ANNELER...

Annelik, fıtraten her kadında var olan bir duygu olsa da, aynı zamanda ince bir meslektir. Öğrenilip uygulanacak bir takım düsturları vardır. Bunları ana hatlarıyla şöyle sıralayabiliriz:
* Anneler, hiçbir zaman çocuklarına sevgi, şefkat ve merhamet göstermekten çekinmemeli, çocuklarının şımaracağını düşünmemelidir. Çünkü bunlar fıtrî birer ihtiyaçtır.
* Çocukları arasında âdil olmalıdır. Birisine daha kibar davranıp, diğerine kaba davranmak hakperestçe değildir. Ayrımcılık yapmamalı, hepsine iyi niyetle yaklaşmalıdır. Hoşgörüden yoksun olmamalıdır.
* Çocuğunun her hatasını, yanlışını cezalandırmamalıdır. Yoksa çocukta “Sürekli yanlış yapıyorum” düşüncesi oluşur ve bile bile bu şekilde davranmaya, verilen cezaları da umursamamaya başlar.
* Çocuğa güven duyulduğu hissettirilmelidir. Onun yanında olduğunuzu, ona güvendiğinizi söz ve davranışlarınız ile göstermelisiniz.
* Cehennem yeri geldiğinde anlatılabilir, ama onunla korkutulmamalıdır. Bu, onun ibadet ve Allah ilişkisinde yanlış tasavvurlar geliştirmesine sebep olabilir. Daha olumlu bir açıdan yaklaşabilirsiniz. Meselâ Cennetin güzelliklerini anlatıp, iyi bir insan olmazsa bu hoş yerden mahrum kalabileceğini söylerseniz aynı hataları yapmamaya dikkat edecektir.
* Asla çocuğunuzun yüzüne ve başına vurmayın. Bu hem mekruhtur, hem de bu davranış, bilim adamlarına göre beyin hücrelerinin ölümüne sebep olmaktadır.
* Bedduâ etmeyin. İlla ki dönüp dolaşıp ya sahibine, ya sarf ettiğiniz çocuğunuza döneceğini unutmayın.
* Bir anlaşmazlık durumunda çocukların önünde kavga etmeyin, tartışmalara girmeyin.

BABALAR...
Babalar da anne gibi örnek ve öğretici konumdadır. Erkek çocukları için bir model, kız çocukları için bir himaye kucağıdır.
Çocukları için, eşi için evin direği hükmünde olan babalar hem çocuklarına hem eşine karşı her zaman sevgiyle, şefkatle, merhametle yaklaşmalıdır.
Disiplin ve terbiye noktasında anne ve baba olarak ortak tutum geliştirmeli, aynı durumlar için farklı tepkiler vermemeli. Bu durum çocuğun gel-gitler yaşamasına, tuhaf tepkiler vermesine sebep olur.
Babalık otoritesini aşırı şekilde kullanmamalı, çocukları sindirmemeli. Dayak ve şiddet çözüm yolu değildir. Çocuklarınızı bu tür gösterilerle eğitemezsiniz. Bu tam tersi size karşı nefret kazanmasına sebep olur. Çocuklarınızın seviyesine inerek, tatlı dil kullanarak onlarla konuşmalısınız.
Ev işleri ve aile meselelerinde çocuklarınızın da fikrini almalı, onları sâlih birer evlât olarak yetiştirmeye çalışmalı.
Çocuklarınızın manevî eğitimleriyle kendiniz ilgilenmeli ya da bu tür eğitimler veren yerlerden yararlanmalısınız.