l Fatma abla ben 4 yıllık evli bir bayanım. Evlenmeden önce çok kötü bir bekarlık yaşadım, şiddetten tutun evden kovulmaya kadar her şeyi yaşadım. Ama yine ayaklarımın üzerinde durmayı bildim. Evlendim, eşim iyi biri ama ne var ki ben ruhen iyi değilim. Özgüvenim yok. Eşim iyi biri olsa da ben ondan çok korkuyorum. Evimin hanımı değil hizmetçisi gibi yaşıyorum. Hiç bir güzelliği kendime yakıştıramıyorum. Mesela evde ihtiyaç duyduğum şeyler var hamileyim canım bir şeyler çekiyor ama bunları eşimden talep edemiyorum. O da bu halime çok alıştı. Fatma abla, eşimin durumu iyi olduğu halde çocukların istediği şeyleri bile almıyor. Kendisini sürekli idare etmemizi istiyor. İdare etmekte zorlanmıyorum, çocukların varlık içinde yokluk yaşamaları çok ağrıma gidiyor. Bundan da iyi bir anne olamadım diye kendimi sorumlu tutuyorum. Bu nedenle psikolojim daha çok bozuluyor. Psikolojik destek almak istiyorum ama eşim izin vermiyor. Ne yapabilirim?

N. G.

Yeniden uçabilirsin

l Sizin de ifade ettiğiniz gibi, yakınlarımızın bizimle ilgili telkinleri ve rencide edici ifadeleri bir zaman sonra bizi etki altına alabiliyor. Yani, çocuğuna sürekli senin kafan basmaz diyen bir anne, kendince çocuğu uyarmaya çalışıyor ancak çocuk bir süre sonra gerçekten anlama kapasitesinin olmadığına inanmaya başlıyor. Anladığıma göre evlilik öncesi yaşadığın olumsuz yaşam şartları ve aile tutumları kanatlarını kırmış ve artık uçamayacağına inanmışsın. Oysa biraz gayret etsen uçabilirsin, bunu yapabilirsin... Ama kendine olan inancını yeniden kazanman için belki de biraz mücadele etmen gerekir. Bunun için, ilk adımı senin de ifade ettiğin gibi yardım alarak atabilirsin. Bu konuda yakınınızdaki herhangi bir psikiyatriste gidebilirsiniz. Burada alacağınız yardımla yeniden toparlanacağınıza inanıyorum. Ancak bunun için, kendine olan inancını yeniden kazanmalısın.

Ev içinde, seni rahatsız eden şeyleri eşine uygun bir dille ifade edebilirsin. Buna hakkın var. Çocuklarla ilgili sorunları da onunla konuşabilirsin ancak burada kullandığın uslup önemlidir. Şunu unutma ki, her insan gibi sen de kendini korumakla sorumlusun. Bu nedenle öncelikle hakkın olan şeylere sahip çık ve bu konuda kendine güven.

Spora merakım var

l Fatma abla ben ders çalışmayı hiç sevmiyorum. Şu anda sekizinci sınıfa gidiyorum. Beden eğitimi öğretmeni olmak istiyorum ama çalışmaktan sıkılıyorum. Bu yıl üç tane zayıfım var, annem benimle çok alay ediyor, beni arkadaşlarımla kıyaslıyor. Ben ona ders çalışmayı sevmediğimi söylüyorum ama beni anlamıyor. Spora çok merakım var, okulun futbol takımına yazıldım, seneye tekvandoya gitmek istiyorum ama annem zaten derslerin kötü sporu ne yapacaksın diyor. Ben derslerimi düzeltmek istiyorum bu konuda bana neler tavsiye edersiniz?

K. E.

Hedeflerimiz bizi yönlendirir

l Hedeflerimize giden yolda azim ve mücadale ile tanışırız. Yani ulaşmak istediğimiz hedefimize koşarken, belli bir çaba sarf ederiz. Eğer öğretmen olmak istiyorsak, derslerimize çalışır ve sınavlarda başarılı olmak isteriz. Eğer tarlada ürün yetiştirmek istiyorsak, ürünün yetişmesi için tarlanın bakımını yapar ve bu konuda yeterli bilgi sahibi oluruz. Eğer bir kitap yazmak istiyorsak, yazmak istediğimiz konuyla ilgili gerekli bilgilere ulaşır ve buna vakit ayırırız. İfadenden anladığıma göre, sporu çok seviyorsun ve beden eğitimi öğretmeni olmak istiyorsun. Ama takdir edersin ki, bunun için çalışmak ve gerekli çabayı göstermek gerekir. Yani beden eğitimi öğretmeni olmak için, derslerine çalışmalı sınıfını geçmeli, üniversite sınavlarına hazırlanmalı ve kazandıktan sonra da elinden geleni yapmalısın. Bu süreci olması gerektiği gibi değerlendiremediğinde hedefine ulaşman mümkün olamayabilir. Annenin tavırları ümitlerini kırıyor olabilir bu konuda yapacağın tek şey onunla sohbet etmek ve rahatsızlığını ifade etmek olmalıdır. Ancak onun da desteğini alarak kırık notlarını düzeltmeye çalış, gerekirse bu konuda özel bir çalışma yap.