Hıristiyanlık ve özellikle İslâm âlemi, 19. asırda ortaya çıkan, fıtrata ters cereyanların, “izm”lerin, mağduriyetini yaşıyor. Bunlara genel olarak, bir cihette “deccalizm” adı da verilebilir. Veyahut bunlar, “deccalizm”e hizmet etmişlerdir, denilebilir.

Deccalizm; öylesine bahsedilip geçiştirilecek bir hadise değildir. Hz. Âdem (as) zamanından kıyamete kadar bütün kavimlerin Allah’a sığındığı dehşetli inançsızlık, dinsizlik, fitne, fesat, ahlâkî dejenerasyonu ihtiva eden bir felâket, bir taundur. Yani, Kur’ân ve hadîsçe haber verilen, her tarafı kasıp kavuran “deccalizm, süfyanizm ve ifsat komitelerinin” fitneleridir.
Deccalizm; Materyalizm, Komünizm, Sekülarizm, Faşizm gibi bütün fıtrattan saptıran “izm”lerin bir araya gelmesinden hasıl olan dehşetli bir cereyandır.
Seküler (dindışı) bu ideolojilerin ana karakteri; kuvvete, kanuna, devlet gücüne dayanarak insanları kendisine benzetmeye çalışmasıdır. Yani, “tornadan çıkmış tek tip, tek kalıp” vatandaşlar üretmektir. Sosyalizm, komünizm, faşizm gibi yerli-yabancı bütün “izm”ler aynı kapıya çıkıyor…
Bu “izm”ler, Osmanlı’nın gerileme döneminde, özellikle Tanzimat’tan sonra zaten hulûl etmeye başlamıştı. Daha sonra rejim; şahsın düşüncelerine ve “izm”lerin ideolojisine dayandırıldı.
Batıda, Kilisenin baskısı ve tasallutundan, Engizisyon istibdadından kurtulmak adına, laiklik ve sekülarizm gibi cereyanlar dini dünya işlerinden ayırır, dini vicdana hapseder, hayata geçirmez. Bazıları, dine ses çıkarmamakla beraber, hayata hiç karıştırmaz. Hepsi de maddeye, nefse, şehvânî duygulara hizmeti esas alır. Mâneviyatı dünyalarından çıkarır.
Deccalizm; hubb-u cah (makam, mevki, şöhret sevgisi), enaniyet, milliyetçilik, tama (açgözlülük), korku gibi pek çok insânî zaafları işleterek ve dünyanın diğer bütün cazibedarlıklarını kullanarak tahribatını sürdürüyor.
Ülkemizi de sarıp sarmalayan rejim, sistem, şahsın düşüncelerine ve mezkûr “izm”lere dayanır. Sistem ne isterse, vatandaş ona uymak zorunda. Yani, insanların neye inanacağına, nasıl bir milliyetçilik anlayışına sahip olacağına, hangi ilkeleri benimsemesi gerektiğine, hangi kelimeleri kullanacağına, ne giyineceğine, ne giyinmeyeceğine devlet karar verir. Buna muhalefet edenler şiddetle cezalandırılır.