İki kere üst üste üniversite sınavlarına girdiğim halde istediğim bölümü tutturamadım. Çok çalışıyorum ama olmuyor. Kendimi arkadaşlarımla mukayese ediyorum, onlar kazanıyor ben niye kazanamıyorum diye üzülüyorum. Üç yıldan beri dersaneye gidiyorum yine de ortada kalıyorum. Bu konuda annemler beni çok rencide ediyorlar, emeklerimiz boşuna gitti diye başıma kakıyorlar. Son günlerde kendimi hiç iyi hissetmiyorum güvenimi kaybettim. Tavsiyelerinizi bekliyorum. M.K
Başarısız olduğunuzu göstermez

Üniversite sınavlarında beklediğin sonuca ulaşamıyor olman başarısız olduğunu göstermez. Burada, yapılabilecek ilk şey doğru bir çalışma metodu belirlemek ve yeniden çalışmaya başlamak olmalıdır. Her öğrenci kendine uygun bir çalışma metodu belirlemeli ve buna göre çalışmalıdır. Sen de aynı şekilde daha verimli olabilmek için çalışmalarında ne gibi bir değişiklik yapman gerektiğini belirleyebilirsin. Bu konuda devam ettiğin dersanenin rehber öğretmenden yardım alabilirsin. Bir de çalışma metodunu belirlemeden önce nerelerde hangi hatayı yaptığını ve beklentilerinin önüne set çeken etkenleri tanımlamaya çalış. Bu yıl içersinde doğru bir metotla çalışmana devam et ve bu konuda arkadaşlarının da desteğini al. Kendini arkadaşlarınla kıyaslamana gerek yok, her insan kendine özgüdür sen de kendine has özelliklerinde onlardan farklısın. Ayrıca insanların yetenekleri de farklıdır. Üniversite sınavlarında iyi bir puan tutturamamış olman senin başarısız olduğunu göstermez. Şimdi yapman gereken ilk şey, kendine güvenmek ve sonra da azmini ve sabrını kuşanmak olmalıdır.
Toplum içinde konuşamıyorum

30 yaşındayım hâlâ kendimi ifade edemiyorum. Toplum içinde konuşan, kendini ifade eden insanlara çok özeniyorum. Dışarıdan liseyi bitirdim, iki yıl da kursa gittim. Evin en küçüğüyüm annemle babam yaşlılar onlara bakıyorum. Sosyal faaliyetlere katılıyorum, dernek çalışmalarında görev alıyorum ama toplum içinde konuşmak istediğimde ellerim titriyor heyecanlanıyorum. Bu ortamlarda sorulan sorulara bile cevap verirken yüzüm kızarıyor, rengim değişiyor. Toplumda hiç çekinmeden konuşmak kendimi ifade etmek istiyorum. G. E.
En etkili yöntem yüzleşmek

Fobik durumlarda, kişi toplum içinde bulunmaktan ve konuşmaktan kaçınır. Bu tür ortamlarda yüzü kızarır, çarpıntı, heyacan, kekemelik ve fenalık hissi yaşayabilir. Sosyal fobisi olan kişi yardım alarak bu durumdan kurtulabilir. Fakat bunun için, korkuları ortaya çıkaran düşünce çarpıklığına inmek gerekir. Her şeyden önce kişi toplum içinde bulunmaktan ve konuşmaktan çekinir çünkü, "İnsanlar bana bakacaklar ve gülecekler, rezil olacağım, ya iyi konuşamazsam, ya beğenmezlerse... gibi çarpık düşüncelere sahiptir. Bu düşüncelerin tetiklendiği noktada kişinin duygusu endişe, korku, kaygı, daralma ve bunaltı şeklinde tezahür edecektir. Yaşadığınız sorunu ortadan kaldırabilmek için öncelikle bu çarpık düşüncelerinizi değiştirmeli ve korkularınızla yüzleşmelisiniz. Yüzleşmek, korkuların üzerine gitmekle mümkün olur. Sanki buradaki insanlar bana güleceklermiş gibi geliyor" diyorsunuz. Bunun gerçek bir şey olmadığını siz de biliyorsunuz. Nereden biliyorsunuz güleceklerini, nereden biliyorsunuz düşüncelerinizi ifade ederken zorlanacağınızı? Hem velev ki, gülsünler, beğenmesinler bu sizin yeteneksiz ve başarısız olduğunuzu göstermez ki? Size sakin bir ortamda, bahsettiğiniz arkadaşlarınızla ortak bir toplantı düzenlediğinizi ve olayların korktuğunuz şekilde geliştiğini düşünmenizi tavsiye ederim. Bu durum korkularınızı ortadan kaldıracak ve aksi bir kurgu geliştirerek konuşmaktan kaçınmamayı öğreneceksiniz. Çünkü, kaçınmak istediğiniz şeyin üstüne gittiğinizde, ondan uzaklaşmanız daha kolay olacaktır. Semptom kişide tekrar ortaya çıkabileceği konusunda bir beklenti oluşturur. Bunu ortadan kaldırabilmek için de yapabileceğimiz en etkili yöntem yüzleşmektir.