Cehalet ne kötü şey!..
Kişi bilmediğinin cahilidir.
Bilmemek ise en büyük yoksulluk!
Hadis kitaplarında geçen ibarede şöyle buyurulur:
“La Fakra Eşedde Minel Cehli”
Bunu tercüme ederken şöyle cümle kuranlar olmuş:
“Fakirlik cahillikten beterdir!”
Anlaşılan cahillik onların da başına vurmuş!
Cümleyi tepetaklak edip tersine çevirmişler!
Oysa, böyle bir tercümenin metinde geçen ibareyle hiç alakası yok!
Erbabınca da malum olduğu üzere ibarenin Türkçesi şu:
“Cehaletten daha şiddetli bir fakirlik yoktur!”
Yani en şedit fakirlik; cehalettir.
Cehalet yoksulluğu o kadar tehlikelidir ki, insanın dinini de yıkar, dünyasını da!
***
Dikkat edilirse, insanların en çok fikir yürüttükleri alanların başında din gelmektedir.
Din ile ilgili yapılan konuşmalar ve yorumların ulu orta sergilenmesi, bu alanın erbabınca boş bırakıldığının da bir göstergesi değil mi?
Sistem ne yazık ki, ehli olmayanların bu alanda cirit atmasına imkan sağlıyor!
İsteyen istediği şeyi söyleyip, kafasına göre dini her şeyi yorumlayabiliyor!
Hiçbir yaptırım gücü yok!
Tahkikat yok, takibat yok, ceza yok, infaz yok!...
Ne Diyanet İşleri Başkanlığının buna yetkisi var!
Ne Din Öğretimi Genel Müdürlüğünün!
Ne de İlahiyat Fakülteleri Dekanlıklarının veya YÖK’ün!
Şahıslar hakkında koruma kanunları çıkaran sistem, dine hiçbir koruma getirmemiş!
İnsanların en kutsal varlıklarını, inançlarını, dini değerlerini laikliğe feda etmiş!
Böyle olunca da, din alanında atış serbest olmuş!
Meydanı boş bulan insan artık durur mu?
Allah adına cür’etkârâne konuşup ahkam kesenler!
Kitabullahın ayetlerini keyfince yorumlayıp pervasızca tahrif edenler!
Peygamberin söylemediğini söyleyip onun ağzından açıkça yalan uyduranlar!
İslam ulemasını tahfif ve tahkir edip onca müktesebatı alaya alanlar!
Kîl kavilleri ve şâz görüşleri yeniymiş gibi yutturup prim yapanlar!
Sure ve ayetlerden şifreler çıkartıp Kur’anı asıl amacından saptırarak esrarengiz bir Kitaba dönüştürenler!
Evet bunların hepsi, bir başıbozukluğun, bir otorite boşluğunun eseridir.
***
Dini konulardaki yetkinliği İslam alemince tespit ve takdir edilmiş az sayıdaki Müslüman alimlerin sesleri çıkmıyor değil!
Allah Teala kendilerine hayırlı uzun ömürler versin onlar bu boşluğu irşat ve ikazlarıyla doldurmaya çalışıyorlar ama arzu edilen etkiyi sağlayamıyor!
Üstelik onların ilim ve hikmet dolu söz ve yazıları muhataplarınca doğru algılanma problemi yaşıyor!
Dini bilgi alt yapısı olmayan, fıkhın inceliklerine vakıf bulunmayan insanlar, anlamakta zorlandığı bu söz ve yazıları ne yazık ki yanlış yorumluyorlar.
Bunları yaparken de, gerçeği öğrenmemekte direnip cehaletlerinde ısrar ediyorlar.
Bu kalıcı cahillikleri, dini yoksulluklarına sebep oluyor!
Hadiste belirtildiği gibi, en şedit yoksulluk da bu cehaletleri değil mi?!..
Bir Kur’an öğüdüyle konuyu burada noktalayalım:
“Sen affı (insan fıtratına uyan yolu, tavır ve davranışı) tut, iyi olanı emret ve cahillere (haddini bilmezlere) aldırma!” Araf,199.