7 yaşında bir oğlum var. Bu yıl okula başladı. Evde onu el bebek gül bebek büyüttük, her istediğine peki dedik. Çocuk okula başladığında çok zorlandı. Aynı şeyi okuldan da bekleyince mutsuz oluyor. Arkadaşlarının, öğretmeninin özel ilgi göstermelerini bekliyor, böyle olmayınca da, arkadaşlarını kıskanıyor, öğretmenin onları daha çok sevdiğini sanıyor. Sıra arkadaşının kendinden daha çalışkan olduğuna inanıyor onu kıskanıyor, eve geldiğinde "anne öğretmen onun yazısını daha çok beğendi" diyor şikayet ediyor. Çocuğumun okula alışabilmesi için neler yapabilirim?

M. E.
Yarış içinde değil barış içinde olmalı

l Annelerin çocuklarıyla ilgili duyguları oldukça yoğundur. Bu nedenle bazen onların hatalarını görmezden gelirler ve çocuklarının her türlü sıkıntısına katlanırlar. Evde annenin özel ilgisiyle büyüyen çocuk okula başladığında kendisinin özel olmadığını görüyor. Evdeki ilgi ve alakayı burada bulamıyor. Anneyle kurduğu ilişkiyi öğretmende bulmak istiyor, bu konuda sûkut-u hayale uğradığı takdirde düş kırıklığı yaşıyor ve dikkat çekmeye çalışıyor. Çünkü evde kendini dünyanın merkezinde gören çocuk, okulda kendisinden daha iyi resim yapan, daha iyi problem çözen arkadaşlarıyla karşılaşıyor. Ve burada da ilgi odağı olabilmek için arkadaşlarını geçmek ve en iyi olmak istiyor. Bu durum çocuğu gereksiz bir rekabete sürekler ve bir zaman sonra çocuğun arkadaşlarıyla ilişkileri bozulabilir ve böyle olduğunda çocuk kendini mutsuz hisseder. Bu konuda çocuğunuza yardımcı olabilmek için öğretmenle işbirliği yapın. Çocuğa, okulda ve dışarıda arkadaşlarıyla yaşamayı ve paylaşmayı öğrenmesi noktasında öğretmenin desteğini alın. Ona, arkadaşlarının başarılarına da aynı şekilde memnuniyet duyabileceğini ve böyle durumlarda arkadaşlarını tebrik etmenin güzel bir davranış olduğunu ifade edin. Eğer çocuğun rekabet duygusunu pekiştirecek eylem ve söylemden uzak kalırsanız bir süre sonra başarının müşterek bir unsur olduğunu öğrenecek ve arkadaşlarıyla yarış değil barış içinde olmayı başaracaktır.
Süt çocuğusun demişler

l 12 yaşındaki kızıma iki mevsimdir montunu giydiremiyorum. Geçen sene arkadaşları montuyla dalga geçmişler "sen süt çocuğu musun? Demişler o günden beri hava ne kadar soğuk olursa olsun mont giymiyor. Okuldan geldiğinde eli ayağı buz tutmuş oluyor. Geçen gün kızdım " sen bilirsin hasta olursan hiç karışmayacağım" dedim, gerçekten hasta oldu bir hafta yattı ama yine de montunu giymeden gitti. Şimdi, yine aynı şeyi yaşıyorum, bu konuda ne yapabilirim?

A. E.
Birlikte seçebilirsiniz

l Anne babalar, çocuklarına sorumluluklarını sık sık hatırlatırlar. Yaşları kaç olursa olsun, anneler çocuklarına paltonu giymeden çıkma, çoraplarını giy, odanı topla, ödevlerini yap..." gibi telkinlerde bulunurlar. Anne burada çocuğuna şefkatle yaklaşmakta ve onun zarar görmesini istememektedir. Ancak, çocuk belli bir yaştan sonra sorumluluk bilincini elde etmeli ve neler yapıp neler yapmayacağını bilmelidir.

İfadenizden anladığıma göre, kızınız arkadaşları tarafından dışlanacağını düşündüğü için montunu giymeden çıkıyor. Bu konuda onunla konuşarak, montu değiştirebilir ve onun beğendiği ve daha şık bulduğu bir kışlık bir giysi seçebilirsiniz. On iki yaş, ön ergenliğe geçiştir ve bu dönem genç arkadaşlarının ne dediğine ne düşündüğüne önem verir. Bu konuda onu anlamaya çalışın. Ancak, her şeye rağmen kızınız, aldığınız kışlık giysiyi de giymeden çıkıyorsa bu konuda ona baskı yapmayın, "montunu giy, üşürsün" demeyin montu alın ve ona sarılarak giydirin, yakıştığını ifade edin ve bu konuda teşvik edin.