l Fatma abla ben yirmi yaşındayım. Altı kardeşin en küçüğüyüm... Ablamlar evlendiler ben annem ve babamla birlikte yaşıyorum. Babam kısmi felç geçirdi pek hareket edemiyor, ben de onun bakımıyla ilgileniyorum. Sırf bu yüzden evlenmeyi bile düşünmüyorum. Ablamlar arasıra gelip yardım ediyorlar ama annemle babamın sürekli bakıma ihtiyaçları var. Anneme babama bakmak bana zor gelmiyor ama son günlerde bir öfke patlaması yaşıyorum. Çok sinirliyim, küçük bir şeye bile katlanamıyorum. Bu yüzden çevremdeki insanları elimde olmadan kırıyorum ve sonra da vicdan azabı çekiyorum. Bu konuda bana neler tavsiye edersiniz? Sakin bir hayat yaşamak istiyorum, öfkemi kontrol etmek ve sabırlı olmak istiyorum... N. K.
Söz daha tesirlidir

l Anne babanızın bakımıyla ilgileniyor ve onlara destek veriyorsunuz. Bu yorucu bir iş fakat aynı zamanda yaptığınız işin sonucunda ahiretinizle ilgili büyük bir yatırıma da sahip oluyorsunuz. Efendimiz yaşlı ebeveynine bakan ve onların rızasını kazanan kimselerden övgüyle bahsetmiş ve onları elde edecekleri mükafat konusunda müjdelemiştir.

Babanızın bakımıyla ilgilenirken, bir yandan da kendinize vakit ayırmaya çalışın ve bu süreçte sevdiğiniz işlerle meşgul olun, hobiler geliştirin. Ayrıca kardeşlerinizle görüşerek, müsait oldukları vakitlerde destek vermelerini isteyin. Son günlerde sıkıntılı ve sinirli olduğunuzu, etrafınızdaki insanları elinizde olmadan kırdığınızı belirtiyorsunuz. Bu yaşadığınız yorucu süreçle alakalı da olabilir. Bu noktada önce kendinizle ilgili farkındalık geliştirin, nerede ve nelere kızdığınızı tespit edin. Kendinizi karşınızdaki kimsenin yerine koyun ve bu konuda onu anlamaya çalışın. Öfkenizin altında yatan sebepleri tespit edin ve bu olumsuz düşünceleri değiştirmeye çalışın. Öfkenizi tetikleyen kişileri dinleyin ve onlardan neler beklediğinizi ifade edin. Öfkenizin doğuracağı olumsuz sonuçları düşünün ve öfkeyle ifade edeceğiniz düşüncelerinizi uygun bir dille ve uygun bir zamanda dile getirmeye çalışın... Böyle yaptığınız takdirde sözünüzün daha etkili olduğunu göreceksiniz.
Yalanlarını yakalıyorum

l 16 yaşındaki oğlum sık sık yalan söylüyor. Oğlum oldukça kilolu bir çocuktur ve yemek yemeyi çok sever. Hafta sonları markete gönderiyorum alış veriş yaptıktan sonra "para artmadı" deyip yalan konuşuyor ve paranın bir kısmını alıyor. Duyduğuma göre artan parayla hemen yakınlardaki lokantaya gidip güveç yiyormuş. Diyet uygulaması ve fazla yemek yememesi konusunda uyarılarda bulunuyorum. Ama beni anlamıyor sürekli yalan söyleyerek para kaçırıyor ve gizli saklı bir şeyler yiyor. Geçen gün cüzdanımdan yine para almış ve kebapçıya gitmiş... "oğlum neden böyle yapıyorsun" diyorum, inkar ediyor. Bu davranışları için ona kaç kere ceza verdim işe yaramadı. Oğlumun bu davranışını sürdürmesinden ve yalanı sıradan bir şey gibi görmesinden korkuyorum. Ona nasıl davranmalıyım?
S. K.
Doktora gitmenizde fayda var

l Anladığıma göre oğlunuzun yalan davranışıyla yeme ihtiyacı arasında bir bağlantı var. Çocuk evde perhize zorlandığı için yeme ihtiyacını sizden habersiz aldığı paralarla gidermeye çalışıyor. Gizlice aldığı paraları sadece yemeğe harcıyor olması da, bunu o anda başa çıkamadığı bir yeme ihtiyacı neticesinde yaptığını gösteriyor. Eğer evde diyet yapması konusunda katı bir disiplin uygulamışsanız, bu durum onun yalan davranışını tetiklemiş olabilir. Burada ilk yapacağınız şey, onu bir doktora götürmeniz olmalıdır. Doktor kontrolünden geçtikten sonra aşırı yeme ihtiyacının bir sağlık sorunuyla alakalı olup olmadığını anlayabilirsiniz. Eğer böyle bir şey yoksa, diyetisyen ve psikologla bu sorunu çözebilirsiniz. Bu süreçte onu eleştirmeyin, kiloları yüzünden dışlamayın aşağılamayın... Diyet konusunda baskıcı davranmayın, sevgi ve anlayışla yaklaşın, iletişim kurmaya ve onu anlamaya çalışın.