Soğuk bir kış günü, akşam vakti, dershaneden çıkmış kızlı erkekli grubu görünce içim “cızz” etti.

Hemen işi farklı yöne çekmeyin, “Ahlak bekçisi” değilim.

Onların ellerindekini görünce üzüldüm, sigara içmeyen biri olarak. Bir iş hanının girişinde yarı yatış pozisyonunda sigara içiyorlardı.

Kendilerine acıyarak baktım…

Bakışımdaki hüznü fark eden kız, toparlanmaya çalıştı.

Birkaç dakikalık toparlanma onun hayatında ne değiştirir bilemiyorum.

***
Çocuklarımı götürdüm parka.

Yine aynı manzara.

Kimi saklaya saklaya, kimi meydan okurcasına, “tüneyerek” oturdukları bankın üzerinde çekiyorlar sigarayı.

***
Kaçarcasına çıktıkları okulların önündeki içişlerini söylemeye bile gerek
yok. Adi vakaya dönmüş durumda.

Ne öğretmeni ne de müdürü takan bile yok.

Onlar da “Elin doğurduğu” ile niye uğraşsın ki? Çaba harcarken üstüne olmayacak bir yaftalamayla basında, yargısız infazla, haber olmayı göze alacak hangi babayiğit eğitimci kaldı ki? “Kel Mahmut” sadece Hababam Sınıfı’nda olur zaten.

***
Liseli, ortaokullu, yani 18 yaşın altındakilerin sigara içmesi yasak değil ancak onlara sigara satmak suç. Bu suçu işleyenlerin bulunması gerekmiyor mu?

Onları sigara içerken gören polis, “bu çocuklar mağdur” diyerek, ifadelerine başvurarak, 18 yaşın alındakilere sigara satarak suç işleyenlerin üstüne gidebilir. Hatta evladına sigara aldıran anne, baba bile suçlu duruma düşebilir.

Polis ilgilenmiyorsa, Çocuk Savcı’sı, onlar da ilgilenmiyorsa Cumhuriyet Başsavcısı bu olayın üzerine gidebilir, satıcıların araştırılarak bulunmasını talep edebilir.

MİT’le, KCK ile uğraşmaktansa bu işle ilgilenmek daha temiz iş. Gelecek tepki sadece sigara kartelinden olur en azından.

***

Ben bu satırları yazarken birkaç kez “Pazar Gecesi Sineması”nın reklamları girdi araya. Karla Bonoff’un seslendirdiği All My Life ile 90’lı yıllara yolculuk yaptım, sigaranın duman kokusu da burnumun ucunda tütüverdi… http://twitter.com/sahanss - [email protected]