Komşularımdan birkaç kadın çocuklarını ajansa yazdırmışlar. Bu karara nasıl vardıklarını sorduğumda; "Okuyup da ne yapacaklar, birkaç dizide oynasalar şöhret olur paranın dibine vururlar. Yeter ki kabul etsinler, paramızı ödedik ve çocuklarımızı kaydettirdik. İnşallah olumlu bir haber gelir" dediler. Annelerin çocuklarıyla ilgili hayalleri dünyevileştikçe bizler özümüzden yavaş yavaş uzaklaşıyor ve bir bilinmeze doğru sürükleniyoruz. Çocuklarını kaybeden bir toplumun geleceği de yoktur, bunu biliyoruz ama sadece bilmek yeterli gelmiyor.

Annelerin hayalleri dünyevi beklentiler üzerine şekilleniyor. Çocuklarını küçük yaşlarda şöhrete teşvik ederek onların kestirmeden zengin olmalarını arzu ediyorlar. Bunda ekranların büyük etkisi var tabi. Şöhret sahibi insanların, lüks ve şatafat içinde bir hayat sürmeleri aileleri özendiriyor. Anne babalar çocuklarının dünyalarını düşünüyorlar, onların para kazanmalarını ve rahat bir hayat yaşamalarını arzu ediyorlar fakat ahiretleri için hiç bir yönlendirmede bulunmuyorlar. Ekrandaki şaşalı görüntüler annelerin hayallerini etkiliyor... Nasıl oluyor da bu insanlar kısa yoldan mal ve servet sahibi oluyorlar bunu anlamak ise mümkün değil. Zaten bu hayatın içinde anlayamadığımız pek çok şey vardır. Mesela, akşama kadar ağır iş ortamında çalışan bir baba geçim darlığı çekerken, adamın teki çıkar beş şarkı patlatır ve bir işçinin on yılda kazanacağı parayı bir saatte kazanır. Siz bunu sorgularsınız fakat hiçbir zaman anlayamazsınız.

Mevlana; "Şöhret deniz kıyısına düşen bir köpüktür" der. Köpüğün kısa sürede yok olup söndüğü gibi, dünyevi şöhretler de yok olmaya mahkûmdur. Ama hayatı sadece bu dünyadan ibaret sananlar, yalancı şöhretler peşinde koşarak yaşamın sonunu göremezler. Aslında şöhretin de hayatın da geçici olduğunu bal gibi bilirler fakat bunu kendilerine bir türlü itiraf edemezler.