Daha 7 yaşındaydım. Köyümüz ilkokulunun açılışı yapılacaktı ve Ankara valisi gelecekti. Vali gelecek diye hummalı bir hazırlık vardı.



**Koyunlar kesilmiş, pilavlar pişmiş, ayranlar kazan kazan hazır edilmişti. “Devlete karşı yüzümüz kara çıkmasın” deniliyordu.

Beklenen kişi nihayet siyah bir arabayla geldi, okulun önünde durdu, arka kapıdan siyah elbiseli, siyah gözlüklü, suratı eşinden fırça yemiş adamlar gibi kara yüzlü birisi indi.

*

Rahmetli dedem valiyi karşılayacak heyet içerisindeydi ve köylü sıralanmıştı.

Kara elbiseli, kara gözlüklü, yüz hatları elbise ve gözlüğüyle uyum sağlayan vali, uzaydan yeryüzüne inmiş gibi hareketlerle heyete yaklaşırken, ben de ani bir kıvraklıkla muhtar ile dedemin arasına girip sıraya dahil olmuştum.

Vali efendi sıradakilerin yüzlerine bakmadan, sanki vebalı ellermiş gibi insanların ellerine dokunarak geçiyordu. Beni ise direk geçmişti.

Bu nasıl insandı? Ben de sıradaydım ve üstelik elim yüzüm, üstüm başım da pek temizdi ama vali efendi görmezden gelmişti.

Hemen sıradan çıkıp, valinin önüne geçerek; “Niye benimle tokalaşmadın” diye sordum.

Sanki ayakkabısının ökçesi çıkmış gibi şöyle yere doğru baktı ve kendisine sürekli tebessüm eden insanların ellerine dokunmaya devam etti.

Bu hadisenin üzerinden tam 45 sene geçmiş. Son 10 yıla kadar valilerin büyük bölümü böyledi. Sanki vali demek; “Devlet ile millet arasında tel örgü” demekti.

*

Hamdolsun bu iktidarla beraber tel örgü olmayan valiler iş başına gelerek; “Devletin devlet olma şefkatini halka göstermeye başladı.”

Devletin özlü adı; “şefkât ve merhamettir.”

Devlet demek; “Hak rızası adına halka hizmet demektir. Bu anlayış 1000 asırlık tarihimizin bize bıraktığı büyük mirastır.

Bu hafta sonu böylesine büyük mirasa sahip çıkan ve yaşatmaya çalışan bir valiye rastladım.

Devleti millete milleti devlete mıhlayan, milleti devlete devleti millete dost eden, devletin millet için varolduğunu, millet olmazsa devletin olmayacağı bilinciyle hareket eden insan evladı bir valinin çalışmalarını izledim.

*

Sözünü ettiğim Vali, içi ve dışı karanlık güçler tarafından tehlikeli gösterilen ama esasında huzur şehrimiz olan Siirt’imizin Valisi Ahmet Aydın’dır.

Bir insanın duygu ve düşüncelerinde; fitne, fesat, dedikodu ve gayri insani fırtınalar esmiyor ve o kasırgaya göre yön değiştirmiyorsa, o insanın beden dili başta olmak üzere sözü ve özü tertemizdir.

İşte Ahmet Aydın böylesine temiz bir validir.

Kendisine söylemedim ama sağ kulağına ezan, sol kulağına kaamet okuyan hocaefendi kimse esaslı bir hocaymış.

Yaşayıp yaşamadıklarını bilmiyorum fakat annesi helal süt emzirmiş, babası da helal yiyeceklerle beslemiş.

Laf uzadı, yerim bitti, devamı yarına İnşaallah.