Hayat tekdüze gitmez. Her şey zıddıyla bilinir. Değeri de onunla ortaya çıkar. Dolayısıyla insan olan yerde problem vardır. Aile fertleri arasında ufak tefek de olsa bazı anlaşmazlıklar ortaya çıkabilir.
Zira insanlar farklıdır. Herkesin kendine has düşünce, fikir, hayal, beklenti ve davranış biçimleri vardır. İşte bu farklılıklar uzlaşma sağlanamadığı takdirde problemlere yol açmaktadır. Bu normal bir süreçtir.
Sıkıntıları büyümeden halletmek elimizde. “Bunu nasıl başarabilirim?” diye düşünüyorsanız meselelere şu perspektiften bakmalıyız:
l Öncelikle her daim olumlu bakmayı öğrenmeliyiz. Başımıza her ne hâl gelirse gelsin kötü, çirkef yönüne değil, müsbet yönüne odaklanmalıyız. “O herşeyi en güzel şekilde yarattı.” (Secde Sûresi: 7); “Bakarsınız, sizin hoşlanmadığınız birşey, hakkınızda hayırlı olur.” (Bakara Sûresi: 2:216); “Güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır” ve “Mevlâ görelim neyler / Neylerse güzel eyler” gibi sırları unutmamalıyız.
l Siz haklı olduğunuz gibi, eşiniz de haklıdır. Onu küçültmek, ezmek gibi hor görücü fiillerde bulunmayınız.
l Affetmenin kalbe ne kadar büyük rahatlık verdiğini, Hak katında makbul gördüğünü unutmayınız. Rabbimiz “Eğer onları affeder, kusurlarına bakmaz ve bağışlarsanız, şüphesiz ki Allah da çok bağışlayıcı ve çok merhamet edicidir.” (Teğabün Sûresi: 64:14.) buyuruyor. Eşinizin size karşı olumsuz davranış ve sözlerini unutun, onu affedin. Bu sizin daha huzurlu ve mutlu olmanızı sağlar.
l Rekabete girmemeye özen gösteriniz. Zira eşler birer rakip değil arkadaş, sevgili ve dosttur.
l Eğer hâlâ çığ gibi büyüyen sorunlar altında eziliyorsanız kendisine güvendiğiniz, bilgeliğine inandığınız aile büyüklerinizden yardım isteyebilirsiniz.

“BANA NE?” DEMEKTEN SAKININ
Bu sorunu birkaç madde üzerinden değerlendirelim:
l Öncelikle hiçbir evlilik tam ve mükemmel değildir. Ancak kemâle doğru gider.
l Eşinizin sizin köleniz değil, hayat arkadaşınız olduğunu unutmayın. Onun size teslim edilmiş bir “emanet” olduğunu düşünerek iyi davranın.
l “Bana ne?” demekten sakının. Bu cümle gizli bencilliğin ateşi hükmündedir. Ayrıca duyarsızlığın ve laubaliliğin, yani aldırmazlığın gereğidir. Bu söz, sizi eşinize ve diğer insanlara karşı hoşgörüsüz yapar ve uzaklaştırır.