Karşılaştığım beş kişiye en çok neyden korkarsınız diye sordum, işte aldığım cevaplar:

Şerife Sağlam: Ben en çok başarısız olmaktan ve başkalarının nazarında küçük düşürülmekten korkarım.

Saliha korkmaz: Ben fakirlikten ve kira parasını ödeyememekten bir de kocamın evi terk etmesinden çok korkarım.

Ayşe Narin: Açıkcası, ben hastalanmaktan ve başarısız olmaktan çok korkarım.

Süheyla Çalışkan: Ben kariyerimi kaybetmekten çok korkarım, başarısız olmak, fakir düşmek de beni çok korkutur.

Çiğdem Yılmaz: Ben şu an öğrenciyim, başaramamaktan ve üniversiteyi kazanamamaktan korkarım. Bir de arkadaşlarım arasında küçük düşürülmekten çok korkarım.

Görüldüğü üzere, insanlarımızın korku ve endişeleri onların bakış açılarını ve yaşamdan beklentilerini de ortaya koyuyor. Fakat, verilen cevaplar arasında ne yazık ki şunlara hiç rastlayamıyoruz:

Allah'a karşı sorumluluğumu yerine getirememekten korkarım

Namazlarımı geçirmekten korkarım

Dinimden uzaklaşmaktan çok korkarım

Ahiretimi kaybetmekten korkarım

Hayırlı bir yaşam sürememekten korkarım

Bugünün insanı, korkularını da kaybetme endişelerini de dünyevi imkanlar üzerine kuruyor. Bütün bunlar bizi, neden bu kadar çok depresyon vakalarına rastlıyoruz, neden gülmeyen yüzler çoğalıyor, intiharlar artıyor, suç oranları yükseliyor, toplum depresif bir ruh hali yaşıyor sorularına götürüyor. Eğer Hayatı sadece bu dünya ile kaim görür ve bütün hayallerinizi tek yönlü üretirseniz, Allah'la bağınız zayıflayacağından her türlü korkuya açık hale gelirsiniz.