Yeniliklere tamam da, batılıların yürüdükleri patika yollardan ille de yürümek zorunda mıyız?

Adamı gönderiyorsunuz, “git; gez, gör de bizim şartlarımıza uygun yeni bir şeyler geliştir” diye..
O da tam tersini yapıyor, ne kadar kirlilik varsa toplayıp getiriyor.
Osmanlı adam olsunlar diye yollarına kırmızı altınlar döktüğü ittihatçılar, ülkeye döndüklerinde her birisi birer aydın(!) haini kesildi.
Yapacakları yerde yıktılar.
Toprak gitti, yazı gitti, dizi gitti, ne varsa hepsi gitti...
Şimdi de birileri bu milletin genleriyle oynuyor.
Gittiler, gezdiler, geldiler “Süt Bankası” dediler...
Gelen sağılacak giden sağılacak...
Batılı bu sağılma işine sosyal hayvan açısından bakınca döktürüyor, diyor ki, “aynı ineğin sütünü içince kardeş olmuyor da, aynı anneyi emince kardeş mi olunurmuş?”
Para nasıl ki bankada dolaşıyorsa; sütte de dolaşsın, ne fark eder?
Hani bizim de yönümüz batıya dönük ya!..
Geri kalmışlık psikolojisi, batıda var bizde neden yok...
Allah’tan ki  “Süt Bankası” projesine Müslüman halktan yağmur gibi tepki gelmiş olacak ki Aile ve Sosyal Politikalar Bakanımız Fatma Şahin, beklenen açıklamasında; gayelerinin  beslenme bozukluğu yüzünden ölen binlerce çocuğu kurtarmak olduğunu, onun için de Süt Bankası değil, Süt Anneliği kurmak istediklerini açıkladı. İyi ki açıkladı, anlaşıldı ki niyet halis.
En azından iktidarın aşure değil de, sade sütten sütlaç yapmak istendiğine kani olduk...
Ne var ki bu o kadar kolay bir iş değil.
Süt Anneliği gibi ulvi bir kurumu kurmak için iki defa değil, belki de yüz defa düşünerek danışarak alt yapısını oluşturmak gerekiyor. Biliyorsunuz  İslam hukukuna göre süt anne annedir.
O nedenle, aynı anneden süt emenler (süt kardeşler) birbirleriyle evlenemezler (Nisa süresi ayet 23). Aynı şekilde bazı içtihatlara göre de miras konusu var.
Miras konusu şahsi hukuka giriyor da, süt anneliğini hayat boyunca canlı tutmak önemli.
Öyle ya, sütünü veren parasını aldı kayboldu, emen de kimi emdiğini nereden bilsin?
Ciddi bir mesele...
Hadi diyelim baştakiler süt kardeşlik konusunda hassas, ama bu işin yarını da var.
Gelenler, “Süt Kardeşliği de neymiş?” derlerse...
Görüyorsunuz ki “Tohumlama Yöntemi” dediğimiz bir sürü taşıyıcı anneler var.
O kafada olanlar nikâhsız başkasının sulbüne taşıyıcılık yapmakta mahsur görmüyor.
Aksine, büyük bir iş yaptıkları inancındalar.
Olaya bu açıdan bakıldığında annelik kutsallığı giderek tehlikede.
Neslin sağlığı tabiatına uygun ve de Kur’an’ın gösterdiği istikamette olmadığı taktirde maya kökten bozulur. Süt de öyledir, kaçtı mı ya davulcuya ya zurnacıya gider!
Beklentimiz, bu kadar veballiliğe girişenler herhalde işi baştan sağlam kazığa bağlayacaklardır. Değilse bu bozuk maya sütü de ekşitir, ayranı da bozar...
En azından inancı tam olan hukukçulardan, fıkıhçılardan bir istişare heyetti.
Bundan daha önemlisi yasal teminat.
Süt anneliği kişinin nüfus hanesine mutlaka işlenmeli ki istikbalde kardeşler birbirleriyle evlenmesinler. Değilse Lut kavmine döneriz...
Bu da yetmez, anneyi seçerken dikkatli olunmalı da, bu seçimi kimlerin yapacağı daha da önemli. İş döner dolaşır laikçilere kalırsa onların vereceği peşin hüküm belli:
 “Biz laikçiyiz, sütten kaymaktan anlamayız.”
Bana kalırsa ille de devlet Süt Anneliğini ihdas edecekse anne seçimini müftülüklerle Sosyal Yardımlaşma müdürlüklerine yüklemeli, değilse bu işin cılkı çıkar.
Veya sütü olmayan annelere devlet para yardımı yapsın.
Eskiler sütü temiz derlerdi, şimdi de sütü bozuk diyoruz...
Sütler bozulunca ruhlar da bozuluyor...
Herhalde uyuşturucu kullananlarla fuhuş yapanların sütü temiz olmamalı.
İnanç geni gelişmeyenler de var.
Bu gibilerine yasal engeller konulmazsa, çocuğu kurtaracağımız yerde bırakalım kendi haline kalsın daha iyi. Yaşadığı taktirde hiç olmazsa genleriyle oynamamış oluruz.