Adaletle adavet yanyana yürümez ki
Adavet çürür amma, adalet çürümez ki
Adavet hırstan doğar, gözü kör, vicdanı kör
Adalet ayaklara ip takıp sürümez ki...

Baştan belirtelim sordukları soru hep maksatlıdır, hep muhatabı suçlu duruma düşürme taktiği..
İşte o soru:
Siz hukuka güvenmiyor musunuz?
Cevap vermemek kaçmaktır.. Elbette cevapladırılması lazım..
Hukuk “Adalet” ise, adaletli hüküm vermekse, niye güvenmiyelim.. Başka bir ilticagâhı var mı kimsesizlerin?
Elbette hukuka güveniyoruz.. çünkü, mazlumun hakkını zorbadan alacak olan hukuktur.
Dünya ve ülke düzeninin sağlanmasında hukuk başta gelir..
Hukukun olmadığı yerde insan haysiyeti de yoktur..
Tabii ki diktatörlerin icat ettikleri sistemin de hukuku vardır, amma beynelmilel hukuk değildir o hukuk. Zorba hukukuna güvenilmez.
“Adalet Mülkün Temelidir” vecizesi adliye saraylarımıza kazınmıştır.
Mülke ve temele güvenmemek cinayettir.
Bir daha o soru:
Siz hukuka güvenmiyor musunuz?
Yukarıda az-çok anlaşılır bir açıklama yaptık.
Şayet siz bu soruyu “Hukukçulara güvenmiyor musunuz?” şeklinde sorsaydınız, ben “Evet ben hukuka güvendiğim kadar hukukçulara güvenmiyorum” derdim.
Sırf kendi ideolojik dayatmalarını hakim kılmaya çalışan hukukçulara ne diye güveneceğim?
Yukarda sunduğumuz soru, genellikle solcuların, CHP’lilerin sordukları tuzak sorulardır.
Mesela ben, “Solcu olmayan insan bile değildir” diyen hukukçuya güvenecek miyim?
Güvenmem efendiler.
“Sizi buraya tıkan güç böyle istiyor” sözlerini söyleyen hukuçuya güvenilir mi?
Hayır ben güvenmem.
Mezhepçi bakanlar tarafından önemli mevkilere getirilen mezhepçilik yapan hukukçulara güvenmek mecburiyetinde miyim?
Değilim!.
Başbakan ve Bakanlar astıran darbe hukukçuluğunu metheden bayan hukukçuya mı güveneceğim? O hukukçunun siyasi görüşü hukuku çiğnemiştir.
Elbette güvenmiyorum!..
İdeolojisinden başka ilah tanımayan bir C.Başkanının bütün hassasiyetini solcu ve mezhepçi seçmekte kullanmasına rağmen, seçtiklerinin ise bir “kast” oluşturdukları ayan beyan gözükürken malum hukukçulara güvenilir mi?
Ben asla güvenmem!..
Hiç gereği yokken, 367 komedisi icat eden hukukçuya mı güvenelim?
Yapmayın Allah aşkına!..
İktidardaki bir siyasi partiyi kapatmak için olmadık hakaretler yağdıran hukukçu savcıya güvenmek intihar değil mi?
Ben güvenmekten korkuyorum..
Baykal efendi ve emrindeki ekip bina okur, döner döner yine okur:
“Siz hukuka güvenmiyor musunuz?”
Sana ne be arkadaş? Senin güvendiğin hukuka ben güvenmiyorum. Başka diyeceğin var mı?
Bak işte vura vura ne hallere getirdiniz hukuku..
Hukukçular cumhuriyeti kurmak denir buna..
Hepsi de “Anayasal kurum” imişler..
Eee, siyasi partiler, hükümet hangi yasal kurumun mahsulüdür?
“Hep bizim dediklerimiz olacak, aksi halde keseceğimiz ceza çok ağır olur” sopası gösterenleri mi seveceğiz veya güveneceğiz?
Ne seviyorum, ne de güveniyorum!.
Adil olmayan, adaleti yansız kabul etmeyen hukuka ve hukukçuya beni kimse inandıramaz, güvendiremez..
Bildirilerle kayıkçı kavgasına kapı aralayan hukukçulara kim güvenir?
Kararları ile konuşmayan, siyasi mahfillerde siyaset yapan hukukçu kim varsa ben onlara güvenmem arkadaş..
Brifing almışlara da güvenmem.
Adalete hükmeden tarafsız hukukçulara saygıda kusur etmem..
Başka sorunuz var mı?