Menderes’in ruhaniyetinden özür dileyen Sayın Kılıçdaroğlu’nun, bu aşamada ya “redd-i miras” yoluna girmesi (eski CHP mirasını red), ya da eski CHP’nin geçmişte yaptığı tüm baskılar ve yanlışlar yüzünden bütün milletten “özür” dilemesi gerektiğini düşünüyorum.


Mesela ne?.. Mesela “Menemen Olayı”: eski Genel Başkanları İsmet Paşa’nın başbakanlığı döneminde, “Menemen’in yerle bir edilmesi” emrinin verilmesi, bu bahane ile onlarca mazlumun, hatta bu arada bir gayrimüslimin “mürteci” diye asılması yüzünden...

“Dersim isyanı”, “Şeyh Sait İsyanı” gibi gerekçelerle zalim-mazlum farkı gözetilmeksizin köylere gaz bombaları yağdırılması yüzünden...

Aynı bahane kullanılarak “Takrir-i Sükûn Kanunu”nun çıkarılıp herkesin susturulması, ayrıca kurulur kurulmaz milletin teveccühüne mazhar olan Serbest Cumhuriyet Fırkası’nın kapatılması yüzünden...

“Şapka Kanunu”ndan iki yıl kadar önce yazdığı şapka aleyhine bir kitapçık gerekçe gösterilerek devrin kalburüstü âlimlerinden İskilipli Âtıf Hoca’nın asılması yüzünden...

“Şapka Kanunu”na muhalefet eden birkaç Rizeli ve birkaç Trabzonlu hemşehrim sebebiyle Rize/ Trabzon sahillerinin Hamidiye Kruvazörü tarafından bombalanması... Erzurum, Tokat, Maraş, Sivas, Bursa gibi kentlerimizde yine şapka yüzünden oluşan muhalefetin kanla bastırılması yüzünden (ki aralarında Kasap Aziz’in şapkayla filan ilgisi bulunmayan annesi “Şalcı” lâkabıyla meşhur “Şöhret Kadın” da var)...

Ankara’nın gidişatına ayak uyduramayanlardan 1922 ile Menemen Olayı’nın yaşandığı 1931 yılları arasında asılan 150 kişi, 1932-1937 arasında asılan 95 kişi, 1937’de asılan 11 kişi ve 1937 ile 1950 arasında asılan 220 kişi yüzünden...

2 bin 827 “Müeccelen idam” ile 1. 500 idam ve 243 gıyabı idam (ki aslında verilen rakamlardan kat kat fazladır) kararı verip temyizsiz infaz eden “İstiklâl Mahkemeleri”ni kurması yüzünden...

17 Mayıs 1942 tarihinde, yani CHP’nin “muhalefetsiz iktidar” olduğu dönemde, Dahiliye Vekaleti Matbuat Umum Müdürlüğü İç Matbuat Dairesi tarafından basın kuruluşlarına gönderilen tamimde, “Her ne şekil ve surette olursa olsun, memleket dahilinde dini neşriyat yapılarak, dini bir atmosfer yaratılmasına ve gençlik için dini bir zihniyet fideliği vücuda getirilmesine taraftar değiliz” (Kara Kitap, Eşref Edip, Sebilürreşad Neşriyat Bürosu) denmesi yüzünden...

24 Temmuz 1945 tarihinde “Matbuat Umum Müdürü Namına İzzettin Tuğrul Nişbay” imzasıyla gönderilen ikinci tamimde, “Gazetelerin son günlerdeki neşriyatı arasında dinden bahis bazı yazı, mütalaa, ima ve temennilere rastlanmaktadır. Bundan sonra din mevzuu üzerinde gerek tarihi, gerek temsili ve gerekse mütalaa kabilinden olan her türlü makale, bend, fıkra ve tefrikanın neşrinden tevakki edilmesi (kaçınılması) ve başlamış bu kabil tefrikaların en geç on gün içinde nihayetlendirilmesi ehemmiyetle rica olunur” (a.g.e) denilerek dini neşriyatın yasaklanması yüzünden...

CHP iktidarı döneminde emirle yazdırılan tüm ders kitaplarında, özellikle de “Tarih II” isimli lise kitabının “İslâm Tarihi” bölümünde Peygamber Efendimiz’e dil uzatılıp peygamberliğinin alaya alınması yüzünden...

Aynı kitapta, Kâbe’nin “tavla zarı”na benzetilmesi, “âdi taştan” yapıldığı söylenip kıbleleri konusunda körpe beyinlerin tereddüde düşürülmesi yüzünden...

“Muhammedin fikirlerinin toplu olduğu kitaba Kur’an denir” kaydı düşülerek, vahyin ders kitabı vasıtasıyla inkâr edilmesi yüzünden...

Jandarma zulmü, tahsildar korkusuyla kıpırdayamaz hale getirilen millete 27 yıllık kesintisiz ve muhalefetsiz CHP iktidarında kayda değer hiçbir hizmet götürülmemesi yüzünden...

Buna karşın ezanın Türkçeleştirilmesi, din eğitimi veren okulların kapatılması, haccın yasaklanması, camilerin başka amaçlar için kullanılmak üzere kiralanması yahut satılması, banka ardiyesine, CHP merkezine, kereste deposuna dönüştürülmesi yüzünden...

27 Mayıs ve 27 Nisan şakşakçılığı yapması yüzünden... Ve nihayet “Varlık Vergisi” türünden akıl almaz haksızlıklar yapılması yüzünden, CHP Genel Başkanı Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Abaza, Rum, Romen, Ermeni, Musevi... Yani bu toprakların tüm çocuklarından özür dilemelidir.