30 yaşında çalışan bir anneyim. Dört yaşında bir kızım var. İki yıldır annem bakıyor. Kızıma vakit ayıramadığım için kendimi suçlu hissediyorum. Ama çalışmak zorundayım. Onu mutlu etmek için her akşam bir şeyler alıyorum. Acaba bunun ona bir zararı olur mu? Kapıyı tıkladığımda ilk önce çantaya koşuyor, ne aldın diyor beni sadece ona bir şeyler alan biri gibi görüyor. Bu hafta pek bir şey alamadım, küstü, arkasını döndü bana gelmedi. Annem her gün bir şey almak zorunda değilsin, biraz ilgilen yeter diyor. Ama ben de çok yorgun oluyorum o yüzden sadece hafta sonları biraz ilgilenebiliyorum. F. K.
Menfaat ilişkisine dönüştürmeyin

Sizin de ifade ettiğiniz gibi, bazı çalışan anneler çocuklarıyla ilgili aşırı hassasiyet yaşıyorlar ve bu hassasiyetlerini de çocukla abartılı bir şekilde ilgilenerek telafi etme yoluna gidebiliyorlar. Anne burada kendini suçlu hissediyor ve çocuğun istediği her şeyi alarak onu mutlu etmek istiyor. Bir yerde bakıcının yetmediği alanları kapatmaya çalışıyor. Eve her geldiğinde yorgun ve stresli olan anne çantasından bir şeyler çıkarıp çocuğa veriyor. Annenin bu durumunu sürekli projekte eden çocuk, anne her geldiğinde çantasında ne var ona bakıyor, ona göre hareket ediyor. Bu noktadan sonra çocukla anne arasındaki ilişki bir tür menfaat üzerine kuruluyor. Bu tür sorunlara zemin hazırlamamak için, annenin çocukla ilişkilerinde itidal sınırlarını dikkate alması gerekir. Bu konuda lütfen kendinizi suçlamayın. Siz çalışmak zorundasınız ve işinizi yapıyorsunuz. Bu süre içinde çocuğunuzu güvendiğiniz birine bırakıyor ve onunla ilgileniyorsunuz. Hafta sonları çocukla işbirliği yapabilir ve belirlediğiniz bir yere gidebilirsiniz. Evde olduğunuz süre içinde onunla sohbet etmeye ve birlikte vakit geçirmeye çalışın. Çocuğunuzla ilişkilerinizde doğal olun, arasıra küçük hediyeler alabilirsiniz ama bunu sürekli bir menfaat ilişkisine dönüştürmemeye gayret edin.
Ayrılmayı düşünmüyorum

On yıllık evli, iki çocuk annesi bir bayanım. Eşim amcamın oğlu zaten evlenmemize de aileler karar verdiler. İlk iki yıl bir sorunumuz yoktu. İki yıldan sonra, kayınvalidem baskı yapmaya başladı. Kocam dükkan açmış, işlerini yoluna koymuştu. Buradan aileme para yardımı yapıldığını söyledi, ailemle görüşmemi yasakladı. Kocam beni koruyacağı yerde ailesinin yanında yer aldı. Ailem bana destek verdiği için şimdi onun evime gelmesini istemiyorlar. Kocam sen onlara gidebilirsin ama onlar benim evime gelemezler diyor. Çocuklarım büyüyorlar ve niçin anneannem bize gelmiyor diye soruyorlar, onlara ne diyeceğimi bilemiyorum. Zor durumdayım, ayrılmayı düşünmüyorum ama sorunlarımı nasıl çözeceğimi bilemiyorum.

E. E.
Aileyi bilgilendirebilirsiniz

Anladığıma göre, ekonomik durumunuz düzeldikten sonra, ailelerin arası bozulmuş. Oysa siz aynı zamanda akrabasınız ve dinimiz akrabalarla ilişkilerimizi koparmaya müsaade etmez. Ayrıca her anne babanın çocuğunun evine gelme onlarla görüşme hakkı vardır. Ancak sizin de ifade ettiğiniz gibi, aile büyüklerimiz çocuklarını evlendirdikten sonra, onların kendi ayaklarının üzerinde durmalarına müsaade etmeliler diye düşünüyorum. Bu tür durumlarda, bir aile danışmanına giderek, aile bireylerinin sınırlarını tanımaları ve birbirlerinin haklarına saygı göstermeyi öğrenmeleri sağlanabilir. Bütün bunların yanında, siz evlatlara da aile içinde İslam'ın bizlere verdiği hakları ifade etme ve aileye bu konuda destek verme gibi sorumluluklar düşüyor. Bu konuda, Efendimizin tavsiyelerini, Allah'ın insana verdiği temel hakları, çocukların ve anne babaların birbirlerinin üzerindeki haklarını anlatmak ve bunun insani bir sorumluluk olduğunu vurgulamak gerekir. Onlara çocukların evlenip mutlu olmalarının kendileri için de bir kazanç olduğunu, onların ihtiyaçlarını, kendilerinin de aynı şekilde kızlarının evine gitme haklarının olduğunu ve yaşanan sorunların bütün aileyi etkilediği uygun bir dille ifade edebilirsiniz. Ancak, eşinizin ailenizi evinize istemediği halde, sizin onlara gitmenize izin veriyor olması da bir avantaj. Bu durumda, sorunlar ortadan kalkıncaya kadar siz onlara gidebilir ve gönüllerini alabilirsiniz.