Eğer başınızı çevirip bakarsanız onları görebilirsiniz... Kaldırımlarda umursamaz bir tavırla yürür ve insanları gördüklerinde başlarını çevirirler. Çünkü sadece kendilerini değil aynı zamanda hayatı bütün yükü ile birlikte ret etmiş ve insanlık ülkesinden sürgün edilmişlerdir... Yaşları on dört ile on sekiz arasında değişir ama bu kısacık yaşamlarına büyük çileleri ve acıları sığdırmışlardır..

Sorumluluğunu ihmal eden ya da bu hayattan göçüp giden ebeveynlerin yitik çocuklarıdır onlar. Yaşanmamış bir çocukluğun düşlerini kurarlar fakat bu düş hiçbir zaman gerçeğe dönüşmez. Çünkü oynamak, okula gitmek, sıcak bir evde yaşamak bu çocukların tanımadığı ve yabancısı olduğu bir şeydir. Bir baba çocuğunun ihtiyaçlarını karşılamak için nasıl mücadele ediyorsa bu çocuklar da hayatta kalmak için öyle mücadele ederler.

Karıncaları bilirsiniz... Sabahın erken saatinde yola düşer ve küçük bir kırıntıyı yuvalarına taşımak için saatlerce çalışırlar. Bu çocuklar da tıpkı karıncalar gibi karınlarını doyurabilmek için gün boyu rızık ararlar. Kimi zaman çöplerden kimi zaman da insanların yardımları ile ayakta kalmaya çalışırlar ama bu nereye kadar devam eder. Bir kısmı bu ağır yükü taşıyamaz ve erken yaşta hayata veda eder. Kimileri de topluma karşı büyük bir kin ve nefret besler ve hırsızlık, gasp esrar gibi suç unsurlarına yönelir. Bu çocuklar intikam silahını kuşandıklarında toplum için tehlike saçmaya başlarlar. Bu yoldan geri dönüş ise oldukça zordur.

Yaşanan bütün zorluklara rağmen temiz kalmaya çalışanlar da vardır. Onlar kendilerine uzanacak bir el, bir ses, bir şefkat dokunuşu ararlar ama bulamazlar. İnsanların yaklaşımları hep aynıdır. Hayatının baharında çöplere terk edilen bu çocuklara şu soruyu sorarlar: Neden evinde değilsin? Neden kaçtın? Neden sokağa düştün? Bizim insanımızın yaptığı en büyük hata budur. Kuyuya düşen bir insana neden düştün niçin düştün demeye kalkarsanız boğulmasına neden olursunuz. Burada yapılacak ilk iş, bu kişiyi kuyudan çıkarmak, boğulmaktan kurtarmaktır. Doha sonra tanışır ve anlamaya çalışırsınız. Ayrıca evinde anne babanın sıcak ilgisiyle beslenen hiçbir çocuk sokaklara düşmez, bu yorucu hayatın gönüllü yolcusu olmaz. O nedenle çocuk evden kaçıyor ya da her türlü zorluklara karşı bu çileli hayatı tercih ediyorsa evinde ciddi anlamda sorunları var demektir. Bu durumda çocuğu evinden uzaklaştıran nedenler üzerinde durmak ve ona şefkatle yaklaşmak gerekir. Aksi takirde bu çocuklar sokaklara serpiştirilmiş birer potansiyel olarak ziyan olmaya devam ederler.