Benlik saygısı kişinin kendini olduğu gibi kabul etmesi ve sevmesidir. Sağlıklı aile ortamında büyüyen çocuklar kendileri için gerekli olan değerlilik duygusunu burada edinirler. Fakat günümüzde aileler, çocuğun benlik saygısını geliştirmek adına, onun bencil duygularını kamçılıyor ve ben merkezciliğe duyarsız olmaya teşvik ediyorlar. Bu kişinin kendini insan olarak değerli görmesinden farklı bir şeydir.

Modern insanın benlik saygısından kast ettiği şey, kişinin heva ve heveslerini ön planda tutması ve kendini merkeze almasıdır. Bu da ben özel ve ayrıcalıklıyım düşüncesiyle beslenir. Anne babalar çocuğun güven duygusu gelişsin düşüncesiyle, ona olması gerekenden daha fazla tölarans gösteriyor. Bunun neticesinde de çocuk kuralları hiçe sayıyor, insanların hukukunu ayaklar altına alıyor ve sadece kendine odaklanıyor. Bu çocuk ileride hiç kimseyi ciddiye almayan, sadece kendini düşünen bencil, vurdumduymaz bir kişi olarak ortaya çıkacaktır. Bencil insan, hiçbir şekilde engellenmeye gelemiyor, istediği şeyin hemen olmasını istiyor ve sınır tanımıyor. Heva ve heveslerinin önünde bir engel gördüğünde her türlü fuhşuyata eğilimli hale geliyor. Sürekli övgü bekliyor, başarıyı seviyor fakat çalışmaktan kaçınıyor. Medyatik olmak ve insanların nazarında bir konum elde etmek istiyor. İşte egosu şişirilmiş, bencilliğine esir düşmüş bir kişinin, insanlıktan anladığı sadece bunlar...

İslama göre benlik algısı, tamamen Allah ile kul arasındaki ilişkinin düzeyini ifade eder. Allah'a ve içinde yaşadığı topluma karşı sorumluluğunu bilen insan zaten insanın eşrefi mahlukat potansiyeli taşıdığını bilir. Yani kendisini Allah'ın yarattığı bir kul olarak değerli hisseder ve bu değeri korumanın da Allah'a kul olmaktan geçtiğini bilir.

Batı toplumunda benlik kavramı, heva ve hevesler üzerinden tanımlamıştır. Eğer kişi bütün arzularına kavuşur ve heveslerini giderirse kendini özgür ve değerli hisseder. Oysa her birimiz sadece insan doğmakla değil insan kalmakla da sorumluyuz. Bu da Allah'a kul olmakla mümkün olur.