17 yaşında bir kızım var. Bu yıl lise ikinci sınıfta okuyacak. Matematikle arası hiç yok. Ama edebiyatı ve tarihi seviyor. Bu beni çok üzüyor. Ben gençliğimde çalışmak ve ailenin geçimini sağlamak zorundaydım. O yüzden okuyamadım ama kızımın okuyup bir doktor olmasını istiyorum. Bunun için matematiğinin iyi olması gerekiyormuş ama kızımın matematiği çok kötü. Acaba telafi edemez miyiz? A. K.

Ne olmak istediğini bir de kızınıza sorsanız

Her anne babanın çocuklarıyla ilgili hayalleri vardır. Ancak, anne babanın bu beklentileri çocuğun mutluluğu üzerine kuruludur. Yani onlar, çocuklarının huzurlu bir hayat sürmelerini ve hayırlı bir insan olmalarını isterler. Bu doğal bir duygudur. Ancak ne yazık ki, günümüz ebeveynlerinin büyük bir kısmı çocuklarının sadece kariyer alanıyla ilgilenmek istiyorlar. Hele bir de anne baba kendisi eğitim hayatını sürdürememişlerse, bunun acısını çocuktan çıkartmaya kalkıyorlar. Peki sonuç ne oluyor? Çocuk kendi hayallerini bir tarafa bırakarak annenin hayallerini gerçekleştirmeye çalışıyor ve annenin istediği bir mesleği seçiyor. Ama çoğu zaman bu meslek çocuğun yetenekleriyle örtüşmediğinden başarısızlığı beraberinde getiriyor. Yani çocuk istemediği bir meslekte başarılı olamıyor çünkü zaten kendisi için yaşamıyor. Bu tür sorunlara zemin hazırlamamak için lütfen çocuğunuza da ne olmak istediğini hayattan neler beklediğini sorun ve onu yetenekleri doğrultusunda bir mesleğe yönlendirin. Aksi takdirde onun başarısızlığına sebep olabilirsiniz.
Nasıl olsa öleceğiz

Üç yıl önce kız kardeşimi kaybettim. O günden beri keyfim hiç yerine gelmedi. Çok mutsuzum, ne yapsam ölümü düşünüyorum. Mesela yeni bir ev alacağız ne gerek var nasıl olsa ölmeyecek miyiz diye düşünüyorum. Arkadaş yazın tatile gidelim dedi ne gerek var zaten öleceğiz dedim, şaşırdı. Eninde sonunda öleceğiz bunu biliyorum ve hayata bağlanamıyorum. Bu da çevremde huzursuzluk oluşturuyor. Bana neler tavsiye edersiniz? R. D.

Dünya ahiretimiz için fırsattır

Ölüm duygusu hepimiz için kaçınılmaz oluyor. Yani her birimiz bir şekilde bu dünyayı bırakıp gideceğiz. Ama bu dünyadan elimizi eteğimizi çekeceğiz anlamına gelmez. Zira Efendimiz "Hiç ölmeyecekmişsiniz gibi dünya için yarın ölecekmişsiniz gibi ahiret için çalışın" demiş ve bizleri hayırlı işler yapmaya teşvik etmiştir. Şunu unutmayalım, bizler Cenneti bu dünyada kazacağız. O halde yaşadığımız sürece dünyayı bir fırsat olarak değerlendirip hayırlı işler yapacağız.

Anladığıma göre kardeşinizin ölümünden sonra gelişen travmayı hâlâ atlatamamış yasınızı tutamamışsınız. Bu süreçte yaşadığınız sorunları atlatabilmek için bir psikiyatriste gidebilir ve yeniden hayata tutunabilirsiniz. Kayıplarımız aramızda yani ayrılanlar içimizde derin bir acı bırakırlar ama bizler bu acıyla da hayata tutunmayı başarabiliriz. İsterseniz bunu yapabilirsiniz.