Kendimi çok günahkar hissediyorum. Geçmişte yaptığım hatalar gözümün önüne geliyor ve hayata küsüyorum. Neden yaptım diyorum neden böyle yaptım? Cevap yok, yaptım işte. Bazı soruların cevabını bulamıyorum, bulmak da mümkün değil. Şimdi bu şehirde viran, talan ve kendini kaybetmiş biriyim. Üstüme çöreklenen bu korkutucu devran yüreğime saplanmış hançere dokunuyor ve acı duyuyorum. Günahlarımı burada anlatmak istemiyorum, anlatsam doğru olmaz ama ben ne olduğunu biliyorum. Bir gün öleceğim ve her şey karşıma çıkacak. En çok da bundan korkuyorum. Kıyameti düşündüğümde içim sızlıyor kendimi kaybediyorum. Keşke yapmasaydım diyorum ama artık yapmış oldum.

Buradan okuyuculara sesleniyorum, yaptığınız her şeyi süzgeçten geçirin, günahlardan kaçının, özellikle de büyük günahlardan ateşten kaçar gibi kaçın. Sonra insanın içine çörekleniyor ve bir türkü kendine gelemiyorsun. Hayatta her şeyin bir çözümü var demişsin değerli ablacığım. O yüzden insanlar çözülebilecek sorunlarını dert etmesinler. Yeterki haramdan uzak dursunlar Allah'ın rızasına uygun şekilde yaşasınlar. Bunun dışında her şey halledilir. Bana dua edin Allah yar ve yardımcınız olsun. N. K.

İyiliğe eğilimliyiz

Eğitim semineri için gittiğim bir şehirde on yaşlarında bir kız çocuğu yanıma gelmiş ve bana şöyle bir anısını anlatmıştı. "Fatma abla ben geçen yıl sıra arkadaşımın kalemini çalmıştım, çünkü o kalemi çok beğeniyordum, anneme söyledim almamıştı. Ben de çalmıştım sonra geceleri uyuyamamaya başladım. Günah işledim diye çok korktum bir hafta her gece Allah'ım bir daha yapmayacağım dedim. Sonra kalemi gizlice arkadaşımın çantasına koydum ama geceleri uyuyamıyorum Allah beni affeder mi? Çocuk henüz on yaşındaydı ama yaptığı hata, içinde bir rahatsızlık uyandırdığından, eyleminin doğru olmadığını anlıyor ve Allah'a tövbe ediyordu. İyiyle kötüyü ayırd ediyordu ve yaptığının doğru olmadığını biliyor Allah'tan af diliyordu. Buradan iki sonuca varabiliriz. İyi ve kötüyü ayrıştırma yeteneğine sahibiz ve iyiye eğilimliyiz. Yaptığımız işin doğru olmadığına inandığımızda içimizde bir rahatsızlık hissederiz. Böyle zamanlarda tövbeye gelir ve af dileriz. Bir de, insanız, hata yapabiliriz ancak hatadan hemen dönmeli ve tövbe kapılarını aralamalıyız. Küçük kızın anlattıklarından bunları çıkarmıştım. Kendinizi hangi konularda suçladığınızı ve neler yaşadığınızı bilmiyorum ancak Rabbimizin tövbe kapılarının açık olduğunu biliyorum. Sana yapabileceğim tavsiyelerim de bu yönde olacaktır. Tövbe et, aynı şeyleri tekrarlamamaya çalış ve Allah'ın razı olacağı işlerle meşgul ol. Mesela ilmi toplantılara katıl, Kur'an oku, Şu mubarek ayda bol bol tövbe et ve dualarınla halini Rabbime arz et.

Rabbimiz bizlere doğru yolu tavsiye ediyor ama ne yazık ki zayıf varlıklarız hata yapabiliyoruz. Böyle durumlarda müslümanı diğer kişilerden ayıran şey, hatadan hemen geri dönmesi ve tövbe etmesidir. Tabi bunun için iradeyi doğru kullanmak doğruyu yanlıştan ayırd etmek esastır. Bunu çocuklarımıza küçük yaştan itibaren öğretmeliyiz. Allah ayaklarımızı sırat-ı müstakimden ayırmasın.