Kimileri “yanlış” hesaplar içinde.


“Erdoğan, olur ya, Cumhurbaşkanı olamazsa, nerede konumlanmalıyız?!” arayışları dikkat çekiyor.

Geçtiğimiz günlerde, bu tür endişelerin dile getirildiği bir “toplantıda” bulunduk.

AK Parti yönetimindeki arkadaşımız;

“AK Parti Erdoğan’sız yoluna devam edebilir mi?” dedi.

Çeşitli fikirler serdedildi.

Söz bana gelince;

“Sayın Erdoğan Köşk’e çıkar, AK Parti de Erdoğan’sız devam etmek mecburiyetinde kalmaz! Partili Cumhurbaşkanı en iyi formül!..” dedim.

İtiraz eden çok oldu.

Biri…

“AK Parti bir tüzük tadil kongresi yaparak, bu üç dönem şartını kaldırmalı” dedi.

Sayın Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı olmasına karşı çıkan “belli başlı isimlerin” işin peşini kolay bırakmayacağını söyledi.

Bir “lobi” etkin biçimde çalışıyormuş, “Biz öyle bir dönem sonrasında kenara itilecek bir ekip değiliz” diyerek…

•

Evet, birileri çalışabilir…

Ama bir de siyasetin gerçekleri var.

Siyaset “tabansız” yürümez; Recep Tayyip Erdoğan, bugünlere “tabanını öre öre” geldi.

Birileri, “parlak diplomaların” ve “bağlantıların” etkisiyle bir takım makamlara gelebilir ama belirleyici olan “taban”dır.

Milyonlarla “yürek bağı”dır!..

Ülke yönetiminde bulunanlar ya da parti lideri pozisyonunda olanlar içinde ciddi bir tabana sahip olan, sadece Recep Tayyip Erdoğan.

“Silikon vadileri”nden gelecek destekler, devlet adamını bir noktaya kadar taşır ama sürekli olarak taşıyamaz.

“Lider”in vatandaşla bağları olacak, vatandaşın lidere güven duyması için “birşeyleri paylaşması” şart.

“Akademisyen” kimliği öne çıkan bir “zat” sözgelimi; vatandaşın uzağındadır.

Ara sıra vatandaş içine girmeye çalışır ama tavırlarının “yapmacık” olduğu hemen anlaşılır!..

ABD’nin, İngiltere’nin vs. lobileriyle iyi ilişkilerinizin olması yetmez, vatandaşla temasınız iyi olacak.

Bazı grupların, “dönemsel çıkar ilişkisine” dayanan desteği de sonuç almaya yetmez, mesele “taban” meselesidir…

Açığınızı lobiyle, birilerine “gül” uzatmakla kapatamazsınız.

Gözlerinizle de konuşacaksınız, ağzınızdan çıkanın gönlünüzden geldiğini bilecek kitleniz.

İnanacak!..

•

Sayın Erdoğan, keskin duygulara hitap eden bir lider.

Kimileri onu çok seviyor kimileri nefret ediyor.

•

Çok sevenler ve nefret edenlere baktığınızda net bir tablo çıkıyor karşınıza:

Statükonun değişmesini, ülkenin artık darbe muhtıra tehdidinden tamamen kurtulmasını ve vatandaşın öne çıktığı bir “sistemin” yerleşmesini arzu edenler “sevgi” tarafında.

“Statüko”yu sağdan veya soldan destekleyenler ise “nefret” ediyor Erdoğan’dan.

•

Bu kadar keskin bakmayanlar arasında da Erdoğan’a tepki gösterenler var ama onlar da son derece marjinal veya marjinalleştirilmiş akımların mensupları.

Millete vaatte bulunacak, herhangi bir yükü alıp bir noktadan bir noktaya götürecek kurguları da, mecalleri de yok.

•

Demem o ki, “AK Parti Erdoğansız ne olur?” sorusu anlamsız.

“Toprak kokmayan” ya da “toprak kokusunu çoktan yitirmiş olan” bazı zatların, perde arkasındaki “Bizi silemezler” duygusuna yaslanan çalışmaları sonuç vermez.

•

Bazı “özellikler” masa başında üretilemez.

İmaj çalışmaları, “gri”yi “ak” gösteremez.

•

İyisi mi herkes yerini bilsin.

Ve bu işi millete bıraksın.

•

Önemli olan Türkiye’yi 2023’ün hedeflerine taşıyacak “Lider”le yürümektir.

Sağınıza, solunuza bakın…

O “Lider” kim olabilir?..

İsimleri alt alta dizin; Abdüllatif Şener’den Kemal Kılıçdaroğlu’na kadar aklınıza kim geliyorsa yazın.

Görünen köy kılavuz istemez!..

•

Olmayacakları oldurmaya çalışırsanız, çatlatırsınız!..

CAMİ MESELESİ

Kültür Bakanı Ertuğrul Günay, Çamlıca’ya yapılması planlanan Cami için “Cesametiyle değil Zerafetiyle öne çıksın” demiş.

İlk bakışta iyiymiş gibi görünen bir lafsa da özünde çorbaya atılan “kıl” gibi.

Ne yani; hem heybetli, iri cüsseli hem de zarif caminin nesi var!..

Selimiye, Süleymaniye, hem zarif hem de heybetli değil mi?

“Aşırı sol”, ikide bir “Cami yaptırma okul yaptır” derdi, bu ikisi birbirine rakipmiş gibi.

Cesamet ve Zerafet kavramlarını birbirine rakip eylemenin kime ne faydası var?..