Üniversitede okuyan bir kız öğrenci duygularını bizimle paylaştı:

"Fatma abla ben üniversite ikinci sınıfta okuyan bir öğrenciyim. Geçtiğimiz günlerde bizim okuldan Fatmanur Çelik adlı bir arkadaşımız cinayete kurban gitti... Bu beni çok etkiledi. Yurttan çıkmayı düşünüyordum vazgeçtim. İnsan güvenemiyor, genç kızsınız ve koca bir şehirde yalnızsınız. Allah hepimizi korusun. Ama ben bu canileri yetiştiren anneler için de bir şeyler söylemek gerekir diye düşünüyorum. Bu konuda ne düşünüyorsunuz? (Z. F)

Üniversite tahsili için evinden ayrılan genç kızlarımızı bekleyen çeşitli risk faktörleri var. Bu çocuklar evinden ailesinden ve memleketinde uzakta bir şehirde tahsillerini tamamlayamaya çalışırken, çevreden gelebilecek tehlikelere açık hale geliyorlar. Bunlar arasında tecavüze uğrayanlar, kaçırılanlar, uzun zamandır kayıp olanlar ve daha pek çok risk faktörünün içinde yer alanlar var. Ancak bizler bu dramatik öykelerden pek haberdar olamıyoruz. Kızımızın da bahsettiği gibi Fatma Nur geçtiğimiz günlerde bir caninin elinde can vermiş ve sessizce veda etmişti. Hayatta ölüm de hastalık da vardır ama evladınızın bu şekilde katledilmesini kabul etmeniz oldukça zordur. Böyle bir haksızlığa uğramışsanız acınız gittikçe katlanır ve hiçbir söz ya da eylem sizi teselli etmeye yetemez. Bizler buradan aileye Allah'tan sabır dilerken, bu acının katlanılmaz boyutlarda olduğunu da anlayabiliyoruz. Bu olay genç kızlarımızın imkanları çerçevesinde tetbir ve temkini elden bırakmamaları gerektiğini de öğretiyor aslında.

Mesela aileden uzakta kalan bir genç kız, tanımadığı insanlarla aşırı samimiyet kurmamalı, kapısını kimseye açmamalı hele hele yalnızken dışarıdan kimseyi eve almamalıdır. Genç kızlarımız kendilerini rahatsız eden biri olduğunda bunu küçük bir mesele gibi görmemeli ve aileyi bilgilendirmeli onların desteğine başvurmalıdır. Aileler de aynı şekilde çocuğunu üniversiteyi gönderirken dışarıda olup bitenlerden haberdar etmeli ve gelebilecek zararlar konusunda bilgilendirmelidir.

Gelelim genç kızımızın son sorusuna... Gerçekten ifade edildiği gibi bu canileri biz anneler yetiştiriyor ve adeta yularından sıyrılmış bir hayvan gibi sokaklara terk ediyoruz. Anneler alınmasınlar ama bu caniler bizlerin eseri...Peki soruyorum size, annenin sevgi ve desteği ile büyümüş, hakkaniyet bilincine vakıf olmuş, yaptığı her işten Allaha hesap vereceği konusunda bilgi ve bilinçle yetişmiş bir kişi böyle bir katliamı yapabilir mi? Elbette yapamaz...