleğinin kardeºlik olduğunu bilmektir. Peder ile evlât, ºeyh ile mürid arasındaki vasıtalar değildir. 4
* Hizmet, zamanın cemaat zamanı olduğunun ºuuruna varmaktır. Kuvvet, sevk ve idare liderlerin, ºahısların elinde değil; cemaatin, ºahs-ı mânevînindir. Risâle-i Nur mesleğinde kerâmete ve ºahsa ehemmiyet verilmiyor. 5 Nur mesleğinde ºahıslar değil, ºahs-ı mânevî hükümrandır. 6
* Hizmet, Âl-i İmrân: 159, ªûra: 38’inci âyetlerin emirleri gereğince Nur cemaatinde istiºare ve ºer’î meºveret esas 7 olduğu ºuuruyla hareket etmektir. Bediüzzaman, “Her meselemizde emir, Risâle-i Nur’un ºahs-ı mânevîsini temsil eden has ºakirtlerin ve sizlerindir. Benim de ºimdi bir reyim var.” 8 diyerek buna dikkat çeker. Risâle-i Nur hizmetinde, ºahıslar değil, ºahs-ı mânevî esastır. Benlik, enaniyet, ºan, ºeref, gösteriº ve makam peºinde koºmamak gerektir. 9
* Hizmet, bütün himmet ve gücü Risâle-i Nur’a ayırmaktır. Sözler’i kendi malı ve telifi gibi hissedip sahip çıkmak ve hayatının en önemli vazifesi onun neºir hizmeti bilmektir. 10 Baºka eserlere çok çalıºan var. Nur Talebelerinin yüz eli de olsa, Nur’a ayırmalı. Amerika, İngiliz kadar serveti de olsa, yine îmânı kurtarmak dâvâsına hasretmeli. Zira; baºka İslâmî hareketlerin “mesleklerinde, elbette çok mühim ve bizim de malımız hakikatler var. O hakikatlerin intiºarına bize ihtiyaçları yoktur. Binler o ºeyleri okur, neºreder adamları var. Biz onların yardımlarına koºmamızla, omuzumuzdaki çok ehemmiyetli vazife zedelenir ve muhafazası lâzım olan ve birer taifeye mahsus bir kısım esaslar ve âli hakikatler kaybolmasına vesile olur.” 11
* Hizmet, Nur mesleğinde “tam ihlâs”tan sonra en büyük esasın “sadakat (bağlılık), sebat ve metanet” 12 olduğunu bilmektir. Yani, olaylara konjonktürel değil, Risâle-i Nur prensipleriyle yaklaºmaktır.
* Hizmet, Nur mesleğinde, mü’minlerin uhuvvetinin esas 13 olduğunu anlamak ve yaºamaktır. İman, mâl-ı umumîdir. Her taifede muhtaçları ve sahipleri vardır. Tarafgirlik giremez. Yalnız küfre, zındıkaya, dalâlete karºı cephe alınır.
* Hizmet, Nur hizmetkârlığını, yani iman hizmetini gizlememektir. Zira, ihfa (gizlemek) ve havf (korku); riyâdandır. Farzda riyâ yoktur. 14
“Bâzı kardeºlerimizin, lüzumsuz, talebeliğini inkâr, husûsan (...) eskide ehemmiyetli kendi hizmet-i Nuriyelerini lüzumsuz setretmeleri (örtmeleri), gerçi çirkin, fakat onların sâbık hizmetleri için affedip gücenmemeliyiz.” 15

Dipnotlar:
1- Kastamonu Lâhikası, s. 183.; 2- Hizmet Rehberi, s. 86.; 3- Emirdağ Lâhikası, s. 455.; 4- Lem’alar, s. 156.; 5- Emirdağ Lâhikası, s. 77.; 6- Hizmet Rehberi, s. 159.; 7- Hizmet Rehberi, s. 175.; 8- Emirdağ Lâhikası, s. 195.; 9- Lem’alar, s. 159-160.; 10- Mektubat, s. 329.; 11- Tarihçe-i Hayat, s. 600., Kastamonu Lâhikası, s. 52.; 12- Kastamonu Lâhikası, s. 187.; 13- Emirdağ Lâhikası, s. 157.; 14- Hutbe-i ªamiye, s. 131.; 15- ªuâlar, s. 429.
04.04.2011