Kutlu doğum haftası dolayısıyla ülkemizin dört bir yanında programlar düzenlendi. Bu programlar vesilesiyle Hazreti Peygamberin önek hayatını ve tavsiyelerini hep beraber soluduk. Böyle zamanlarda insan kendini görme ve otokritik etme şansını buluyor. Doğru, Hazreti Peygamber sünnetiyle asırlardır bizlere yol gösteriyor ve kılavuzluk ediyor. Ama onu ne kadar anlayabildik ya da tavsiyelerinin ne kadarını hayatımıza taşıyabildik? İşte sorulması gereken soru budur. Çünkü Hazreti Peygamberi anlamak, sadece kronolojik vakayı dillendirmekle mümkün olamaz. Aksine onu anlamak, sunduğu rol modelini kavramak, içselleştirmek ve hayata geçirmekle mümkün olabilir. Bunun için önce, evde işte, sosyal hayatta, alış verişte, ibadette, samimiyette, ihlasta, imanda O'na ne kadar bağlı kaldığımızı ve O'na ne kadar benzediğimizi yeniden gözden geçirmek zorundayız. Gerçekten Efendimizin takipçisi olduğumuzu iddia eden bizler bu sözümüzde ne kadar samimiyiz? Anneliğimiz, babalığımız, komşuluğumuz, insanlığımız O'na ne kadar benziyor? Bu soruların içini doldurmadığımız sürece, ne sözümüzün ne de eylemlerimizin bir anlamı yok.

Zaman akıp gider, insanların yaşam tarzları, beklentileri, hayalleri değişir ve bunlar birer teferruattır. Ancak insan fıtratı değişmez, kişi nerede olursa olsun aynı ihtiyaçlar peşinde koşar ve aynı zaafları taşır. Dolayısıyla Efendimiz bizlere on dört asır önce nasıl yol gösteriyor idiyse, bugün de sünnetiyle aynı şekilde yol gösteriyor. Zamanın kurduğu tuzaklar var. Müslüman ne kadar gayret gösterse de, bu tuzaklara meyledebiliyor. Ama o, burada saplanıp kalmaz, yolunu bulur, Hazreti Peygamberin izinde ve önderliğinde dünya yolculuğunu tamamlamaya çalışır.